De Franse marine breidt de bemanning van FREMM-fregatten met bijna 20% uit

De Franse marine heeft zojuist haar voornemen aangekondigd om de bemanning van haar FREMM’s te vergroten, om zo de veerkracht van de schepen te versterken. Elk fregat zal zijn bemanning zien versterken met twintig leden, een stijging van bijna 20%, exclusief het marineluchtvaartdetachement.

Het lijdt geen twijfel dat de inzet van het Languedoc-fregat, van de klasse van Aquitaine en vervolgens van de Elzas, van de gelijknamige klasse, in de Rode Zee, om burgerschepen te escorteren en te beschermen tegen Houthi-drones en -raketten, rijk zal zijn geweest aan lessen. over de cumulatieve vermoeidheid van de bemanningen na een paar weken van hoge spanning.

Dit besluit druist echter in tegen de trend om de omvang van de militaire bemanningen, en meer in het bijzonder de fregatten, binnen de westerse marines te verkleinen, zowel als gevolg van de technologische vooruitgang op het gebied van de automatisering en digitalisering van schepen, als als reactie op de soms ernstige spanningen. die deze marines beïnvloeden, in termen van mankracht.

De verleiding om de omvang van de bemanning van militaire schepen te verkleinen, geconfronteerd met de HR-crisis van de strijdkrachten

Een paar weken geleden onthulde de directeur interne zaken van de Britse groep Babcock, John Howie, het nagestreefde doel met betrekking tot het ontwerp van het nieuwe Type 32 fregat van de Royal Navy, van de bemanning van het schip terugbrengen tot ongeveer vijftig leden.

Volgens hem was dit traject logisch en maakte het deel uit van de eerder waargenomen daling, gaande van 185 bemanningsleden voor de Type 23-fregatten van de Duke-klasse naar 105 voor de nieuwe Type 31-fregatten die in de tweede helft van het decennium in dienst moeten komen. vervolgens 50, voor de Type 32's die hen opvolgden.

De Britse marinegroep zet in op de evolutie van automatisering, robotisering en virtuele aanwezigheidstechnologieën om dit te bereiken en zo een onverwacht antwoord te bieden aan de Royal Navy, die met enorme problemen wordt geconfronteerd met betrekking tot haar personeelsbestand.

Zoals vaak het geval is, waren de reacties op deze aankondiging verdeeld: aan de ene kant vonden de aanhangers het gedurfd, maar realistisch, en aan de andere kant degenen die er met verbazing naar keken, in de overtuiging dat de werkdruk aan boord van een fregat niet groot zou zijn. tevreden met zo'n kleine bemanning.

Verbetering van de gevechtsveerkracht van de bemanning van de FREMM-fregatten van de Franse marine

Op dit gebied zal de recente aankondiging van de Franse marine zeker brandstof aan het debat toevoegen. Sterker nog, het heeft zojuist aangekondigd dat het in de komende maanden de omvang van de bemanning van zijn FREMM vergroten van de klassen Aquitaine en Elzas, van 20 leden, tot 140 personen, inclusief luchtdetachement.

Voor de Franse marine is het een kwestie van reageren op recente feedback, zoals die over de fregatten uit de Languedoc en de Elzas, tijdens hun inzet in de Rode Zee, om commerciële schepen te escorteren en te beschermen tegen Houthi-raketten en drones.

Wekenlang moesten de bemanningen een constante, versterkte wacht houden, wetende dat de dreiging zich op elk moment kon voordoen, en dat de deadlines en de nauwkeurigheid van de geboden reacties de veiligheid van het schip konden bepalen, evenals die van degenen die onder zijn controle lagen. controle.

Het is duidelijk dat het geoptimaliseerde format van de Franse FREMM-bemanningen niet voldoende was om de beperkingen en onvoorziene omstandigheden van dergelijke inzet in gebieden met hoge spanning op te vangen.

Hoewel de bemanningen meer dan goed presteerden en blijk gaven van de voortreffelijkheid van hun training en de uitrusting die aan boord van de twee fregatten was geïmplementeerd, lijdt het geen twijfel dat de vermoeidheid snel toesloeg aan boord, waardoor de effectiviteit ervan, en dus ook de veiligheid ervan, in gevaar kwam veerkracht in de strijd.

