Podczas zimnej wojny armie NATO, w szczególności armie amerykańskie, zobowiązały się do ograniczenia lądowej przewagi liczebnej sił sowieckich i Układu Warszawskiego, wyposażając się w niezrównaną siłę powietrzną, zdolną do przejęcia przewagi powietrznej nad polem bitwy, oraz aby zrekompensować braki zachodnich sił lądowych. W ten sposób F-4 Phantom II, F-15 Eagle, F-16 Fighting Falcon i inne A-10 Warthog ewoluowały wraz z europejskimi Tornado, Jaguar, Harrier i Mirage, aby zdobyć przewagę nad Mig-21, Mig- 23, Mig-25 i sowieckie Su-22 dzięki ich technologii, ale także ich liczbie, i to aż do rozpadu bloku sowieckiego i rozwiązania Układu Warszawskiego. Przez cały okres postzimnowojenny ta sama amerykańska i zachodnia siła powietrzna była na czele zachodniej supremacji na planecie, do tego stopnia, że zależność wszystkich zachodnich sił zbrojnych od sił powietrznych jeszcze się zwiększyła. Jednocześnie jednak znaczne zmniejszenie ryzyka konfliktu o dużej intensywności oraz stały wzrost kosztów pozyskania i eksploatacji samolotów bojowych doprowadziły do znacznego zmniejszenia formatów sił powietrznych, zarówno w Europie, jak i przez Atlantyk.
Tak naprawdę dzisiaj flota myśliwców Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, licząca nieco ponad 2000 myśliwców F15, F16, F22 i A10, stanowi pod względem objętości zaledwie połowę tego, czym była w połowie lat 80. XX wieku. Podobnie w Europie myśliwiec francuski flota wzrosła z ponad 600 samolotów bojowych w 1985 r. do 250 obecnie i z ponad 800 samolotów do mniej niż 220 w przypadku niemieckiej floty myśliwskiej, podczas gdy w tym samym czasie wzrosła cena jednostkowa Mirage 2000 lub F16 z 15 milionów dolarów (35 milionów dolarów w 2022 r.) do ponad 60 milionów dolarów, a samoloty takie jak F-35A, F-15EX, THE Rafale lub Typhoonznacznie przekroczyła 80 mln dolarów w chwili zakupu. Do tego stopnia, że na przestrzeni lat pojemność, skalowalność i wszechstronność tych nowych samolotów znacznie wzrosła, a rosyjska flota myśliwska została zmniejszona z 6000 do 1200 samolotów bojowych, mimo że jej siły lądowe również doświadczyły bardzo poważnych redukcji w formacie (nie wspominając nawet o wojnie na Ukrainie) na europejskim teatrze zachowały się w tym zakresie równowagi. Z drugiej strony, z Chinami jest zupełnie inaczej.
Rzeczywiście, w przeciwieństwie do Moskwy, Pekin może polegać na bardzo dynamicznej gospodarce, a przede wszystkim na możliwościach technologicznych, których teraz nie mogą zazdrościć Zachodowi, w tym Amerykanom. Ponadto Armia Ludowo-Wyzwoleńcza była w stanie zintegrować zachodnie doktryny w zakresie sił powietrznych, w przeciwieństwie do armii rosyjskich, które pozostają w dużej mierze odciśnięte sowieckim dziedzictwem, co skłoniło je do nabycia nowych samolotów o wysokich osiągach, takich jak jednosilnikowy myśliwiec J -10C, myśliwiec przewagi powietrznej J-11B i myśliwiec ogólnego przeznaczenia J-16, a także samoloty 5. generacji, takie jak J-20 i J-35, rozwijając jednocześnie możliwości wsparcia z KJ- 500 i KJ-600, samolot tankowania w powietrzu Y-20U i samolot wywiadu Y-8, a także wiele innych zaawansowanych programów w kraju, w tym w dziedzinie dronów bojowych. I dla Sekretarza Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych Franka Kendalla, jedyną alternatywą dla sprostania chińskiemu wyzwaniu w zakresie walki powietrznej jest masowe użycie dronów bojowych w celu zrekompensowania rosnącej masy sił powietrznych Pekinu.
75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień
[…] […]