Artykuł Demetri Sevastopulo i Kathrin Hille opublikowany w ten weekend na stronie internetowej Financial Times, wywołuje zamieszanie w zachodniej społeczności obronnej. Dowiedzieliśmy się tam w rzeczywistości, że według informacji zebranych przez dwóch dziennikarzy, Chiny przystąpiłyby w sierpniu tego roku do testowania nowego strategicznego systemu broni hipersonicznej, który może udaremnić działanie zestawu systemów wykrywania. oraz zachodnia obrona przeciwrakietowa, a dokładniej amerykańska, wykorzystująca frakcjonowany system bombardowania orbitalnego, czyli FOBS według angielskiego akronimu. Rzeczywiście, wydaje się, że taki system został umieszczony na orbicie przy okazji 77. startu rakiety Long March 2C i że podążał za planowanym planem lotu orbitalnego aż do powrotu do atmosfery i uderzenia na Morzu Chińskim. Jedynym minusem jest to, że wydaje się, że precyzja nie jest jeszcze niezbędna, ponieważ pojazd naddźwiękowy ominąłby cel o około dwadzieścia kilometrów.
Ta informacja jest powodem do niepokoju, zwłaszcza że przez przyznanie się niektórych urzędników Pentagonu, nikt nie wyobrażał sobie, że Pekin poczynił tak znaczące postępy w bardzo specyficznym obszarze FOBS, co więcej, kojarząc go z hipersonicznym szybowcem powrotu do atmosfery. I nie bez powodu! Gdyby taka technologia zaczęła funkcjonować, Pekin miałby możliwość umieszczania na orbicie systemów strategicznych wyposażonych w głowice nuklearne, które następnie byłyby w stanie ewoluować na orbicie wokół planety, aż do decyzji o ataku lub do podjęcia decyzji o ataku. '' że osiągnęli optymalną pozycję do przeprowadzenia tego, na przykład nie przechodząc przez Biegun Północny w celu ataku na terytorium amerykańskie, gdzie anty-balistyczne systemy wykrywania i przechwytywania są precyzyjnie rozmieszczone, ale nie na biegunie południowym, bez amerykańskiego przeciw - możliwość interwencji obrony balistycznej. Ponadto w sytuacji, gdy wystrzelenie pocisku balistycznego jest szybko wykrywane przez amerykańskie lub zachodnie systemy nadzoru, wprowadzenie takiego systemu na orbitę może pozostać niezauważone, stanowiąc w istocie niespotykaną broń pierwszego uderzenia.
Zasada frakcyjnego bombardowania orbitalnego nie jest, ściśle rzecz biorąc, nowa. W ten sposób Związek Radziecki podjął się opracowania takiego systemu w latach 80., aby przeciwstawić się fałszywej „Inicjatywie Obrony Strategicznej” Ronalda Reagana. W tamtym czasie chodziło o umieszczenie pojazdu zdolnego do transportu niezależnych systemów powrotu do atmosfery MIRV na orbitę, aby móc je rozmieścić w bardzo krótkim czasie i w razie potrzeby na nieprzewidywalnych trajektoriach. W przypadku chińskiej technologii MIRV, który pozostaje prostym, niemanewrującym pojazdem balistycznym, zostałby zastąpiony szybowcem hipersonicznym, zdolnym do manewrowania przez całą fazę powrotu przy zachowaniu prędkości hipersonicznej, unikając w ten sposób systemów antybalistycznych oparty na impaktorach kinetycznych, co sprawia, że urządzenie jest jeszcze trudniejsze do wykrycia i prawie niemożliwe do przeciwstawienia się istniejącym obecnie systemom antybalistycznym.
75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień