In 2003 maakte Polen de bestelling bekend voor 48 F-16 C/D Block 52’s, van het Amerikaanse Lockheed Martin, voor een bedrag van $3,5 miljard. Het was toen de modernste versie van het Amerikaanse gevechtsvliegtuig, en ook het grootste wapencontract ooit ondertekend door een land dat voorheen tot het voormalige Sovjetblok of het Warschaupact behoorde.
Sindsdien is de Poolse honger naar Amerikaans defensiematerieel niet afgenomen, met de recente bestelling van M1A2-tanks, HIMAR-systemen of zelfs AH-64-gevechtshelikopters. Dit is vandaag opnieuw het geval, aangezien Warschau zojuist de modernisering van zijn 48 F-16 Block 52’s naar de F-16V- of Block 70/72-standaard heeft geformaliseerd.
Het bedrag van dit bevel, 7,3 miljard dollar, roept echter vragen op, omdat het hoog is, en bij uitbreiding twijfelt het aan de merites van de bevelen die de Poolse autoriteiten sinds 2017 hebben geplaatst om hun strijdkrachten te moderniseren.
overzicht
De ongeëvenaarde defensie-inspanning van Polen sinds 2016
Depuis 2016, la Pologne heeft een formidabele poging ondernomen om zijn strijdkrachten uit te breiden en te moderniseren. Zo stegen de defensie-uitgaven van het land van 10 miljard dollar en 1,9% van het bbp in 2016 naar 40 miljard dollar en bijna 4,2% van het bbp in 2024.
Voor Warschau is dit het geval reageren op de snelle opkomst van de Russische dreiging aan het oostfront van de NAVOen Moskou te ontmoedigen van elk avonturisme op Pools grondgebied, zonder onnodig afhankelijk te zijn van de bescherming van zijn bondgenoten.
Deze hernieuwde investeringen stelden de Poolse legers in staat een fase van modernisering en transformatie in te gaan, die de afgelopen zestig jaar in Europa geen gelijke kent, waarbij met name werd uitgebreid van 60 naar 4 gepantserde en gemechaniseerde divisies en van 6 naar bijna 70 gevechtsvliegtuigen.
Om dit te bereiken heeft Warschau zijn wapenorders verhoogd, voornamelijk van de Amerikaanse bondgenoot (M1A2 Abrams, HIMARS, F-35, Patriot, AH-64 Gardian) en van zijn Zuid-Koreaanse partner (K2-tanks, K9-artilleriesystemen). LRM Chunmoo-2, FA-50 aanvalsvliegtuigen), maar ook richting Groot-Brittannië (Arrowhead 140 fregatten, CAMM-systemen) en Poolse systemen.
Volgens het aangekondigde plan zullen de legers tegen 2035 over 1250 gevechtstanks beschikken, dat wil zeggen de helft van de Europese vloot, maar ook 2/3 van de mobiele artilleriesystemen en 3/4 van de meervoudige raketten West-Europees theater.
In 2024 geeft Polen opdracht tot de modernisering van zijn 48 F-16’s tot de F-16V voor 7,3 miljard dollar
Het is in deze context dat Warschau zojuist heeft gevalideerd de modernisering van zijn F-16 Block 52-vloot, om deze op de F-16V-standaard te brengen, de meest geavanceerde en efficiënte, met betrekking tot het Lockheed Martin-apparaat.
Er is nog 75% van dit artikel te lezen. Abonneer u om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf € 1,99. Abonnementen Premium ook toegang verlenen archief (artikelen ouder dan twee jaar)
Het lijkt mij wat betreft de f16v dat de Grieken zich hebben teruggetrokken in het licht van de schatting voor het bijwerken van het elektronische oorlogsgedeelte, dat stratosferisch was.
Wat de luchtmacht betreft, lijkt het erop dat Polen de hoog-midden-laag-structuur probeert te implementeren, wat geen slecht idee is.
1) F-35A's voor de hoge 2) F-16V's voor de middelste 3) 36 FA-50 blok 20's (met Raytheon AESA- en BVR-mogelijkheid) voor de lage ... en 12 FA-50 blok 10's voor training (reeds geleverd)
F-16V's zijn niet goedkoop qua aanschaf of gebruik. Het is niet verstandig om het als trainer te gebruiken (zoals de gevorderdencursus in de VS en Japan. In Japan is het eigenlijk F-2, de geüpgradede, aangepaste, inheemse versie van de F-16.)
