Finland: 10 criteria om te bepalen wie de beste vervanger voor de F18 zou zijn?

terwijl Saab heeft zojuist zijn pionnen naar voren geschoven in de concurrentiestrijd waarin het in Finland het opneemt tegen andere westerse vliegtuigfabrikanten, lijkt het erop dat een analyse op basis van het model daarvan zorgwekkend is Zwitserland, zou duidelijkheid verschaffen over de keuzes waar de Finse leiders voor staan. Het is feitelijk niet mogelijk om de Zwitserse analyse in verband te brengen met de Finse behoeften, aangezien de geografische, politieke en operationele omstandigheden sterk uiteenlopen. Deze verschillen leiden niet alleen tot een andere beoordeling van de genoemde criteria, maar ook tot een reorganisatie van bepaalde criteria.

Net als voorheen wordt aan elk apparaat voor elk van de criteria een score van 1 tot 5 toegekend, waarbij 5 de beste respons vertegenwoordigt, in verhouding tot de andere apparaten en de Finse behoeften, en 1 een zeer onvoldoende respons op dezelfde behoeften vertegenwoordigt. Op dezelfde manier zijn de vliegtuigen in de race de JAS39 E/F van Saab, die zal worden geacht vergezeld te zijn van twee GlobalEye-vliegtuigen voor vroegtijdige waarschuwing in de lucht, in overeenstemming met het aanbod van Zweden, de Rafale volgens de F4-standaard, de Typhoon van Eurofighter in de veelzijdige standaard die die van zal zijn Typhoon Duitsers vervangen de Tornados, de F/A 18 E/F Super Hornet, ook vergezeld van 2 E2-D Hawkeyes om te voldoen aan de criteria van Zweden, en de F35A van Lockheed-Martin. De geselecteerde criteria zijn als volgt:

1- Wendbaarheid

Zelfs als er geen verlichting is, zoals in Zwitserland, blijft de manoeuvreerbaarheid een bepalend criterium voor de beoordeling van de prestaties van het Finse vliegtuig. De Finse luchtvaart zal in de toekomst regelmatig te maken krijgen met Russische vliegtuigen, tijdens manoeuvres, provocaties of, indien nodig, gevechten. Het is bekend dat Russische vliegtuigen, zoals de Su35 of Su30, extreem wendbaar zijn, en een slechte wendbaarheid zou het vliegtuig een voordeel ontnemen in gevechten van dichtbij. Op dit gebied is de Rafale en de Gripen onderscheiden zich van de massa, aangezien beide vliegtuigen zeer wendbaar zijn, zelfs als ze een grote lading vervoeren. Zij krijgen een score van 5. Typhoon is ook zeer manoeuvreerbaar, maar is minder efficiënt op gemiddelde en lage hoogte dan de twee voorgaande vliegtuigen, hij krijgt een score van 4. De Super Hornet is door zijn ontwerp minder manoeuvreerbaar dan de "Eurocanards", hij krijgt een score van 3 , terwijl de F35 deze ranglijst afsloot met een score van 2, waarbij het vliegtuig op dit gebied zeer inferieur was aan de andere vliegtuigen in het panel, evenals aan de Russische vliegtuigen waarmee het geconfronteerd kon worden, omdat het hierboven ontworpen was allemaal voor het BVR-gevecht[efn_note]Beyond Visual Range[/efn_note]

2- Snelheid

Met een oppervlakte van bijna 340.000 km2, 8 keer groter dan dat van Zwitserland, moeten Finse vliegtuigen hoge snelheden kunnen halen, en deze snelheid kunnen vasthouden om snel in de gevechtszone te komen. In deze configuratie is de "supercruise"-capaciteit een duidelijk voordeel, waardoor vliegtuigen supersonische snelheid kunnen behouden zonder toevlucht te hoeven nemen tot naverbranding die veel brandstof verbruikt, om zo een grotere autonomie te hebben zodra ze zijn aangekomen. Op dit gebied is de Rafale en Typhoon zijn het meest efficiënt en combineren supercruises met grote autonomie en een aanzienlijk draagvermogen, en behalen een score van 5. De Gripen heeft ook Super Cruise-capaciteit, maar zijn autonomie en draagvermogen zijn beperkter. geeft hem een ​​score van 4. De F18 Super Hornet heeft net als de F35 geen toegang tot supercruise en heeft ook een beperktere autonomie dan Europese vliegtuigen. Ze krijgen een score van 2.

