Waarom het overgaan op Israëlische bewapening een tweesnijdend besluit is voor Europese landen?

In de afgelopen jaren is de Israëlische defensie-industrie zeer snel gegroeid op het internationale toneel, en in 2022 zagen Elbit, Rafael en andere IMI's record groei van meer dan 30% in exportverkopen om een ​​productievolume van bijna $ 12 miljard te bereiken, bijna 5 keer hoger dan slechts 10 jaar geleden. Het is waar dat Israëlische apparatuur iets te verleiden heeft, soms met indrukwekkende prestaties zoals de SPIKE-ER antitankraket die doelen op meer dan 50 km afstand kan raken of het Iron Dome luchtafweerbeschermingssysteem, formidabele innovaties zoals de Harpy zwervende munitie of de hard-kill Trophy en Iron Fist actieve verdedigingssystemen, zelfs bijna exclusieve vaardigheden, zoals de Arrow 3 exo-atmosferische antiballistische raket zonder enig equivalent in Europa. Bovendien bieden Israëlische fabrikanten vaak zeer aantrekkelijke prijzen en financiële en industriële voorwaarden die net zo aantrekkelijk zijn.

Het is onder deze omstandigheden niet verwonderlijk dat de afgelopen jaren Spike-raketten, Trophy hard-kill-systemen, Atmos zelfrijdende kanonnen, PULS-raketlanceersystemen of zelfs Spyder, David Sling of Barak luchtafweersystemen -8 hebben veroverde het leeuwendeel in internationale wedstrijden, ook in Europa. In het specifieke geval van Europese landen kan het zich wenden tot Israëlische systemen, hoe aantrekkelijk ze ook zijn, echter een tweesnijdend zwaard blijken te zijn tegenover Rusland. Jeruzalem heeft zich inderdaad strikt en systematisch verzet tegen de levering aan Oekraïne van militair materieel van Israëlische makelij of ontwerp, wat soms een reëel obstakel vormde voor Europese steun aan Kiev.

Zo rust vandaag de Spike-antitankraket, ontworpen door Rafael en op de markt gebracht in Europa via de joint venture EuroSpike GmBH die de Duitsers Diehl (40%), Rheinmetall (40%) en de Israëlische Rafael (20%) samenbrengt, geen minder dan 20 NAVO-strijdkrachten, waaronder enkele van de grootste zoals Duitsland, Italië, Spanje, Canada of Groot-Brittannië, evenals alle landstrijdkrachten in Oost-Europa en de Baltische staten. De raket is niet alleen alomtegenwoordig in Europa, maar vertegenwoordigt vaak ook de enige antitankcapaciteit op middellange en lange afstand waarover deze legers beschikken. Na het begin van de Russische agressie tegen Oekraïne vroegen veel Europese landen Rafael en Eurospike om toestemming om hun voorraad Spike-systemen geheel of gedeeltelijk over te brengen naar Oekraïne, en ze werden allemaal resoluut geweigerd. In feite beperkten de Europeanen zich tot het overbrengen van antitanksystemen voor de korte afstand, zoals de NLAW of de Panzerfaust, of raketten van de oude generatie, zoals de Milan 2, waarbij alleen de Amerikaanse Javelin toestemming kreeg om te worden overgedragen om aan de Oekraïense behoeften te voldoen. Sindsdien is de positie van Jeruzalem op dit gebied niet veranderd, maar dat heeft verschillende Europese landen er niet van weerhouden zich tot zijn defensie-industrie te wenden om hun strijdkrachten te moderniseren.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement