Langeafstandsartillerie: de Fransen denken erover na, Duitse industriëlen anticiperen erop

Langeafstandsartillerie is een cruciaal operationeel probleem geworden voor moderne legers, de doeltreffendheid ervan in conflicten met hoge intensiteit is in Oekraïne op grote schaal aangetoond. En op dit gebied bieden moderne systemen, zoals de HIMARS van het Amerikaanse Lockheed-Martin of de Russische Tornado S en G, een grote meerwaarde ten opzichte van oudere systemen, met name door hun precisie enongeëvenaard bereik met systemen van de vorige generatie.

In het Westen hadden alleen de Verenigde Staten bewezen knowhow in het veld, de laatste had de M270 MRLS ontwikkeld die in 1980 in dienst kwam als reactie op de Sovjet Grad en Smerch. En in feite hebben verschillende NAVO-legers, waaronder Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, maar ook Italië, Nederland, Griekenland, Turkije en Noorwegen, zich in de jaren 80 uitgerust met dit apparaat waardoor het mogelijk werd om doelen tot op 45 km afstand te bereiken met een waarschijnlijke cirkelvormige opening van ongeveer tien meter en aanzienlijke vernietigingscapaciteiten.

Bepaalde Europese landen, en meer bepaald Frankrijk, beschikten niettemin over de knowhow om gelijkaardige toestellen te ontwikkelen. Door de ineenstorting van het Sovjetblok en de drastische vermindering van de formaten en budgetten van de Europese legers konden Franse ingenieurs deze weg echter niet inslaan. Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan begon het Amerikaanse leger eind jaren 90 met de ontwikkeling van een vervanger voor de M270.

Bedoeld om mobieler en gemakkelijker projecteerbaar te zijn dan de zware M270 en zijn 25 ton in gevechten, moest het nieuwe apparaat ook worden bewapend met nieuwe raketten met een groter bereik en grotere precisie. Dit is hoe Lockheed-Martin de M142 HIMARS ontwikkelde, die op een 6×6-vrachtwagen was gemonteerd in plaats van op een strandwagen met rupsbanden, en die op de schaal slechts 16 ton bereikte, waardoor hij indien nodig door de lucht kon worden vervoerd.

Het zal echter nog tot 2010 nodig zijn om de M142 in dienst te nemen bij het Amerikaanse leger, daarna bij het Korps Mariniers en de Nationale Garde. Ondanks de doeltreffendheid van het systeem dat in Afghanistan en vervolgens in Syrië is aangetoond, pas in 2018 zal een eerste Europees land de HIMARS bestellen, in dit geval Roemenië voor 54 stuks.

Tegelijkertijd legden veel Europese legers hun M270's op de plank, zoals Noorwegen, Denemarken en Nederland, terwijl andere hun modernisering uitstelden, zoals Groot-Brittannië. Alle Europese legers die de M270 in hun inventaris hielden, verminderden hun personeelsbestand aanzienlijk, zoals Frankrijk dat zijn vloot terugbracht tot slechts 13 exemplaren binnen het 1ᵉʳ Artillerieregiment, waarvan er niettemin 7 of 8 effectief operationeel zouden zijn.

Bovendien, zelfs als Frankrijk zijn systemen zou moderniseren naar de LRU-standaard en de Bundeswehr naar het Mittleres Artillerieraketensysteem (MAART II), worden ze al jaren als achterhaald beschouwd, vooral in het licht van nieuwe Russische meervoudige raketwerpers zoals de Tornado. De oorlog in Oekraïne heeft in dit gebied in Europa en daarbuiten het effect gehad van een stroomstoot, aangezien niet minder dan vier nieuwe klanten voor de M142 Himars zich hebben gemeld, de drie Baltische landen en Polen, terwijl andere legers Europese Unie overleg plegen in dit gebied, inclusief het Britse leger, het Noorse leger en het Finse leger.

In Frankrijk vormt de vervanging van de M2024 LRU's in het kader van de volgende militaire programmeringswet 2030-270 een grote uitdaging. Echter, tot op heden het Ministerie van de Strijdkrachten heeft zijn arbitrages nog niet aangekondigd ten gunste van een kant-en-klare LRM, naar alle waarschijnlijkheid de Amerikaanse M142 HIMARS, of dat het systeem zou worden ontwikkeld door de Franse defensie-industrie. Aan de andere kant van de Rijn hebben fabrikanten grotendeels het voortouw genomen bij het anticiperen op de toekomstige behoeften van de Bundeswehr.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement