Donderdag 12 december 2024

De droom van een Europese defensie zal Donald Trump in 2025 wellicht niet overleven

De lang gevreesde terugkeer van Donald Trump naar het Witte Huis, vanaf 20 januari 2025, wordt nu bevestigd door zijn onmiskenbare en volledige overwinning tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 6 november.

Sindsdien heeft een zeer tastbaar gevoel van bezorgdheid de Europese kanselarijen in zijn greep en is daar uitgebreid over bericht in de media. Tijdens zijn campagne heeft Donald Trump de eisen en bedreigingen zelfs vergroot, vooral gericht tegen de Europeanen, en vooral op het gebied van defensie.

Voor sommigen zal deze geopolitieke omwenteling de noodzakelijke context creëren waarin een werkelijk gecoördineerd Europees defensie-initiatief eindelijk zal ontstaan, zowel vanuit militair als industrieel oogpunt, een standpunt dat al lang door Emmanuel Macron wordt gesteund.

In werkelijkheid zien we echter dat de houding van bepaalde Europese staatshoofden, en niet de minst belangrijke, zich in een geheel andere richting beweegt, ver verwijderd van deze doelstellingen.

Zal de terugkeer van Donald Trump in het Oval Office dus de langverwachte trigger zijn voor de opkomst van een autonoom en onafhankelijk Europa op defensiegebied, of zal het land, integendeel, deze hoop van bepaalde Europese leiders onherroepelijk begraven?

De bedreigingen van Donald Trump aan het adres van Europeanen en de NAVO tijdens de Amerikaanse presidentiële campagne

Het moet gezegd worden dat Donald Trump tijdens deze campagne steeds meer oproepen deed om de historische verplichtingen van de Verenigde Staten tegenover Europa en zijn NAVO-bondgenoten in twijfel te trekken. Zo had de Republikeinse kandidaat zijn internationale beleid vanaf het begin in drie richtingen georiënteerd: het einde van de Amerikaanse hulp aan Oekraïne, het voorbehoud van de Verenigde Staten tegenover de NAVOen de concentratie van Amerikaanse militaire middelen, om China het hoofd te bieden.

Donald Trump-campagne
Tijdens zijn campagne verhoogde Donald Trump de dreigementen tegen de partners en bondgenoten van de Verenigde Staten, in het bijzonder tegen Europa en de NAVO.

Naarmate kandidaat Trump vooruitgang boekte in de peilingen, werden deze bedreigingen steeds belangrijker in Europa, vooral omdat ze een gunstige reactie en sterke steun vonden in het Republikeinse campagneteam en in de standpunten van bepaalde conservatieve denktanks, zoals de Heritage Foundation. .

Deze aankondigingen veroorzaakten emotionele reacties van bepaalde Europese leiders, wat ertoe leidde dat Donald Trump zijn dreigementen opvoerde, met name door van de Europeanen te eisen dat ze zouden betalen. hun eerlijke deel“, om hun verdediging binnen de NAVO op zich te nemen.

Wat Oekraïne betreft is het discours ook geëvolueerd, van pure en simpele overgave naar de belofte om deze oorlog te beëindigen door middel van directe onderhandelingen met Vladimir Poetin, in slechts 24 uur.

Wat betreft de eerlijke deelname die Donald Trump verwacht om zichzelf niet in reserve te plaatsen voor de NAVO: deze is nu groter dan of gelijk aan 3% van het bbp, terwijl de Europeanen in 1.97 gemiddeld nauwelijks 2024% bereiken, met zeer aanzienlijke variaties, afhankelijk van de afstand van het land tot de Russische grenzen.

Deze bedreigingen werden verre van genegeerd door de Amerikaanse politieke klasse, maar brachten de Senaat ertoe om, binnen het raamwerk van de financiële wet van 2024 van het Pentagon, de stemming op te leggen over een wet die strikt de mogelijkheden regelt die aan de Amerikaanse president worden geboden om de NAVO te verlaten. met name een opzegtermijn van zes maanden en een stemming vaneen tweederdemeerderheid van de Senaat, ten gunste van dit besluit, zodat het ten uitvoer kan worden gelegd.

Amerikaanse Senaat
De Senaat keurde in 2023 een wet goed, als onderdeel van de financiële wet van het Pentagon uit 2024, die de Amerikaanse president verplicht een tweederde meerderheid in de Senaat te verkrijgen, om de Verenigde Staten ertoe te kunnen brengen zich terug te trekken uit de NAVO. De Amerikaanse president blijft echter de enige scheidsrechter over de betrokkenheid van de Verenigde Staten bij de collectieve verdediging van het bondgenootschap.

