Artykuล ten jest kontynuacjฤ artykuลu โHobart, Type 52D, Sejong the Great: modern niszczyciele โ Part 1โ opublikowanego 24 maja 2021 r., w ktรณrym przedstawiono Hobart (Australia), Type 052D/DL (Chiny), Sejong the Grand (Korea Poลudniowa ) i Kalkuta (Indie). Druga czฤลฤ uzupeลnia panel oลmiu gลรณwnych klas nowoczesnych niszczycieli, z klasฤ Kongo (Japonia), Arleigh Burke (Stany Zjednoczone), Daring (Wielka Brytania) i 22350M Super Gorshkov (Rosja).
Klasa Kongo (Japonia, 4+2+2 jednostki)
Uwaลผa siฤ, ลผe Japoลskie Morskie Siลy Samoobrony sฤ trzecia najpotฤลผniej uzbrojona flota na ลwiecie, na rรณwni z Rosjฤ i ustฤpujฤ c jedynie Marynarce Wojennej Stanรณw Zjednoczonych i chiลskim siลom morskim.
A 4 ciฤลผkie niszczyciele klasy Kongo, oprรณcz 4 ciฤลผkich niszczycieli przeciwlotniczych klas Atago i Maya, majฤ duลผy wkลad w tฤ pozycjฤ, obok okoลo 20-sekundowegoOceaniczne okrฤty podwodne typu Soryu i Taigeige.
Wywodzฤ ce siฤ z przedstawionych poniลผej amerykaลskich niszczycieli typu Arleigh Burke, niszczyciele typu Kongo byลy pierwszymi nieamerykaลskimi okrฤtami wyposaลผonymi w sลynny radar SPY-1 oraz system AEGIS, w ktรณry do tej pory byลy wyposaลผone tylko krฤ ลผowniki Ticonderoga i pierwsze Arleigh Burkes.
Budowฤ 4 Kongo rozpoczฤto w 1990 r., a zakoลczono w 1998 r., w celu zastฤ pienia niszczycieli klasy Amatsukaze wciฤ ลผ wyposaลผonych w system Tartar i rakiety SM1-MR, przy jednoczesnym ryzyku stawienia czoลa radzieckim bombowcom naddลบwiฤkowym Tu-22M3 Backfire- C i ich naddลบwiฤkowe pociski przeciwokrฤtowe AS-4 Kelt byลy coraz powaลผniej traktowane przez japoลskฤ marynarkฤ wojennฤ pod koniec lat 80., kiedy podjฤto decyzjฤ o budowie tych okrฤtรณw.
Kongo o dลugoลci 161 m przy ลadownoลci 10.000 90 ton przewozi, podobnie jak amerykaลski Burke Flight I, pionowe silosy 41 Mk2 do realizacji pociskรณw przeciwlotniczych SM-3 lub pociskรณw przeciw okrฤtom podwodnym ASROC, a takลผe pociskรณw przeciwbalistycznych SM2003 od modernizacji z XNUMX r.
Uzbrojenie uzupeลnia dziaลo kal. 127 mm, 8 pociskรณw przeciwokrฤtowych Harpoon, 2 pociski CIWS Falanga i 2 potrรณjne wyrzutnie torped. Podobnie jak Burkes, Kongo majฤ rรณwnieลผ system sonaru kadลubowego SQS-53C i wdraลผajฤ helikopter morski SH-60J, aby wzmocniฤ swoje moลผliwoลci ASM.
Dลuลผsze niลผ 4 metry niszczyciele klasy 2 Atago zostaลy zbudowane w latach 2004-2008 w celu zastฤ pienia niszczycieli klasy Tashikaze, rรณwnieลผ wyposaลผonych w system Tartar. W przeciwieลstwie do bardziej wszechstronnych Kongo, Atago specjalizowaลy siฤ w walce przeciwlotniczej i przeciwrakietowej oraz ochronie wybrzeลผy Japonii przed pรณลnocnokoreaลskimi pociskami balistycznymi.