3- Beschikbaarheid

In het geval van een conflict in Europa zal Finland, ondanks zijn neutraliteit, waarschijnlijk in de frontlinie staan ​​en binnen een potentieel zeer kort tijdsbestek een groot militair offensief moeten steunen. Onder deze omstandigheden is de beschikbaarheid van apparaten een bepalend criterium, dat fungeert als krachtvermenigvuldiger of, in het tegenovergestelde geval, als machtsverdeler, afhankelijk van of het belangrijk is of niet. Vanwege het DNA aan boord en gezien de beschikbaarheid die wordt waargenomen bij externe activiteiten, is de Rafale behaalt op dit criterium de beste score van 5. Net als deze heeft de Gripen de onderhoudsprocedures vereenvoudigd om de beschikbaarheid te verbeteren. Maar sommige Gripen-gebruikers hebben op dit gebied problemen ondervonden en krijgen een beoordeling van 4. De Typhoon zoals de F18 hebben een relatief standaard beschikbaarheid voor dit type apparaat, en beide hebben te maken met onderhoudsproblemen van hun respectievelijke operators, wat de beoordeling van 3 rechtvaardigt. De F35 heeft een storingstijd (gemiddelde tijd tussen storingen) van slechts 7,5 uur, veel lager dan die van andere apparaten, waarvoor dit cijfer groter is dan 30 uur. Het krijgt slechts een score van 2, wetende dat deze score rekening houdt met de marge voor vooruitgang in het vliegtuigonderhoud, waarvoor altijd driemaal meer onderhoudspersoneel nodig zal zijn dan een Rafale tussen twee vluchten.

4- Rusticiteit

Winterhardheid blijft een belangrijk criterium in de Finse evaluatie; de ​​apparaten kunnen worden ingezet op slecht uitgeruste verspreidingslocaties, met een beperkt onderhoudsteam. Op dit gebied is de Rafale en de F/A 18 Super Hornet behalen de hoogste score, 5, omdat ze zijn ontworpen om aan dit specifieke criterium te voldoen vanwege hun gebruik op vliegdekschepen. De Gripen, die door Zweden wordt gebruikt in een omgeving die vergelijkbaar is met Finland, maar omdat het apparaat minder resistent is dan vliegtuigen aan boord, krijgt een score van 4. De Typhoon, met een score van 3, voldoet aan de Finse eisen zonder echter het prestatieniveau te bereiken van de 3 voorgaande apparaten, met name vanwege het zwaardere onderhoud. Ten slotte behaalt de F35, net als in het geval van Zwitserland, slechts een score van 2, vanwege de aanzienlijke onderhoudsbehoeften tussen 2 vluchten en de essentiële verbinding met het ALIS-systeem.

5- Detectie en tegendetectie

Dit criterium omvat de detectiecapaciteiten van het apparaat, of het door de fabrikant voorgestelde apparaat/EAW-paar, en de mogelijkheden om onzichtbaar te blijven voor de tegenstander. Op dit gebied krijgt de F35 een score van 5, omdat hij is ontworpen om aan dit criterium te voldoen, en beschikt over zowel een uitstekend radar- als ESM-detectiesysteem, elektromagnetische en infrarode stealth die veel beter is dan die van de andere concurrenten, en zeer geavanceerde communicatie- en datacommunicatie. uitwisselingsmogelijkheden. De Gripen en F18, vergezeld van respectievelijk GlobalEye- en Hawkeye-waarschuwingsapparatuur, behalen een score van 4, ook al zouden de 2 GlobalEye aangeboden door Saab geen permanente bewaking garanderen in geval van een crisis. De verbeterde mogelijkheden van de RBE2-radar, het Spectra-systeem, Front Sector Optics en digitale communicatiesystemen die kenmerkend zijn voor de F4-standaard van Rafale, rechtvaardigt zijn beoordeling van 3, evenals voor de Typhoon, waarvan de toekomstige ontwikkelingen een niveau zullen bereiken dat vergelijkbaar is met Rafale F4 in dit gebied..

