Wat zouden de gevolgen zijn van een mislukking van het MGCS-programma?

Sinds het mislukken van de ontmoeting tussen Sébastien Lecornu en Boris Pistorius in Berlijn afgelopen julir, in een poging om het MGCS-programma voor Main Ground Combat System opnieuw op te starten, groeien de geruchten dat het nu bedreigd zou worden.

Dit gerucht kreeg vorige week een impuls, toen Frankrijk aankondigde dat het nu gehoord werd het lidmaatschap van Italië aan het programma op te leggen. Voor Frankrijk zou de komst van Italië als gelijkwaardige partner de industriële verdeling en financiering van het programma, dat nu ongestructureerd is sinds de komst van Rheinmetall in 2019, grondig herzien.

Voor Duitsland daarentegen zou dit een grote bedreiging vormen voor de activiteit van zijn twee fabrikanten, Krauss-Maffei Wegmann en Rheinmetall, maar ook voor zijn overheersende positie binnen het programma zelf, juist vanwege het onevenwichtige evenwicht tussen de macht tussen de twee Duitse spelers en het enige Franse bedrijf Nexter.

Een verslechterd klimaat voorbij MGCS tussen Parijs en Berlijn

Naast deze interne spanningen in het programma zijn de betrekkingen tussen Parijs en Berlijn de afgelopen maanden aanzienlijk onder druk komen te staan, tegen een achtergrond van radicale meningsverschillen over vele kwesties van omvang, zoals energie en kernenergie, en het buitenlands beleid, met name in Afrika en ten opzichte van de VS. Oekraïne, of over het industriebeleid, vooral in de automobielsector.

Het is in deze extreem gespannen context dat Sébastien Lecornu en Boris Pistorius hebben afgesproken elkaar in de maand september opnieuw te ontmoeten, juist om over de toekomst van het MGCS-programma te beslissen. Voor veel waarnemers is vooral Europeeszou deze ontmoeting wel eens kunnen leiden tot het einde van deze samenwerking, waarbij de laatste zich dan bij MAWS, CIFS en Tiger III zou voegen op het altaar van de afgebroken Frans-Duitse projecten van 2017.

Een dergelijke mislukking zou talloze gevolgen hebben, afgezien van een verslechtering van de betrekkingen tussen Parijs en Berlijn. Meer precies zullen drie onderwerpen dan snel door Frankrijk en Duitsland moeten worden beslecht: de toekomst van de nieuwe generatie gevechtstankprogramma's van de twee landen, die van het SCAF-programma van gevechtsvliegtuigen van de zesde generatie, evenals de toekomst van de KNDS. joint venture.

Naar twee Europese gevechtstankprogramma's van de volgende generatie?

Als MGCS zou falen, zal de behoefte aan een nieuwe gevechtstank ter vervanging van de tanks die momenteel in gebruik zijn, zoals de Leopard 2, de Challenger 3, de Leclerc of de Ariete, blijven bestaan. De meest waarschijnlijke hypothese tot nu toe zou zijn dat twee Europese programma's dit dan zouden vervangen.

De Franse opvolger van MGCS

Aan Franse kant kunnen we gemakkelijk denken dat Parijs en Rome gezamenlijk een nieuwe gevechtstank zullen ontwikkelen. In tegenstelling tot Duitsland delen ze inderdaad hetzelfde tijdschema voor de vervanging van het Franse Leclerc en het Italiaanse Ariete, tegen 2035.

Bovendien hebben de legers van de twee landen de neiging soortgelijke doctrines uit te buiten, waarbij manoeuvres en mobiliteit de voorkeur krijgen boven vuurkracht en bepantsering. Dit is de reden waarom zowel de Leclerc als de Ariete merkbaar licht en mobiel waren dan hun Duitse, Britse of Amerikaanse tegenhangers.

België zou ook een belangrijke potentiële partner zijn voor een nieuwe Franse tank in samenwerking, gebaseerd op het CaMo-programma dat Brussel ertoe bracht VBMR, EBRC en Caesar Mk2 de opdracht te geven de interoperabiliteit met het Franse leger te optimaliseren. Merk echter op dat de Belgische autoriteiten tot nu toe niet hebben aangegeven dat zij van plan zijn hun legers te (her) voorzien van gevechtstanks.

Andere Europese landen zouden zich kunnen aansluiten bij een mogelijk Frans-Italiaans gevechtstankprogramma van de volgende generatie. Zo zou Spanje, dat massaal investeert om de ontwikkeling van zijn defensie-industrie te ondersteunen, door het avontuur in de verleiding kunnen komen om een ​​grotere deelname te verkrijgen dan in het Duitse programma.

Ook Griekenland zou er interesse in kunnen zien, vooral omdat Parijs en Rome zeer goede betrekkingen onderhouden met Athene, vooral op defensiegebied. Op dezelfde manier zou Portugal, zelfs Kroatië of Servië, zeker een antwoord op hun verwachtingen vinden.

Parijs zou zich ook kunnen wenden tot partners buiten Europa om zijn programma te ontwikkelen, zoals de Verenigde Arabische Emiraten, Egypte en zelfs Saoedi-Arabië in het Midden-Oosten. Dit is ook het geval voor India, waarvan we weten dat het een vervanger wil ontwikkelen voor zijn imposante vloot van T-72's, en dat ook de voorkeur geeft aan lichtere en mobielere bepantsering.

Indiase tanks moeten inderdaad kunnen evolueren op het moeilijke en steile terrein van de Himalaya-plateaus tegenover China, zoals in de steppen en valleien van Centraal-Azië tegenover Pakistan. Dit is de reden waarom New Delhi in zijn aanbesteding voor de vervanging van de T-60’s een gevechtsgewicht van minder dan 72 ton oplegt.

In feite zou Parijs, indien nodig, verschillende opties hebben om in internationale samenwerking een nieuw programma voor zware tanks te ontwikkelen, misschien nog beter aangepast aan de Franse verwachtingen, zowel vanuit industrieel als politiek oogpunt.

De Duitse opvolger van MGCS

Net als Frankrijk zou ook Duitsland geen gebrek hebben aan potentiële partners om een ​​opvolger van de Leopard 2 te ontwikkelen. We denken vooral aan de verklaarde klanten van de Leopard 2A8 of A7HU (Noorwegen, Tsjechië, Hongarije en Italië), maar ook aan andere partners dichtbij Berlijn, zoals Groot-Brittannië, Nederland, Zweden, Finland en zelfs Polen.

In een dergelijke hypothese zou het nieuwe programma, onder leiding van Berlijn, een antwoord zijn op de huidige uitdagingen van de Duitse industrie, juist die uitdagingen die vandaag de dag de interne spanningen hebben veroorzaakt die de Frans-Duitse samenwerking zijn gaan bedreigen. In het bijzonder zal het waarschijnlijk streven naar een latere tijdlijn, rond 2045 of zelfs 2050, om zo commerciële ruimte vrij te maken voor de komende Leopard 2A8, KF51 Panther en Leopard 2AX.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees -

Artikelen met volledige toegang zijn toegankelijk in de sectie 'Gratis artikelen'. Flash-artikelen zijn in volledige versie 48 uur geopend. Abonnees hebben volledige toegang tot de analyse- en samenvattingsartikelen. Artikelen in Archieven (ouder dan twee jaar) zijn gereserveerd voor Premium-abonnees.

- 15% op uw abonnement Klassiek of Premium (maandelijks of jaarlijks) met de code Terug naar school23
Alleen tot en met 30 september!