De vooruitgang van de Chinese militaire vloot in de afgelopen tien jaar wordt soms terecht vergeleken met de industriële inspanningen van de Amerikaanse marine tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Chinese scheepswerven produceren elk jaar een of twee grote aero-amfibische schepen, vliegdekschepen of helikopterdragers, ongeveer tien kruisers, torpedobootjagers en fregatten, drie tot vier onderzeeërs, waaronder minstens één voor nucleaire voortstuwing, en ongeveer twintig secundaire of schepen ondersteunen.
Voor Beijing is het een kwestie van zichzelf snel uitrusten met een vloot die in staat is de overweldigende Amerikaanse marine in bedwang te houden, mogelijk gesteund door enkele van zijn bondgenoten, vooral in de Chinese Zee. Bovenal wil Peking, zonder de minste twijfel, over een vloot beschikken die in staat is om op verzoek van de autoriteiten vanaf 2027 een zeeblokkade van het eiland Peking uit te voeren, en de daarvoor benodigde marine-eenheden produceert.
De afgelopen twee jaar zijn er echter bijzondere inspanningen waargenomen in de Chinese productie, wat een aanzienlijke verschuiving op dit gebied markeert. Waar de scheepswerven niet elk jaar of elke twee jaar een groot amfibisch schip produceerden, hebben ze vandaag de dag drie grote schepen van dit type in afbouw of op proef: de nieuwe heeft CV80.000 Fujian-vliegtuigen van -18 ton aan boord, een vierde zware LHD van 40.000 ton Type 075, de Jiangxi, en de nieuwe Type 076 aanvalsdronedrager van 48.000 ton, waarvan de naam onbekend blijft.
Aan deze aanzienlijke versnelling van de Chinese inspanningen op het gebied van krachtprojectie wordt de recentelijk gemaakte observatie toegevoegd met betrekking tot de constructie van een nieuw schip van het type aanvalshelikopter, compacter dan de Type 075. Nog verrassender was dat deze zeer snel werd gebouwd door de scheepswerven van Guangzhou, die tot nu toe gespecialiseerd waren in de productie van commerciële en ondersteunende schepen voor de Chinese marine.
Vanwege zijn waarneembare kenmerken en zijn industriële keuzes zou dit nieuwe helikoptervliegdekschip in de komende jaren echter wel eens het speerpunt kunnen worden van de Chinese amfibische vloot, om een aanvalsoperatie uit te voeren tegen Taiwanese havens.
overzicht
Peking wil desnoods vanaf 2027 een zeeblokkade van Taiwan kunnen opzetten
De afgelopen drie jaar lijkt er onder de specialisten op het gebied van de Chinese zeemacht een consensus te zijn ontstaan: Peking en de Chinese marine zijn zich al ongeveer tien jaar actief aan het voorbereiden op een militaire operatie tegen Taiwan, en dit zou kunnen ingrijpen. vanaf 2027, in de vorm van een zeeblokkade van het eiland en zijn havens.
Aanvankelijk gesteld door admiraal Phil Davidson in 2021, toen hij het bevel voerde over de Amerikaanse strijdkrachten in de Stille Oceaan, wordt deze deadline nu “ Davidson-venster“, en is sinds twee jaar de obsessie van Amerikaanse militaire planners, tot het punt dat de Amerikaanse legers sinds deze datum de voorkeur hebben gegeven aan investeringen die gericht zijn op het versterken van hun kortetermijnresponsvermogen op verder weg gelegen programma's.
Het moet gezegd worden dat deze voorspelling niet naar voren kwam in het koffiedik, of in de observatie van Saturnus in het huis van Ram, maar in de vergelijkende analyse van de middelen waarover de Chinese en Amerikaanse zee- en luchtmacht beschikten, in dit theater. vanaf deze termijn.
Door het grootste deel van zijn industriële inspanningen te hebben geconcentreerd op de productie van oppervlaktegevechtsschepen, kruisers, torpedobootjagers en fregatten, op niet-oceanische AIP Type 039A onderzeeërs en op zware langeafstandsgevechtsvliegtuigen, D-20 en D-16. Peking heeft in feite een militair traject geïntegreerd waarin de beschikbare middelen om vanaf 2027 een zeeblokkade van het autonome eiland uit te voeren niet alleen mogelijk zouden zijn, maar ook maar waarschijnlijk succesvol in termen van het afweren van een Amerikaanse militaire interventie, indien toepasselijk.