6- Technologische interoperabiliteit

Dit criterium karakteriseert de mogelijkheden van het apparaat om te communiceren en gegevens uit te wisselen met apparaten of strijdkrachten op de grond, op zee of die behoren tot landen die mogelijk als bondgenoten van Finland zouden kunnen optreden. Op dit gebied behaalt de Gripen, vanwege zijn Zweedse oorsprong, een land dat grenst aan Finland, en dat hetzelfde lot en dezelfde neutraliteit deelt in geval van conflict, de maximale score van 5. Net als de F35A die vanwege zijn onderdeel, heeft de grootste oplossing voor interoperabiliteit en communicatie met de strijdkrachten van NAVO-landen, waaronder Noorwegen en Denemarken, die dit apparaat gebruiken. Rafale, Typhoon en F18 voldoen aan de NAVO-normen op dit gebied, en behalen allen een score van 3.

7- Lucht-luchtmogelijkheden

Laten we nu beginnen met de evaluatie van de operationele prestaties van de apparaten, met de Air-Air-mogelijkheden, waarbij de detectie-, manoeuvreer- en betrokkenheidsmogelijkheden van de voorgestelde apparaten worden samengevat. Op dit gebied is de Typhoon behaalt een score van 5, zelfs gehinderd door de afwezigheid van een Advanced Air Alert-vliegtuig. Het vliegtuig, ontworpen voor deze missie, kan een breed scala aan lucht-luchtwapens vervoeren en beschikt over zeer efficiënte actieve (radar) en passieve (IRST/ESM) detectieapparatuur. DE Rafale Volg hem Typhoon, met zeer vergelijkbare kenmerken, en met de zeer effectieve Mica-raket en zijn opvolger, de Mica NG, naast de Europese Meteor. Het krijgt een beoordeling van 4, net als de Gripen, die een lager draagvermogen en een lagere autonomie heeft, maar profiteert van de aanwezigheid van GlobalEye. De F18 krijgt, met steun van de E2-D, een score van 3. Als de Haweye een uitstekend waarschuwingssysteem voor vroege lucht is, presteert de F18 beperkter dan zijn Europese tegenhangers, zowel op het gebied van detectie als carry- en engagementprestaties . Het blijft echter vergelijkbaar met de huidige Russische apparaten. De F35 presteert zeer goed in BVR[efn_note]Beyond Visual Range[/efn_note]-inschakeling, maar zijn slechte manoeuvreerbaarheid, zijn lagere snelheid, zijn draagvermogen en zijn autonomie beperken zijn beoordeling tot 3.

8- Lucht-grond- en lucht-oppervlaktecapaciteiten

In een omgeving die waarschijnlijk zeer blootgesteld is aan Russische grond-luchtsystemen, zal de stealth van de F35A een aanzienlijke toegevoegde waarde bieden, zelfs ondanks de beperkingen van het vliegtuig. Hij krijgt een score van 5. Rafale krijgt een score van 4 vanwege zijn aanzienlijke draagvermogen, zijn manoeuvreerbaarheid, zijn autonomie en zijn vermogen om penetratieoperaties met hoge snelheid op zeer lage hoogte uit te voeren, waardoor de responstijden van luchtafweerkrachten worden beperkt. Bovendien is het apparaat, dat perfect geschikt is voor meerdere missies, in staat om alleen lucht-luchtbescherming te bieden, zonder de prestaties te verslechteren. De Gripen en de F18 behalen een score van 3, waarbij de apparaten minder efficiënt zijn dan de twee voorgaande, zowel wat betreft tegendetectie als wat betreft draagvermogen en autonomie. DE Typhoon gehandicapt is op dit gebied, omdat het niet ontworpen is voor deze missies, krijgt het een score van 2.

9- Politieke context van het aanbod

Omdat de politieke en industriële elementen van de aanbiedingen van elke deelnemer op dit moment niet bekend zijn bij het publiek, zullen we hier de mogelijke implicaties evalueren van de Finse keuze ten gunste van elk apparaat, op het gebied van het defensiebeleid van het land. Op dit gebied geeft de geografische en politieke nabijheid van Zweden met Finland uiteraard het Zweedse aanbod de maximale score van 5. Een agressie tegen Finland verplicht Zweden uiteraard; het vermogen om zich aan te sluiten bij de defensie-inspanningen van de twee landen is uiteraard een cruciaal punt, zelfs als het Zweedse leger beperkte capaciteiten heeft. Bovendien delen beide landen een positie van welwillende neutraliteit ten opzichte van de NAVO, en zijn ze allebei lid van de EU. De F35 scoort een 4, wordt gebruikt door twee andere Scandinavische landen (Noorwegen en Denemarken), en integreert het land in de F35-club, en fungeert steeds meer als een op zichzelf staande militaire alliantie. De drie andere apparaten krijgen een score van 3, waarbij de politieke betrokkenheid van de productielanden beperkt blijft tot de geleverde materialen en mogelijk tot enkele overeenkomsten op het gebied van training en militaire samenwerking.

