Al iets meer dan tien jaar heeft de Europese Unie de kwestie van de defensie-industrie ter sprake gebracht, op basis van twee zorgwekkende observaties. In de eerste plaats schitteren de Europese legers, waarvan een van de belangrijkste missies, de bescherming van de Europese ruimte, grote homogeniteit vereist, door hun gebrek aan standaardisatie, wat hun vermogen om elkaar te ondersteunen en effectief samen te werken belemmert.
Aan de andere kant zijn de Europese legers nog steeds voornamelijk afhankelijk van defensiemateriaal afkomstig uit niet-Europese landen, met name uit de Verenigde Staten, wat de ontwikkeling van een industriële en technologische defensiebasis die de Europese legers kan ondersteunen, aanzienlijk schaadt.
Sinds het begin van de oorlog in Oekraïne hebben deze twee grote problemen de potentiële Europese steun aan Kiev aanzienlijk belemmerd. Ze leidden dus tot de levering van een groot aantal verschillende uitrustingen, afkomstig uit de inventarissen van de legers, waardoor een logistieke chaos ontstond die de Oekraïense legers nog steeds hindert. In bepaalde gebieden heeft het verzet van de landen van herkomst van de wapens de Oekraïense legers beroofd van cruciale middelen, hoewel deze in Europa wel beschikbaar waren.
Bovenal bleek dat de Europese industriële capaciteiten op defensiegebied veel te zwak waren om een dergelijk conflict te ondersteunen, waardoor Kiev vooral op de Verenigde Staten moest vertrouwen om de Russische aanvallen te weerstaan. Deze afhankelijkheid leidde tot de vrees voor een ineenstorting van de Oekraïense legers, toen het Amerikaanse Congres de Amerikaanse militaire hulp aan Oekraïne ruim zes maanden lang blokkeerde.
In deze context werd reikhalzend uitgekeken naar het rapport over de toekomst van het Europese concurrentievermogen, waarin onder meer de Europese defensie-industrie aan de orde zou komen, vooral als leidraad voor het optreden van de nieuwe Commissie op dit gebied. Het is duidelijk dat als de diagnoses in dit rapport de juiste zijn, en bovendien dezelfde, zoals eerder geïdentificeerd, de aanbevolen oplossingen daarentegen veel meer ter discussie staan.
overzicht
Het rapport over de toekomst van het Europese concurrentievermogen van september 2024 en het bijbehorende deel over de Europese defensie-industrie
Gepubliceerd op 9 september dit rapport schetst een uitputtend beeld van alle industriële uitdagingen in Europa voor de komende jaren. Veel gebieden, van energie tot kunstmatige intelligentie, inclusief transport en de farmaceutische industrie, worden dus bestudeerd. Het zevende van deze onderwerpen betreft de Europese defensie-industrie.
Het rapport begint met het schetsen van een evenwichtig raamwerk, waarin wordt gespecificeerd dat de defensie-industrie in Europa een jaarlijkse omzet van €135 miljard vertegenwoordigt, inclusief €52 miljard bestemd voor de export, voor een half miljoen banen binnen de EU. Dit gebied wordt gepresenteerd als essentieel voor de defensie-inspanningen en de Europese afschrikkende houding, terwijl het deel uitmaakt van de algemene technologische mix, door middel van baanbrekende O&O.
De diagnose is onverbiddelijk: de Europese Unie vertrouwt voornamelijk op Amerikaanse wapens om haar legers uit te rusten
Vervolgens worden de verschillende problemen en obstakels geïdentificeerd en gekwantificeerd. Zo werd van de 75 miljard euro die de Europese legers tussen juni 2022 en juni 2023 in defensiematerieel investeerden ruim 56 miljard euro, oftewel 78%, naar niet-Europese bedrijven gestuurd, waaronder 47 miljard euro %, alleen aan Amerikaanse bedrijven.
In de overgrote meerderheid van de gevallen beschikten Europese fabrikanten echter over concurrerende uitrusting in termen van prestaties en prijs, om aan de behoeften van de Europese legers te voldoen.
Volgens het rapport wordt deze Europese honger naar niet-Europees materieel, en Amerikaans materieel in het bijzonder, verklaard door de zwakte van de reactiecapaciteiten van de Europese defensie-industrie, met name in termen van deadlines, waardoor de Europese legers zich richting ‘uit de lucht’ wenden. kant-en-klare” oplossingen, die sneller beschikbaar zijn.
Er is nog 75% van dit artikel te lezen. Abonneer u om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf € 1,99. Abonnementen Premium ook toegang verlenen archief (artikelen ouder dan twee jaar)
Bravo voor deze verlichting! Het is glashelder. De huidige zorgen over Duitsland weerhouden ons ervan om snel deze kant op te gaan, denk ik. We hebben nog steeds deze autodiplomatie die elke Europese beslissing blokkeert. “Ik verkoop auto’s, ik heb geld, dus ik besluit deze ‘Amerikaanse bescherming’ te behouden.” Deze verborgen leessleutel heeft twintig jaar lang alle vooruitgang van de EU geblokkeerd. Het is iets afgenomen sinds de oorlog in Oekraïne, maar het blijft een krachtig element in alle besluitvormingsketens in Duitsland en dus uiteindelijk in de EU. Zal dit beter worden? Er is reden om dat te hopen. De VS zijn, onder druk van de gebeurtenissen, in de verleiding om de zaak te laten vallen. Wacht maar af… Voor Frankrijk is het belangrijkste dat de overtollige hoeveelheden elektrische energie worden teruggewonnen. Dit is de beste manier om de invloed in de EU en de industrie terug te winnen en de boeken weer in evenwicht te brengen.