Er is nog 75% van dit artikel te lezen. Abonneer u om toegang te krijgen!

Metadefense-logo 93x93 2 Militaire allianties | Duitsland | Defensie Analyse

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf € 1,99. Abonnementen Premium ook toegang verlenen archief (artikelen ouder dan twee jaar)

Kerst promotie : 15% korting op Premium- en Classic-abonnementen jaar- met de code MetaKerstmis2024, alleen van 11/12 tot 27/12.


reclame

royalties : Reproductie, zelfs gedeeltelijk, van dit artikel is verboden, met uitzondering van de titel en de delen van het artikel die cursief zijn geschreven, behalve in het kader van overeenkomsten ter bescherming van het auteursrecht die zijn toevertrouwd aan de CFC, en tenzij uitdrukkelijk overeengekomen door Meta-defense.fr. Meta-defense.fr behoudt zich het recht voor om alle mogelijkheden die haar ter beschikking staan ​​te gebruiken om haar rechten te doen gelden. 

Voor verder

12 Reacties

  1. De Europese aanpak is gebaseerd op de zekerheid of twijfel over de wens van de VS om zich in Europa te projecteren in het geval van een conflict met een van de NAVO-landen, kortom de activering van artikel 5. Het andere punt betreft het vermogen om gebruik te maken van de atoombom, waar grote twijfel bestaat over de Verenigde Staten. Frankrijk is van mening dat de twijfel de boventoon voert en dat het bestaan ​​van een Europees leger het continent zal kunnen beschermen. Er moet aan worden herinnerd dat de EU de tweede economische macht ter wereld is met 2% van het bbp. Sommigen moeten begrijpen dat we sterker verenigd zijn dan geïsoleerd.

  2. Een grote factor die tegen Frankrijk zal werken is de toestand van de overheidsfinanciën. We slagen er ternauwernood in om de lijn van de LPM 24-30 vast te houden (en er beginnen al pogingen te ondernemen om te planeren), die al afstand doet van capaciteiten zoals de Leclerc-tank. Dus tenzij er een grote paradigmaverschuiving plaatsvindt in wat we met onze legers hopen te kunnen doen, is het een slecht idee.

  3. La France Insoumise (LFI) verdedigt in haar programma en haar standpunten een nationaal defensiebeleid dat gericht is op de strategische onafhankelijkheid van Frankrijk. Het programma benadrukt in plaats daarvan de belangrijkste oriëntaties en principes om deze onafhankelijkheid te bereiken.

    Vertrek uit de NAVO: LFI stelt het vertrek uit het geïntegreerde commando van de NAVO voor om totale strategische autonomie te garanderen. Ze wil dus de invloed van de Verenigde Staten op Franse militaire beslissingen verminderen.

    Investeringen in nationale defensiecapaciteiten: LFI wil de Franse defensiecapaciteiten versterken door Franse en Europese industrieën en technologieën te bevoordelen, om de afhankelijkheid van buitenlands materieel te beperken.

    Nucleaire afschrikking: LFI wil nucleaire afschrikking handhaven als een pijler van strategische onafhankelijkheid, en tegelijkertijd mondiale ontwapening bevorderen.

    Herschikking van strijdkrachten: La France Insoumise steunt een heroriëntatie van militaire interventies buiten die welke gebaseerd zijn op legitieme internationale overeenkomsten (zoals de VN). Ze verdedigt een minder interventionistische aanpak dan de huidige lijn.
    Lfi wil een deel van de militaire uitgaven herbestemmen voor de modernisering van Frans materieel en voor nationale beschermingsmissies.

    LFI is voorstander van een strategie van militaire onafhankelijkheid ten opzichte van allianties die worden gedomineerd door de grote mogendheden, met name de Verenigde Staten, en wil herinvesteren in de Franse defensie-industrie en -technologieën. De voorgestelde begroting zou afhankelijk zijn van de herverdeling van middelen in de context van een gedeeltelijke uittreding uit de NAVO en een ongerechtvaardigde vermindering van externe interventies.

    Valt er iets tegen te zeggen?

    1
    4
      • Ik begrijp je opmerking, te meer omdat dit in eerste instantie ook mijn eerste reactie was.
        Ik heb echter toegestaan ​​dat deze berichten werden gepubliceerd. Waarvoor?
        Omdat het op zichzelf enerzijds verbonden is met het onderwerp
        En aan de andere kant omdat ik van mening ben dat we de politieke klasse als geheel niet de schuld kunnen geven van haar gebrek aan interesse in geopolitieke en defensiekwesties, en van het filteren van berichten die ieders programma's blootleggen.
        Persoonlijk zie ik liever dat LFI haar programma op dit gebied presenteert, dan een belastingkrediet voor huisdieren voor te stellen (en toch heb ik 8 honden en 10 katten, ik vertel je niet wat de jackpot is!!)
        Aan de andere kant is het absoluut noodzakelijk dat de uitwisselingen gematigd en respectvol blijven. Anders gaat het heel snel naar worst.