W tym celu statki zostaลy wyposaลผone w radar SPY-1D (V), ewolucjฤ SPY-1D, w ktรณrฤ wyposaลผone sฤ Kongo, ale wykazujฤ cy znacznie lepsze osiฤ gi w pobliลผu wybrzeลผa, aby umoลผliwiฤ statkom lepszฤ ochronฤ wybrzeลผa Japonii . .
Oba statki majฤ rรณwnieลผ natywnie pocisk antybalistyczny SM2 i majฤ 3 pionowych silosรณw, a nie 96 jak Kongo. Jeลli ma hangar i platformฤ do zaimplementowania ลmigลowca ASM SH-90J, to rzadko jest zaokrฤtowywany.
Les deux Niszczyciele klasy Maya zostaลy zbudowane w latach 2017-2021 w celu zastฤ pienia niszczycieli typu Hatakaze, ostatnich okrฤtรณw japoลskiej marynarki wojennej korzystajฤ cych z systemu tatarskiego. Wywodzฤ cy siฤ z Atago, Maya zawiera gลรณwne cechy, w tym radar SPY-1D(V) i 96 pionowych silosรณw.
Bardziej nowoczesne, mogฤ wdroลผyฤ pocisk SM-6 zdolny do raลผenia pociskรณw balistycznych, a takลผe statkรณw i celรณw lฤ dowych. Z drugiej strony oba statki majฤ radykalnie innฤ architekturฤ napฤdu niลผ Kongo i Atago, oparte na 4 turbinach gazowych LM-2500.
Majowie z kolei wdraลผajฤ hybrydowy napฤd gazowo-elektryczny znany jako COGLAG (Combined Gas turbine-eLectric And Gas), dziฤki czemu majฤ znacznie wiฤkszฤ moc elektrycznฤ niลผ ich poprzednicy, a tym samym zapewniajฤ im znacznฤ skalowalnoลฤ. , w przyszลoลci, ukierunkowane systemy broni energetycznej, lub dziaลo elektryczne Rail Gun.
Klasa Arleigh Burke (Stany Zjednoczone, 75 jednostek +)
Pod koniec lat szeลฤdziesiฤ tych niszczyciel byล typem okrฤtu nawodnego, ktรณry nie byล juลผ zbyt popularny wลrรณd planistรณw Marynarki Wojennej Stanรณw Zjednoczonych, ktรณrzy wรณwczas opowiadali siฤ za budowฤ krฤ ลผownikรณw rakietowych, z ktรณrych czฤลฤ byลa napฤdzana energiฤ nuklearnฤ , jak np. Virginia, i to byลy bardzo udane klasy. fregat, z Knoxem, a za nim O/H Perry. W rzeczywistoลci od 60 r. do poลowy lat 1970. Marynarka Wojenna Stanรณw Zjednoczonych rozpoczฤลa budowฤ jedynie 80 niszczycieli, 35 klasy Spruance i 31 klasy Kidd.
Pozostaลa czฤลฤ tego artykuลu jest przeznaczona tylko dla subskrybentรณw
Wykonanie odciskรณw ucha jest konieczne, abyลmy mogli stworzyฤ Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewniฤ dostฤp do
wszystkie artykuลy bez reklam, od 1,99 โฌ.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj siฤ na Biuletyn dotyczฤ
cy metaobrony otrzymaฤ
najnowsze artykuลy o modzie codziennie lub co tydzieล
[โฆ] 240 samolotรณw bojowych, w tym 150 F-15J, oraz silna flota skลadajฤ ca siฤ z 20 okrฤtรณw podwodnych, 36 niszczycieli (w tym 8 AEGIS), 8 fregat (docelowo 22) oraz 2 lekkich lotniskowcรณw, to nie byลy [โฆ ]
[โฆ] amerykaลskiej technologii przeciwlotniczej i przeciwrakietowej AEGIS. Ale w przeciwieลstwie do 4 niszczycieli klasy Kongo, a takลผe dwรณch niszczycieli klasy Atago i dwรณch niszczycieli klasy Maya, ktรณre [โฆ]