Dit is niet de eerste keer dat het FREMM-crewformaat naar boven is herzien. Aanvankelijk zouden er slechts 96 officieren, onderofficieren en matrozen aan boord zijn, juist dankzij de geïntegreerde vooruitgang op het gebied van automatisering en digitalisering van het gebouw.

Al snel werd echter duidelijk dat dit formaat leidde tot overmatige vermoeidheid van de bemanning, en dit werd vervolgens verhoogd tot 108 leden, exclusief luchtvaartmaterieel (15 leden).

Bovendien implementeerde de Franse marine vanaf 2018 het principe van dubbele bemanning op vier van haar FREMM's, twee per kust. Dit maakte het mogelijk om de vermoeidheid van de bemanning, en meer in het bijzonder de sociale vermoeidheid, aanzienlijk te verminderen door het aantal ziekteverzuimen per jaar aanzienlijk te verminderen, terwijl het aantal dagen op zee per schip steeg van gemiddeld 123 naar 162 dagen per jaar, d.w.z. een stijging van bijna 33% in operationele beschikbaarheid per schip.

Westerse marines herontdekken de hoge marine-intensiteit

Hoewel de FREMM door de dubbele bemanning en een groter formaat de afgelopen jaren feitelijk beter heeft kunnen reageren op de operationele druk, waarbij tijdens oefeningen terloops verhoogde kwaliteiten zijn aangetoond, lijkt het er echter op dat dit nog niet voldoende is om effectief te reageren op een zeeslag met hoge intensiteit.

De inzet van de Languedoc-fregatten in de Rode Zee en vervolgens de Elzas zijn daarentegen vergelijkbaar met dit soort omgevingen. In feite moest de bemanning van de Languedoc, en daarna die van de Elzas, gedurende meer dan twee maanden evolueren een omgeving van directe en voortdurende bedreigingen, die voortdurende waakzaamheid vereist.

Het is waarschijnlijk dat de risico's die de twee Franse schepen namen om te reageren op Houthi-raket- en drone-vuur niet hetzelfde waren als wanneer ze de confrontatie hadden moeten aangaan met een eersteklas vijandige marine en luchtmacht, uitgerust met efficiëntere munitie.

De spanning was echter voldoende voor de Admiraliteit om te besluiten de samenstelling van deze bemanningen te wijzigen, ook al was de maatregel al enkele maanden in voorbereiding. Het maakt gebruik van de ontbinding om voor arbeidskrachten te zorgen Transformatie- en versterkingsgroepen, dat zorgde voor de training en transformatie van bemanningen naar de nieuwe FREMM-fregatten, toen deze door Naval Group werden geleverd.

Conclusie

Het valt nog te bezien hoe de twee tegengestelde trajecten, het ene richting de drastische inkrimping van het aantal bemanningsleden onder de dekmantel van toegenomen automatisering, en het andere richting hun versterking om de operationele druk in theaters met hoge intensiteit te ondersteunen, zullen onderhandelen met elkaar.

Eén ding is echter zeker. Op dit gebied heeft de Franse marine met de FREMM al de gevolgen ondervonden van een te kleine bemanning, in vredestijd, maar ook onder operationele omstandigheden van wisselende intensiteit.

De Royal Navy maakt, hoewel zij dezelfde operatiegebieden en dezelfde bedreigingen deelt als haar Franse tegenhanger, tot op de dag van vandaag gebruik van Type 45 torpedobootjagers van de Daring-klasse, met 190 bemanningsleden, en Type 23 Duke-klasse fregatten, en hun 185 leden. .

Wat de Amerikaanse marine betreft, die veel deelt met de Britse marine, is deze beperkt tot de inzet, in zones met gemiddelde tot hoge intensiteit, van de A.Burke-torpedobootjagers (323 bemanningsleden), de LCS en hun bemanningen van 65 personen, waarbij zij worden uitgesloten. .

In deze context kunnen we ons afvragen of de Royal Navy, net als Babcock, niet blijk geeft van een overmaat aan enthousiasme, en misschien ook van een duidelijk gebrek aan perspectief en ervaring op dit gebied, door te streven naar zo’n kleine bemanning voor zijn Type 32’s. ?

Artikel vanaf 29 maart in volledige versie tot 5 mei 2024