Wat betreft de F-16-upgrade:
Het lijkt erop dat ze allemaal zullen worden uitgerust met de nieuwe, zeer nieuwe IVEW-suite voor elektronische oorlogsvoering (AN/ALQ-257). Ik heb het misschien mis, maar het lijkt erop dat de 'EW-kenmerken' van Tornado of Rafale beperkt zich tot zelfbescherming. Voor zover ik weet (misschien heb ik het mis), zijn de westerse escorte EW-jagers (met elektromagnetische aanvalsmogelijkheden) F-35, F-35i, EA-18G en F-16V met AN/ALQ-257.
Misschien heeft Polen AGM-88G-ARGGM-ER-raketten en andere krachtige raketten besteld, die ze niet openbaar willen maken.
Natuurlijk is het geen slecht idee. Dit is hier niet het punt. Wat een slecht idee is, is om 135 miljoen dollar te betalen, de prijs van een volledig uitgeruste, gloednieuwe Gripen E die net zo goed, waarschijnlijk zelfs beter, is als een F16V, om een vliegtuig van 20 jaar oud te updaten, dat niet langer dan 20 jaar zal vliegen daarna, en die daarna niet meer zullen evolueren, omdat de F-16-cel nu veel te oud is.
Voor de F-16V is het sterk overdreven om te denken dat de EW-capaciteit bedoeld is om iemand anders dan zichzelf te beschermen. Hetzelfde geldt trouwens voor de F-35. Dit argument werkt in persconferenties, maar niet in luchtgevechten. Het is min of meer hetzelfde als de bijgewerkte Spectra van Rafale F4 en Spartaans van Typhoon Blok IV. Daarmee vul je niet beschermde ondersteuningsvliegtuigen of niet beschermde vliegtuigen. Dat is de reden waarom de USAF op zoek is naar een speciaal EW-vliegtuig, hetzelfde als de Growler, een capaciteit die ze verloren toen de terugtrekking van de EF-111 Raven, en die de Amerikaanse marine verplichtte een deel van haar Growler-vloot in te zetten ter ondersteuning van haar tactische vliegtuigen (F -16C/D, F-15C/D/E..) indien nodig.
“Het is des te verrassender omdat een dergelijke arbitrage het mogelijk zou hebben gemaakt om de twijfelachtige order voor de resterende 36 FA-50’s, oftewel 1,5 miljard dollar, een licht eenmotorig vliegtuig, bedoeld om de Su-25’s te vervangen, te vermijden. voor luchtsteunmissies, om voor deze missie de F-16 Block 52's te gebruiken, die veel geschikter zijn om in de buurt van een betwist theater te opereren dan het Zuid-Koreaanse lichte vliegtuig. »
Het is niet erg duidelijk. Welke rol kregen de Su-25 en de FA-50?
De uit Zuid-Korea verworven FA-50's moeten de Su-25's vervangen bij CAS-missies (Close Air Support). F-16 Block 52's zouden echter onvergelijkbaar effectiever en minder kwetsbaar zijn voor dit soort missies.
Er kan sprake zijn van een vorm van “onafhankelijkheid” bij het gebruik van materialen van verschillende leveranciers en verschillende landen. Hoe zit het met Duitse, Amerikaanse of andere tanks als een van deze landen een beleid van verzoening met Rusland zou voeren? En als de zaken in Azië veranderen, welke contracten zouden dan worden gehonoreerd?
In 1940, toen Frankrijk geconfronteerd werd met een onmiddellijke dreiging van een invasie, plaatste het orders bij alle landen (VS, VK) en had het alleen aankooporders om mee te vechten. Het beleid van Zuid-Korea werkte omdat het land voorop liep. Polen heeft een overname-boulimie omdat het weet dat het achterloopt. Vanaf het eerste schot heeft men het recht te vrezen dat men geen granaat meer zal bemachtigen. Hun gedrag op de korte termijn lijkt mij dan ook logisch, ook al leidt het achteraf zeker tot verspilling. Ik denk dat deze aankopen geen industriële logica weerspiegelen, maar een duidelijke krijgslogica op de korte termijn.