  4. Om dingen en karakters op hun plaats te zetten in dit onmogelijke debat over de Europese defensie en Care Bear-alternatieven.
    Allround verdediging (Charles de Gaulle)
    Jean-Luc Mélenchon deelt, in een andere geopolitieke context, dit ideaal van een soeverein Frankrijk en onafhankelijk in zijn beslissingen. Hij pleit voor een beleid van niet-gebondenheid dat herinnert aan de gaullistische geest van onafhankelijkheid, en benadrukt het idee dat Frankrijk zich vrij moet kunnen positioneren in de internationale arena.

    In de toespraken van Mélenchon vertaalt deze onafhankelijkheid zich in:

    De wens om de NAVO te verlaten of er op zijn minst afstand van te doen, om te voorkomen dat Frankrijk wordt beperkt door de strategische keuzes van de Verenigde Staten.

    Het idee van een onafhankelijke Europese defensie, die de Europese landen in staat zou stellen de verantwoordelijkheid voor hun veiligheid op zich te nemen zonder systematisch hun toevlucht te hoeven nemen tot de NAVO.

    De verdediging van de Franse soevereiniteit in internationale posities, of het nu gaat om economische, ecologische of militaire kwesties.

    Allround verdediging!
    Het neemt niet bepaald het concept van totale verdediging over; het verdedigt een strategische lijn die coherent blijft met de bevestiging van een onafhankelijk en puur Frans beleid, dat dicht bij de geest van het gaullisme ligt, aangepast aan de hedendaagse kwesties.
    Het is aan u of wij om het goed te keuren
    Voor mij is het ja.

    • Het is zoals met alles... Je kunt de beste ideeën ter wereld hebben, als je geen cijfers voor ogen hebt, is het alleen maar wind.
      Welk budget? Welk formaat? En hoe financier je dat?
      Deze drie punten definiëren de beschikbare middelen, dus het operationele contract, en de politieke opties die voor het land beschikbaar zouden zijn.
      Zolang hij geen precieze antwoorden op deze vragen geeft, heeft het absoluut geen zin.
      Bovendien was De Gaulle nooit ‘niet-gebonden’. De Mirage IV, de S2's van het Albion Plateau en de 6 Formidable Class SSBN's waren allemaal gericht op de Sovjet-Unie, net zoals Sovjetraketten op Frankrijk waren gericht. Franse legers werden getraind om samen met de Verenigde Staten en de NAVO in Duitsland het Warschaupact te bestrijden.
      Hij hield Frankrijk stevig in het Westblok en deed nooit afstand van zijn allianties, met name met de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Federaal Duitsland en de hele Atlantische alliantie.
      Hij haalde Frankrijk eenvoudigweg uit het geïntegreerde commando van de NAVO en leverde de nodige inspanningen zodat het land “zijn oorlogen kon kiezen en die kon winnen”, zonder de Franse legers ooit op de terugtocht te brengen in het licht van de Sovjetdreiging.

      • Niet per se een grapje, maar er zou minstens 3 tot 3.5% van het bbp nodig zijn om dergelijke ambities goed te kunnen financieren. Daarom rijst de kwestie van de financiering en het duurzaamheidsmodel ervan. En zolang daar geen antwoord op is, heeft het geen materialiteit.
        Als LFI achteraf een model verdedigt met behoud van de Franse strategische autonomie, en zegt bereid te zijn constructief te zijn in het formuleren van de financiering ervan, des te beter. Ik geef daar de voorkeur aan boven ultra-antimilitaristisch links dat zich voortdurend verzet tegen defensie- en sociale uitgaven. Nee ?

  5. Het standpunt van Scholtz evolueert “snel” en niet in Europese zin, zoals bijvoorbeeld het onmiddellijk publiekelijk verlaten van Oekraïne

    De heer Araud (voormalig Fr-ambassadeur in de VS) interviewde gisteren op LCI: Dimitri Medvedev heeft zojuist verklaard "na 15 dagen geleden alle DT-namen te hebben behandeld... Europese leiders haasten zich naar Florida om zich ter aarde te werpen en" de .. . » van DT »

    Araud: deze meneer is zeer slecht opgevoed, maar hij heeft fundamenteel gelijk

ONDERZOEK SOCIAUX

Laatste artikelen