Po 100 dniach wojny na Ukrainie Francja wciąż nie dostosowała swoich wysiłków obronnych i ambicji

Ważne informacje : Problem techniczny uniemożliwił subskrybentom odnowienie subskrypcji z tym samym adresem e-mail. Problem został rozwiązany.

Podobnie jak atak na Polskę w 1939 r. przez nazistowskie Niemcy i atak na Pearl Harbor przez japońską flotę cesarską w 1941 r., rozpoczęcie rosyjskiej „specjalnej operacji wojskowej” na Ukrainie 24 lutego 2022 r. zajęło zachodnich przywódców, w tym Stany Zjednoczone. Państwa, z zaskoczenia, zwłaszcza na poziomie strategicznym. Nie tylko oznaczało to powrót wojny o wysokiej intensywności, ale także angażowało jedną z dwóch najważniejszych potęg nuklearnych na świecie. Co gorsza, nie miało to miejsca na Bliskim Wschodzie czy w mało znanym kraju na Kaukazie, ale w Europie, kontynencie, który w ostatnich dziesięcioleciach w dużej mierze zachował się, przynajmniej od czasów wojen w Jugosławii. Można co najmniej powiedzieć, że ta nowa rzeczywistość geopolityczna nie była przewidziana przez zachodnich przywódców, a ich armie w większości nie były ani liczebne, ani zorganizowane ani wyposażone do reagowania na tego rodzaju zaangażowanie, czy to pod względem siły ognia. , odporność lub responsywność.

W dniu, w którym rozpoczął się atak, szef sztabu Bundeswehry, gen. broni. Alfons But, napisał na swoim portalu LinkedIn, że niemieckie siły zbrojne, po 30 latach niedoinwestowania, nie były gotowe odpowiedzieć na tego typu zagrożenie, co skłoniło nowego kanclerza Olafa Scholza do wystąpienia zaledwie 3 dni później przed Bundestagiem bardzo ambitny plan inwestycyjny mający na celu szybkie przywrócenie niezbędnych zdolności wojskom niemieckimstawić czoła nowej rzeczywistości. Opiera się to na awaryjnej puli środków w wysokości 100 miliardów euro przeznaczonej na sfinansowanie najważniejszych zakupów w perspektywie krótkoterminowej, w tym samolotów bojowych F-35A na potrzeby natowskiej misji dzielenia się bronią jądrową, myśliwców Typhoon ECR dla misji mających na celu stłumienie obrony przeciwlotniczej przeciwnika, Ciężkie śmigłowce transportowe CH-47F Chinook zastąpić superstację CH-53 z lat 70., systemy obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej, opancerzone wozy bojowe piechoty oraz ponad 20 miliardów euro na uzupełnienie zapasów amunicji i części zamiennych, które uległy znacznej erozji w ostatnich dziesięcioleciach, przy jednoczesnym zwiększeniu finansowania dla krytycznych programów europejskich FCAS, MGCS i Eurodrone.

Plan ten, jeszcze nie zatwierdzony przez Bundestag, ale mający już poparcie koalicji rządzącej, ale także niemieckiej prawicy CDU, zakłada utrzymanie przez 4 lata poziomu niemieckich inwestycji obronnych. 2022 (48 mld euro), do którego dodawane będą średnio 25 mld euro rocznie wyjątkowych inwestycji do 2025 r., przed zwiększeniem budżetu przyznanego na La Défense do 2% niemieckiego PKB po tym terminie. Berlin nie jest jednak jedyną europejską stolicą, która od 24 lutego ogłosiła znaczącą zmianę w swojej polityce i ambicjach obronnych. W rzeczywistości prawie wszystkie kraje europejskie zrobiły to samo, Włochy zobowiązały się do zwiększenia wydatków do 2% PKB do 2028 r., Holandia zrobiwszy to samo, jak Szwecja, Hiszpania et większość krajów Europy Wschodniej. Polska, tymczasem dąży teraz do wysiłku obronnego w wysokości 3% swojego PKB, podobnie jak Grecja. Nawet Belgia, choć kiepski student NATO w tej dziedzinie, zapowiedziała zwiększenie swojego budżetu obronnego do 1,5% swojego PKB, co stanowi wzrost o prawie 50% w stosunku do obecnego poziomu. Ale jeden kraj, i to nie najmniej w Europie, jest wyjątkiem w tej dziedzinie, ponieważ Francja nie zapowiadała dotychczas rozwoju swoich wysiłków obronnych ani ambicji w tej dziedzinie.

75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.

Subskrypcja biuletynu