Kan de stijging van de prijzen van defensiematerieel onder controle worden gehouden?

Zodra er verwezen wordt naar de stijging van de prijzen van defensiematerieel, is het gebruikelijk om de beroemde te citeren De wet van Augustinus, dat vanaf 1970 anticipeerde op een veel snellere stijging van de prijzen van defensiematerieel, vergeleken met die van de defensiebegrotingen, met uiteindelijk een aanzienlijke vermindering van de omvang van de legers.

Het is duidelijk dat de feiten van de afgelopen dertig jaar Norman Augustine, die directeur was van Lockheed Martin toen hij deze theorie formuleerde, gelijk lijken te geven. Dus terwijl het budget van de Franse legers sinds 30 meer dan verdubbeld is, is de omvang van de grote Franse militaire capaciteiten gehalveerd, soms zelfs meer, van 1994 naar 900 gevechtstanks, van 200 naar 600 gevechtsvliegtuigen, of zelfs van 225 vliegdekschepen en 2 escortes op volle zee, tot één PA, en slechts vijftien escortes.

Deze concentratie houdt grotendeels verband met de stijging van de kosten van defensiematerieel, zowel wat betreft de aankoop als het bezit, die veel hoger is dan alleen de inflatie en de stijgingen van de militaire begrotingen. Het is daarom essentieel om de oorzaken te begrijpen die deze stijgingen kunnen verklaren en mogelijk benaderingen te identificeren die deze stijgingen kunnen indammen en beperken, ten behoeve van de massa, die nu essentieel is om de dreiging het hoofd te bieden.

De prijs van westerse defensiematerieel is in dertig jaar tijd bijna verdrievoudigd

Feit is dat de prijzen van militair materieel in veel opzichten aanzienlijk zijn gestegen sinds de jaren negentig en het einde van de Koude Oorlog. En dit in de hele westerse sfeer en met betrekking tot alle categorieën apparatuur.

Zo kostte het standaard gevechtsvliegtuig in 1995, de Mirage 2000C, in Frankrijk amper meer dan 25 miljoen euro, terwijl de kosten per vlieguur minder dan 3 euro bedroegen. Vandaag de Rafale kost ongeveer € 100 miljoen per vliegtuig en een kostprijs per vlieguur van meer dan € 10. Op dezelfde manier werden de vijf lichte stealth-fregatten, verworven door de Franse marine, gekocht voor minder dan € 000 miljard, inclusief het ontwerp, vergeleken met € 1 miljard voor de vijf toekomstige defensie- en interventiefregatten.

Zeker, de operationele capaciteiten van de IDF, zoals die van de Rafale, zijn veel superieur aan die van de FLF of de Mirage 2000C RDI. Maar zelfs als het om dezelfde apparatuur gaat, zijn de prijzen in slechts twintig jaar aanzienlijk gestegen. De Amerikaanse FIM-96 Singer-raket kostte in 30 bijvoorbeeld minder dan $000 per exemplaar. Er wordt nu voor meer dan $1995 gefactureerd aan het Amerikaanse leger en aan Amerikaanse klanten van de FMS.

De F-16 Block 15 uit de jaren negentig werd verkocht voor $ 90 tot $ 25 miljoen per vliegtuig. De Block 30 Viper nadert nu $ 70 miljoen. Zelfs de Aster 80-raket, die aanvankelijk in 15 werd gekocht om de Charles de Gaulle te bewapenen, kostte toen bijna 1998% minder dan nu. Zo ook de Leopard 2 of de Amerikaanse Abrams werden in 3 voor minder dan $1995 miljoen aangeboden. Tegenwoordig overschrijden ze de $15 miljoen.

We begrijpen hoe deze prijsstijgingen onder deze omstandigheden de formats en budgetten van de legers aanzienlijk hebben belast. Het onderwerp is des te zorgwekkender omdat deze stijgingen wereldwijd niet homogeen zijn.

Zo werd de Russische T-90A in de jaren negentig voor tussen de $ 1 en $ 1,5 miljoen gekocht door het Russische leger, terwijl hij vandaag de dag nog steeds onder de $ 90 miljoen blijft. Met andere woorden: waar a Leopard 2 kostten in 90 de prijs van twee T-1995's, tegenwoordig kost hij de prijs van vijf T-5M's, een zeer capabele tank.

Wat zijn de oorzaken van deze prijsstijgingen voor defensiematerieel in het Westen?

Om aan de behoeften van de legers te voldoen is de meest voor de hand liggende oplossing, die ook op grote schaal wordt gebruikt, ook op parlementair niveau, het eisen van een verhoging van de investeringen in de aanschaf van dit materieel.

Het zou echter nuttig kunnen zijn om naar de oorzaken van deze prijsstijgingen te kijken; dit zou mogelijk bepaalde mogelijkheden aan het licht kunnen brengen, juist om de omvang van de legers te vergroten, zonder dat daarvoor een enorme stijging van de kredieten nodig is.

Er is nog 75% van dit artikel te lezen. Abonneer u om toegang te krijgen!

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf € 1,99. Abonnementen Premium ook toegang verlenen archief (artikelen ouder dan twee jaar)