In Frankrijk gaat vandaag de dag een groeiend aantal stemmen op om te wijzen op de tekortkomingen met betrekking tot de industriële defensieprogramma’s, omdat dit het onderwerp is geweest van moeilijke arbitrages om het budget van 413 miljard euro van de zeer recente wet op de militaire programmering 2024-2030 te respecteren, verkregen via harde strijd van de minister van strijdkrachten, Sébastien Lecornu, van het ministerie van Financiën.
Dus als het LPM 2024-2030 deel uitmaakt van een snelgroeiende begroting, lijkt het erop dat de internationale spanningen, het technologische tempo en zelfs de risico’s van conflicten de afgelopen jaren veel sneller zijn toegenomen, tegen een achtergrond van beperkingen die essentiële begrotingsmaatregelen met zich meebrengen. terwijl de Franse staatsschuld de 110% van het bbp heeft overschreden, en de overheidstekorten er niet in zijn geslaagd onder de 3% te komen.
In feite lijken de LPM en de bijbehorende budgettaire enveloppe vandaag de dag de bovengrens te zijn van wat de Franse legers en de nationale defensie-industrie de komende jaren kunnen hopen te bereiken.
Maar wat zou er gebeuren als er een alternatief model zou bestaan, complementair aan de LPM, dat in staat is de financiering te ondersteunen van deze defensie-industriële programma’s die vandaag de dag ontbreken, en de defensie-industrie te ondersteunen door haar catalogus te verrijken, zonder de LPM op te eten, en zonder destabiliseren van de publieke rekeningen? Onmogelijk ? Toch is dit wat de Defense Program Development Capsules, of CDPD’s, bieden!
overzicht
De snelle en radicale transformatie van de mondiale geopolitieke en militair-technologische context, die de westerse legers verraste
Hoewel de strategische, geopolitieke en technologische evenwichten, die zijn geërfd van het einde van de Koude Oorlog, al bijna dertig jaar bestaan, zijn ze de afgelopen jaren diepgaand in twijfel getrokken door de opkomst van nieuwe grote militaire machten als China, de komst van nieuwe structurerende defensietechnologieën zoals drones, en de terugkeer naar een logica van blokconfrontatie, zoals op het hoogtepunt van de Koude Oorlog.
Door dit te doen, waar Rusland, China en Noord-Korea hun legers en hun defensietechnologieën snel hebben ontwikkeld, heeft het Westen, lang verzand in de doctrine van de voordelen van de vrede, en asymmetrische perifere conflicten, in Irak en Afghanistan, hun legers en hun technologische vooruitgang zullen eroderen, waardoor de deur wordt geopend voor uitdagingen voor de westerse hegemonie, wat tot grote conflicten zou kunnen leiden.
In feite zijn de meeste westerse legers sinds de jaren vijftig verrast, met uitzondering van Zuid-Korea en Israël, in een situatie van ononderbroken conflict, en proberen ze al jaren de opgebouwde vertraging in te halen een verdedigingsinstrument opnieuw opbouwen dat voldoende is om alle bedreigingen te beteugelen.
Voor veel landen, vooral in Europa, blijkt deze wederopbouw moeilijk te zijn, vanwege de budgettaire, politieke en sociale beperkingen en het gewicht van de staatsschulden en overheidstekorten die de afgelopen decennia zijn opgebouwd, waardoor het onmogelijk is om daar nog schulden mee uit te geven deze noodzakelijke transformatie binnen een bijzonder kort tijdschema financieren.
Een ambitieuze LPM 2024-2030, maar onvoldoende om te reageren op veranderingen in dreigingen en defensietechnologieën
In Frankrijk begon deze wederopbouw schuchter vanaf 2017, met een traject dat was uitgestippeld door president Macron, bedoeld om de Franse legers de nodige middelen te geven om met de wederopbouw te beginnen, via de LPM 2019-2025.
Er is nog 75% van dit artikel te lezen. Abonneer u om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf € 1,99. Abonnementen Premium ook toegang verlenen archief (artikelen ouder dan twee jaar)
Het lijkt erop dat bij bepaalde fabrikanten de beslissing om de technologische ontwikkeling van nieuwe complexe wapens te lanceren zonder op de staat te wachten, of zelfs ondanks de staat, al is genomen. Ik denk dat de staat wordt erkend in zijn rol als belangrijkste afnemer van wapens, in die van vertegenwoordiger, maar dat fabrikanten heel goed weten wat goed voor hen is. Vooral degenen die vliegtuigen maken.
Wie zijn de plaatsvervangers die betrokken zijn bij deze CDPD?
Het artikel is amper een dag oud. We geven ze de tijd om terug te komen van vakantie, het te lezen en een beslissing te nemen))