Bij het bestuderen van de lessen die uit de oorlog in Oekraïne zijn getrokken, is het gebruikelijk om de conclusies te matigen vanwege de specifieke kenmerken van dit conflict, zeker een hoge intensiteit, maar tegenover twee tegenstanders die op veel gebieden dezelfde doctrine en hetzelfde materiaal gebruiken, althans ten minste het begin van het conflict. Bovendien, of het nu gaat om de Oekraïense of Russische legers, beide gebruiken alleen relatief gedateerd materieel, ook hier weer met name aan het begin van het conflict. De generale staven, ook in het Westen, lijken de afgelopen maanden echter hun eigen doctrines en bepaalde technologische en programmatische ambities aanzienlijk te hebben gewijzigd, juist om de lessen toe te passen die door Oekraïens bloed zijn geleerd. Zo hebben alle Europese legers programma's gelanceerd om hun luchtafweerverdediging te vergroten, vooral op korte afstand, maar ook om de zware pantsercomponent te versterken door tanks en infanteriegevechtsvoertuigen aan te schaffen, evenals op het gebied van artillerie, met 155 mm kanonnen met lange buizen zoals de CAESAR, de Archer of de Pzh2000, evenals langeafstandssystemen zoals de HIMARS of de PULS.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks