Wśród najważniejszych amerykańskich sukcesów II wojny światowej na polu przemysłowym często wymienia się samoloty bojowe, takie jak P-51 Mustang czy F-6F Hellcat, czołg Sherman czy lotniskowce Wasp. klasa. Jednak materiałem, który bez wątpienia odegrał najbardziej decydującą rolę w pokonaniu nazistowskich Niemiec i Cesarskiej Japonii, był Liberty Ship, model statku towarowego o długości 135 metrów i wyporności 10.000 2,710 ton, wyprodukowany w 3 egzemplarzach, który przetransportował całą wojnę amerykańską i aliancką. wysiłki na rzecz Afryki, Europy i Azji. Aby to osiągnąć, genialny Henry J. Kaiser, który już wyróżnił się budową ambitnej zapory Hoovera na rzece Kolorado, przekształcił amerykański przemysł stoczniowy, wprowadzając zasady modułowej konstrukcji i linii produkcyjnych zapożyczonych z fabryk Forda. Dzięki takiemu podejściu zbudowanie Liberty Ship zajęło tylko XNUMX dni, od położenia stępki do wodowania.
Dziś amerykański transport strategiczny opiera się na środkach stosunkowo zbliżonych do tych, które istniały w 1945 roku, z flotą statków towarowych marynarki wojennej z pewnością większą niż Liberty Ships, zgromadzonych w ramach Dowództwa Wojskowego Morskiego Transportu Morskiego Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Podobnie jak ich znamienici przodkowie, nowoczesne statki towarowe, chociaż mogą przewozić dużą ilość sprzętu, mają dwie główne słabości: znaczną podatność na tranzyt, szczególnie w obliczu wysokowydajnych okrętów podwodnych i zasobów powietrznych, takich jak te dostępne dla Chin czy Rosji. , oraz stosunkowo niską prędkość, wymagającą znacznych czasów transferu. Ponadto do rozładunku ich ładunku potrzebna jest ciężka infrastruktura, która jest z natury podatna na ataki zdeterminowanego przeciwnika. Na drugim końcu spektrum strategiczny transport lotniczy przydzielony Dowództwu Wojskowego Transportu Powietrznego Sił Powietrznych USA, jeśli jest szybki, ma ograniczone możliwości transportowe, a także wymaga infrastruktury odbiorczej, w tym długich i dobrych pasów startowych, które są tak samo wrażliwe jak porty handlowe.
Program Ekranoplan Liberty Lifter uruchomiony przez DARPA, ma właśnie na celu otwarcie trzeciej drogi, tak aby uzupełnić środki dostępne dla amerykańskich sił zbrojnych, ale także nie być już dłużej uzależnionym od infrastruktury odbiorczej niezbędnej dla statków i samolotów towarowych. Pamiętajmy o tymEkranoplan to hybryda między samolotem a statkiem, wykorzystując efekt gruntu, tj. nadciśnienie, które pojawia się między skrzydłami a ziemią, gdy ewoluuje na wysokości mniejszej niż rozpiętość jego skrzydeł, i które ma wpływ na zwiększenie siły nośnej. Najbardziej reprezentatywnym programem tej technologii był radziecki Lun, 74-metrowy prototyp, napędzany 8 turboodrzutowcami i zdolny do osiągania prędkości 500 km/h pomimo wagi 400 ton. Jednak wiedza technologiczna, która dała początek Lunowi w 1987 r., pozwalała na używanie go tylko na spokojnych morzach, w tym w lotach tranzytowych, co stanowiło poważne ograniczenie w podpisaniu wcześniejszego wyroku śmierci, nawet jeśli doniesienia zdają się wskazywać, że Moskwa dokonała ekshumacji. program w 2017 roku.
Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień
[…] W maju ubiegłego roku agencja badawczo-rozwojowa Pentagonu, DARPA, ogłosiła uruchomienie programu mającego na celu zaprojektowanie zupełnie nowego warstwowego urządzenia transportowego…. Te amfibie wykorzystują efekt przyziemny, to znaczy nadciśnienie, które […]