Toont het T-7A Redhawk-trainingsvliegtuigprogramma de grenzen van digitaal ontwerp?

Na een felle concurrentiestrijd met Lockheed-Martin, Leonardo en Northrop-Grumman slaagde het consortium gevormd door het Amerikaanse Boeing en het Zweedse Saab er in 2018 in om zich op te dringen voor de vervanging van geavanceerde lesvliegtuigen. het TX-programma. Zowel het programma als het bijbehorende vliegtuig, de T-38A Redhawk, zouden de essentie vertegenwoordigen van de doctrine die actief werd bepleit door Dr. Roper, het nieuwe hoofd van de Amerikaanse luchtmachtovernames van de Trump-regering, door het ontwerp sterk te baseren op digitale tweelingtechnologie. Het vertrouwen in deze aanpak was zo groot, zowel vanuit het oogpunt van fabrikanten als vanuit het leger, dat Boeing en Saab zich verbonden tot een vast bod van $ 7 miljard voor 9,2 vliegtuigen en 351 simulatoren, met een start van de industriële productie vanaf 46. Helaas voor de twee industriëlen zijn er bepaalde problemen opgedoken die het economische model waarop Boeing zich richt aan diggelen slaan.

Zo meldde de Amerikaanse luchtmacht in een persbericht van juni 2022 verschillende problemen, met name tijdens de grondtesten van de eerste twee prototypes, maar ook moeilijkheden voor de fabrikant en zijn toeleveringsketen om ze snel te verhelpen. Daarnaast waren er ook 3 aerodynamische problemen ontdekt die instabiliteit tijdens de vlucht veroorzaakten. Maar het waren vooral de angsten over het functioneren van het uitwerp- en overlevingssysteem van de bemanning die Boeing voor de grootste uitdagingen stelden. Volgens de uitgevoerde tests en simulaties was de fysieke integriteit van de piloten in het geval van uitwerpen inderdaad verre van gegarandeerd, met aanzienlijke risico's op hersenschudding bij het openen van de parachute, terwijl het vizier van de helm niet bestand was tegen de relatieve wind die volgde de uitwerping. Dit punt werd ook door het Government Accountability Office, of GAO, het Amerikaanse equivalent van de Rekenkamer maar met uitgebreide prerogatieven, in zijn rapport uit 2022 als het belangrijkste risico aangemerkt.

Deze problemen kregen het hoofd van het oorspronkelijke schema van 2018, dat voorzag in de start van de industriële productie van het apparaat voor begin 2023 en de eerste leveringen aan de Amerikaanse luchtmacht voor het einde van hetzelfde jaar. Volgens het inderdaad het T-7A Redhawk-programma zal naar verwachting in 2025 met industriële productie beginnen, om de initiële operationele capaciteit te bereiken, waardoor deze kan worden gebruikt om piloten op te leiden en de T-38's te vervangen, voor 2027.

Terloops moest Boeing aankondigen dat het vanwege het contract met een vaste waarde niet minder dan 1,1 miljard dollar aan extra kosten moest dragen in verband met de ondervonden problemen en uitstel. En als zowel de Amerikaanse luchtmacht als de vliegtuigfabrikant vol lof zijn over het digitale ontwerp van gevechtsvliegtuigen, dat sindsdien de hoeksteen is geworden van alle civiele en militaire luchtvaartprogramma's, is het duidelijk dat de aanvankelijke ambities op bepaalde realiteiten stuitten die de grenzen markeerden van deze oefening.

Er is nog 75% van dit artikel te lezen. Abonneer u om toegang te krijgen!

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf € 1,99. Abonnementen Premium ook toegang verlenen archief (artikelen ouder dan twee jaar)