10- Prijs

Het laatste criterium dat moet worden geëvalueerd, is de prijs, die een belangrijk criterium blijft omdat deze het potentiële formaat van de geïmplementeerde vloot bepaalt, de duurzaamheid van de modernisering van dezelfde vloot en de verdringingseffecten die zouden worden gegenereerd met betrekking tot andere defensieprogramma's. wanneer de prijs erg hoog is. Omdat de Gripen het minst duur is in aanschaf en gebruik, krijgt hij een score van 5. Net als in Zwitserland krijgt de Rafale en de F18 krijgen een score van 4, en de Typhoon, duurder, de score van 3. De F35A is de duurste en kost over zijn levensduur meer dan het dubbele van de prijs van de Rafale, Bijvoorbeeld. Bovenal beïnvloedt de lage beschikbaarheid van het apparaat, gecombineerd met de zeer hoge prijs, gezamenlijk de verhouding tussen effectieve operationele prestaties en de prijs van de F35A, in een verhouding die meer dan zes keer lager is dan die van de Gripen. De beoordeling van 6 is daarom gerechtvaardigd, zelfs als rekening wordt gehouden met de door de Amerikaanse luchtmacht aangekondigde doelstelling om de onderhoudsprijs per vlieguur te verlagen tot $1 (zonder dat er een samenhangende oplossing is gepresenteerd).

Synthese

De onderstaande tabel geeft een samenvatting weer van de scores die aan de 5 apparaten zijn toegekend

Conclusie

De classificatie die uit deze analyse voortvloeit, verschilt aanzienlijk van die welke in de Zwitserse zaak werd toegepast. De Gripen, geassocieerd met het GlobalEye-vliegtuig voor vroegtijdige waarschuwing, komt op de eerste plaats vanwege de veelzijdigheid van het Zweedse aanbod en de duidelijke politieke nabijheid tussen de twee landen.

Le Rafale staat op de tweede plaats, slechts één punt achter Gripen. Het hoge prestatieniveau van het Dassault-vliegtuig op alle kritieke gebieden, in het bijzonder aangepast aan de geografie van het land, en aan de zeer uitgebreide behoeften waarmee de Finse luchtmacht te maken zal krijgen, maakt het Rafale een uitstekende kandidaat om de F18 te vervangen.

Le Typhoon staat op de derde plaats, waarbij het apparaat duidelijk meer thuis is in de grote open vlaktes van Finland dan in de krappe Zwitserse bergen. Zijn lucht-luchtcapaciteiten zijn echter niet in staat de zwakke punten op het gebied van lucht-grond en lucht-grond te compenseren.

De F18 Super Hornet is het vliegtuig dat de grootste downgrade in deze ranglijst heeft geregistreerd ten opzichte van Zwitserland. Het gebrek aan supercruise en de beperktere autonomie van het vliegtuig vormen een grote handicap voor een land zo groot als Finland als het gaat om de confrontatie met moderne Russische vliegtuigen, ook al heeft de F18 Hornet zijn missie gedurende drie decennia perfect vervuld.

Net als in Zwitserland eindigt de F35A op deze ranglijst, wederom zeer gehandicapt door zijn inferieure luchtvaartkwaliteiten en zijn zeer hoge eigendomsprijs. Wat Zwitserland betreft, Finland is niet bedoeld om preventieve aanvallen uit te voeren, noch missies in de diepte van het vijandige systeem; de voordelen van de F35A, die door veel bondgenoten van de Verenigde Staten als essentieel worden beschouwd, slagen er niet in de tekortkomingen in deze analyse te compenseren. vooral omdat niets de Amerikaanse steun van Finland garandeert in geval van spanningen. Laten we niet vergeten dat het verschil in kostprijs over de levensduur van de toestellen tussen 60 F35A en 60 Rafale F4 zou het mogelijk maken om gedurende 30 jaar een vloot van 5 Gowind2500-type ASM-korvetten en 3 Scorpène-onderzeeërs te financieren en te onderhouden, of 400 E-MBT-gevechtstanks vergezeld van 400 VBCI 2 infanteriegevechtsvoertuigen en 80 CAESAR-zelfrijdende kanonnen…