overzicht
In zijn nieuwe rapportOp het gebied van bewapening, ontwapening en internationale veiligheid maakt het Stockholm International Peace Research Institute, oftewel SIPRI, het Zweedse referentie-instituut op dit gebied, een momentopname van het mondiale machtsevenwicht in termen van strijdkrachten.
Dit jaar toont het onder meer een ongekende vooruitgang in tientallen jaren van wapens en kernkoppen die over de hele wereld in gebruik zijn.
Een toename van de voorraden kernwapens in de wereld met 0,9% in één jaar tijd
Tussen 2022 en 2023 is het totale aantal operationele kernkoppen gestegen van 9.490 naar 9.576, een totale stijging van 0,9%. Deze kleine variatie verbergt echter aanzienlijke verschillen, terwijl de westerse landen (Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Frankrijk en Israël) strikt identieke aandelen hebben aangehouden, terwijl China (410 versus 350) een stijging van meer dan 17% heeft gekend, en Noord-Korea ( 30 versus 25) van 20%. Wat betreft Rusland (+0,2%), India (+2,5%) en Pakistan (+3%) stegen hun aandelen gematigder.
Deze snelle toename van de Chinese en Noord-Koreaanse voorraden heeft echter geen aanleiding gegeven tot een uitgesproken reactie van de autoriteiten van de westerse landen met deze voorraden.
Dit gebrek aan reactie kan worden gevonden in de zekerheid die de westerse kanselarijen delen, volgens welke de nucleaire drempel niet overschreden zou kunnen worden door de autoriteiten van Moskou, Peking of Pyongyang, wetende dat als dat zo zou zijn, dit waarschijnlijk zou leiden tot een algemeen nucleair conflict. waarin niemand als overwinnaar uit de strijd zou komen.
Deze theorie van wederzijds verzekerde vernietiging heeft de afgelopen maanden de kern gevormd van een aantal beslissingen, of het nu gaat om westerse steun aan Oekraïne tegen Rusland, of Amerikaanse steun aan Taiwan tegen China in de Stille Oceaan.
Het is duidelijk dat Europeanen en Amerikanen het nooit echt serieus hebben genomen de bedreigingen van het Kremlin op dit gebied, noch de massale herbewapening van deze landen op nucleair gebied.
Snelle stijging van de nucleaire capaciteiten van China, Rusland en Noord-Korea
Laten we in herinnering brengen dat de afgelopen jaren Moskou heeft zijn inspanningen op dit gebied aanzienlijk opgevoerd, met de intensieve productie van nucleaire ballistische raketonderzeeërs van de Borei-klasse, de hervatting van de constructie van strategische bommenwerpers Tu-160M2 en de aanstaande ingebruikname van het ICBM Satan-systeem dat mogelijk is uitgerust met Avangard hypersonische zweefvliegtuigen.
Peking heeft op zijn beurt de afgelopen drie jaar drie SSBN’s van het type 3IV(A) in dienst genomen, de ontwikkeling van de strategische stealth-bommenwerper H-09 voortgezet en bovenal de de bouw van drie nieuwe locaties bedoeld om ICBM-raketten in silo's onder te brengen, wat Peking in de komende jaren mogelijk op één lijn zou kunnen brengen met de Verenigde Staten en Rusland.
Pyongyang, ten slotte, heeft talloze tests uitgevoerd met nieuwe ballistische vectoren, waaronder een medium-changing raket die de volgende conventioneel aangedreven ballistische raketonderzeeër van de Noord-Koreaanse marine zal bewapenen.
Het gebrek aan westerse respons op deze Chinese en Noord-Koreaanse programma's, en de zekerheid van Europese en Amerikaanse kanselarijen dat Rusland nooit kernwapens zal gebruiken in Oekraïne, waren in het hart zorgen geuit door Dr. Francesca Giovannini, de directeur van het Harvard Research Network on Rethinking Nuclear Deterrence, ter gelegenheid van de Riga StratCom Dialogue van de NAVO die op 7 en 8 juni in de Letse hoofdstad werd gehouden.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
[…] […]
[…] door Meta Defense – gepubliceerd op 9 juli 2023 https://meta-defense.fr/2023/07/09/loccident-serait-elle-trop-confiante-dans-la-non-utilisation-darm… [...]
Ik deel het idee dat reflectie over de vernieuwing van een tactische kernvloot in het Westen relevant is.
Aan de andere kant denk ik niet dat het Westen het risico niet begrijpt dat Rusland dit soort wapens gebruikt. Omgekeerd komt de hele westerse steunstrategie voor Oekraïne, die er vanaf het begin in bestaat dit land de middelen te geven om de Russische opmars te stoppen, zonder het land de middelen te geven om de Russen buiten zijn grenzen te verdrijven, precies voort uit de wens om te voorkomen dat de Russen gedwongen worden deze optie te gebruiken om een debacle te voorkomen dat Poetin niet zou overleven. Ik denk daarom dat het risico van het gebruik van tactische kernenergie door Rusland door westerlingen als zeer geloofwaardig wordt beschouwd, en vooral door degenen die kernmachten zijn, omdat zij dan in een impasse zouden terechtkomen.