Bovendien is de hypothese van een zeeblokkade aanzienlijk versterkt door de Chinese militaire en maritieme manoeuvres die steeds vaker rond Taiwan plaatsvinden, met name door Gezamenlijke zwaardoefeningen, gelanceerd telkens wanneer Peking van mening is dat Taipei of Washington inbreuk maakt op zijn prerogatieven op het eiland, dat door de Chinese autoriteiten als een afgescheiden Chinese provincie wordt beschouwd.
De Chinese marine zal voor deze deadline niet over voldoende middelen beschikken voor een amfibische aanval op Taiwan
Aan de andere kant wordt de hypothese van een amfibische aanval op Taiwan, die ooit als dreigend werd gepresenteerd, nu gedegradeerd tot verder weg gelegen hypothesen, die op de korte termijn onwaarschijnlijk zijn, ook door het Pentagon.
Er is nog 75% van dit artikel te lezen. Abonneer u om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf € 1,99. Abonnementen Premium ook toegang verlenen archief (artikelen ouder dan twee jaar)
BLACK FRIDAY : – 20% op nieuwe Premium en Classic maand- en jaarabonnementen, met de code MetaBF2024, tot 03/12/24
Ik dacht hieraan: https://jamestown.org/program/ramping-the-strait-quick-and-dirty-solutions-to-boost-amphibious-lift/
via https://warontherocks.com/2022/10/mind-the-gap-part-2-the-cross-strait-potential-of-chinas-civilian-shipping-has-grown/ et https://warontherocks.com/2021/08/mind-the-gap-how-chinas-civilian-shipping-could-enable-a-taiwan-invasion/ (andere interessante lezingen over het dubbele gebruik van veerboten)
Het gebruik van veerboten en roro voor het uitvoeren van amfibische operaties is uiterst theoretisch en vooral uiterst beperkt. Zeker, schepen kunnen amfibische gepantserde voertuigen in zware zee laten vallen. Om een offensief te leiden met behulp van een amfibisch pantservoertuig, moet je ze in de buurt van de kust loslaten, op zijn best een paar kilometer. Het werkte in 1952; Tegenwoordig veel minder, in een wereld die verzadigd is met geleide raketten en drones. Bovenal kunnen we er zeker van zijn dat de omgeving van de strandgebieden allemaal door de Taiwanezen zal worden gedolven, net als de Oekraïners.
Als je dichtbij genoeg kunt komen zodat je roro VBA's kan laten vallen, kunnen LST's landen. En juist de observatie van het artikel is dat de LST’s niet langer kunnen stranden, en dat het noodzakelijk is om iets anders te doen.
Stel je de tijd voor die een roro nodig heeft om ongeveer twintig gepantserde voertuigen of een bedrijf te laten vallen? Stilstaan duurt minimaal 40 minuten. Het is onmogelijk dat hij zo lang zou kunnen overleven. Al op de Falklands aten de Britse LST's, die nog niet waren geland, warm. Tegenwoordig is het simpelweg onrealistisch.
Ten slotte is het niet voldoende om gepantserde voertuigen in zee te lanceren om een amfibische operatie uit te voeren. Het is noodzakelijk om logistieke steun te bieden aan ontscheepte troepen, de gewonden te evacueren, munitie en voedsel te leveren, evenals versterkingen. Geen van deze handelingen kan door een roro op zee worden uitgevoerd.
De meest voor de hand liggende oplossing voor de PLA is om twee of drie havens in te nemen, om zoveel mogelijk vooruitgangsassen te creëren, met echte logistieke steun erachteraan, om het initiatief te behouden en geen tijd te geven aan de tegenstander om zich te reorganiseren, zichzelf te begraven, en het conflict bevriezen. want als het conflict verzandt, is het zeker dat de PLA grote problemen zal krijgen.
U bent in de analyse enigszins het mogelijke gebruik door de APL vergeten van grote civiele Ro-Ro-veerboten, waarvan sommige 45.000 ton wegen, die zijn gebouwd met hoge brandnormen en die zijn ontworpen om te worden gebruikt in de tweede golf, of zelfs “ 1+”. Ze konden op het raam anticiperen!
Echt niet. Om deze veerboten te gebruiken, moet u de havens nemen. en de hele analyse is gebaseerd op de verovering van de vier grote havens aan de westkust van Taiwan.