De hypothese van het Europese vliegdekschip duikt opnieuw op in Brussel

Thierry Breton, de commissaris voor de Interne Markt, verwees opnieuw naar de mogelijkheid om een ​​Europees vliegdekschip voort te brengen, terwijl hij de hoofdlijnen presenteerde van het Europese defensie-investeringsprogramma, dat historisch moet zijn. De hypothese van het bouwen en implementeren van een vliegdekschip op Europees niveau is al enkele jaren herhaaldelijk ter sprake gebracht en heeft altijd op tal van moeilijkheden gestuit, waarvan sommige verlammend waren. Door echter afstand te nemen van de triviale visie van dit programma kunnen realistische en effectieve oplossingen worden bedacht om er inhoud aan te geven.

De Europese marines beschikken momenteel over drie vliegdekschepen, HMS Koningin Elizabeth en HMS Prince of Walles British en de Charles de Gaulle Frans, het enige schip dat is uitgerust met katapulten, vanglijnen en nucleaire voortstuwing op het oude continent.

Hieraan toegevoegd zijn drie vliegdekschepen, de Cavour en Italiaans TriëstEn de Spaanse Juan Carlos I. Deze hebben, net als de Britse schepen, geen katapulten of arrestatielijnen en kunnen daarom alleen helikopters of Harrier of F-35B korte of verticale startjagers gebruiken.

De bouwkosten van deze schepen, hun escorte en hun luchtgroep aan boord, evenals het personeel dat nodig is om ze te implementeren, beperken de mogelijkheden om deze vloot uit te breiden aanzienlijk.

Een ongelijksoortige en ongecoördineerde vloot van vliegdekschepen in Europa

Toen admiraal Nicolas Vaujour hierover werd ondervraagd door de defensiecommissie van de Franse Nationale Vergadering, gaf hij toe dat het waarschijnlijk buiten het bereik van de Franse marine zou liggen om zichzelf uit te rusten meteen tweede nucleair vliegdekschip van de nieuwe generatie, waarbij laatstgenoemde noch over de begrotingsmiddelen, noch over de personele middelen beschikt om dit te verwezenlijken.

Echter, en zoals blijkt uit het noodvertrek van de USS Gerald Ford en zijn escorte, tijdens een tussenstop in Marseille en Toulon, om voor de kust van Israël te worden ingezet, bieden het vliegdekschip en zijn luchtgroep aan boord unieke politieke en militaire middelen. op veel gebieden.

Tot op heden belemmeren de verdeling en het gebrek aan coördinatie van de Europese marines, maar ook van de landen zelf, echter de exploitatie van deze vloot aanzienlijk, hoewel aanzienlijk, sinds de tweede marineluchtvloot op de planeet, na die van de Verenigde Staten.

Het is in deze context dat op Europees niveau regelmatig een hypothese opduikt, namelijk de mogelijkheid om een ​​of meer vliegdekschepen op Europees niveau te bouwen en te implementeren, in plaats van op Europees niveau.

Thierry Breton ontrafelt het idee van het Europese vliegdekschip

Dit is nogmaals naar voren gebracht, door de commissaris voor de Interne Markt, Thierry Breton, met name verantwoordelijk voor het industriële en technologische beleid op het niveau van de Europese Unie.

Deze aankondiging kwam toen de Europese commissaris het begin presenteerde van wat het nieuwe Europese investeringsprogramma in defensiematerieel zal worden, dat volgens hem ambitieuzer dan ooit zal zijn, als reactie op de snelle ontwikkelingen van de internationale veiligheidssituatie.

Het idee van een Europees vliegdekschip is niet nieuw en had in die tijd zelfs de goedkeuring gekregen van enkele van de belangrijkste Europese machten, in dit geval Duitsland, door de stem van Angela Merkel in 2018, toen zij en Frankrijk waren veel beter op elkaar afgestemd dan nu.

Afgezien van de Europese aspiraties en ambities zou de bouw en implementatie van een vliegdekschip op Europees niveau echter voor zeer grote uitdagingen moeten staan.

Een terugkerend idee, maar zeer lastig uit te voeren

75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.

Nieuwsbrief abonnement