We francuskim Zgromadzeniu Narodowym Komisja Obrony Narodowej i Sił Zbrojnych nie jest najpopularniejszą komisją wśród posłów. Suwerenna funkcja par excellence będąca zastrzeżoną domeną Pałacu Elizejskiego, trudno tam zabłysnąć, albo zaistnieć jako alternatywny lub po prostu konstruktywny głos w obliczu doxy narzuconej przez Prezydencję Republiki i Ministerstwo Sił Zbrojnych ... W rzeczywistości posłowie, czy to z większości, czy z opozycji, rzadko odgrywają znaczącą rolę. Jednak podczas poprzedniej kadencji kilku posłów było w stanie, dzięki swojemu zaangażowaniu i trafności swoich analiz, podkreślić tę rozszerzoną refleksję strategiczną, jednocześnie angażując się w projektowanie i monitorowanie pierwszego wojskowego prawa programowego, przestrzeganego od początku to ćwiczenie.
Wśród tych deputowanych 3 to dziś kandydaci do własnej reelekcji i są w głosowaniu po pierwszej turze wyborów parlamentarnych: Fabien Gouttefarde, Jean-christophe Lagarde i Jean-Louis Thériot (w porządku alfabetycznym). O ile kwestie obronności ponownie stały się głównym tematem postępowania państwa i bardzo niewielu posłów lub kandydatów może pochwalić się udokumentowanym doświadczeniem lub wiedzą w tej dziedzinie, to wydaje się istotne, aby takie profile były utrzymane w Komisji Obrony Narodowej i Sił Zbrojnych im. Zgromadzenie Narodowe, zarówno w celu nadzorowania jego działania w trakcie rewizji ustawy o programowaniu, jak i prawdopodobnego nowego przeglądu strategicznego nie potrwa długo, tylko po to, by czasami skonfrontować planowanie obronne z jego niespójnością.
Deputowany drugiego okręgu wyborczego Eure od 2017 roku, Fabien Gouttefarde jest jednym z tych nowych przybyszów do polityki, którzy dołączyli do dynamicznego En Marche Emmanuela Macrona podczas poprzednich wyborów prezydenckich. Jednak ten prawnik zawsze utrzymywał bliskie związki z obroną i armiami, sam będąc porucznikiem rezerwy we francuskiej marynarce wojennej, a przed jego wyborem brał udział w wielu akcjach i misjach dla Ministerstwa. Choć wybrany przez większość prezydencką, pod szyldem En Marche, poseł Gouttefarde nie zawahał się przedłożyć w czasie swojej kadencji propozycji, które nie były zgodne z polityką rządu w tej dziedzinie, bez zajęcia odrębnego stanowiska w tej sprawie. W szczególności przed wyborami prezydenckimi opublikował w prasie kilka artykułów opowiadających się za dużo ambitniejszą polityką obronną, w szczególności, by móc radzić sobie z nowymi zagrożeniami w Europie, Afryce, na Bliskim Wschodzie i w regionie Indo-Pacyfiku. region. W szczególności zaproponował: przekształcenie dwóch SSBN klasy Triomphant w nuklearne okręty podwodne z pociskami manewrującymi, ale także projektowanie samolotów Rafale poświęcony walce elektronicznej i tłumieniu obrony przeciwlotniczej, a także rozbudowie floty SSN do 7 jednostek. Ponadto, podobnie jak dwaj pozostali posłowie w tym artykule, broni możliwości zwiększania inwestycji w obronność w szczególności w oparciu o efektywność ekonomiczną krajowego przemysłu obronnego.
Jeśli F.Goutterfarde i JL.Theriot byli nowicjuszami w Zgromadzeniu Narodowym w czasie tej sądownictwa, tak nie było w przypadku Jean-Christophe Lagarde, który od 5 r. piastuje stanowisko zastępcy V dzielnicy Seine Saint Denis. Ponadto, był jedynym przewodniczącym grupy parlamentarnej, w tym przypadku centrowej partii UDI, który wybrał zasiadanie w Komisji Obrony Narodowej i Sił Zbrojnych, co wziął sobie do serca w konstruktywnej opozycji. W związku z tym poparł ustawę o programowaniu wojskowym i jego rewizję, ale nie zawahał się przy kilku okazjach wskazać niespójności lub braku ambicji w obliczu ewolucji zagrożeń francuskiego programowania wojskowego, takich jak: brak programu Rafale poświęcony walce elektronicznej (znowu go) lub programu dronów bojowych, potencjalnie opartego na osiągnięciach programu demonstracyjnego Neuron. Nawet jeśli Ministerstwo Sił Zbrojnych nie wzięło pod uwagę tych wezwań, skorzystało na nadmiernej ekspozycji w mediach ze strony prezesa grupy, ale także prezesa partii politycznej UDI, która dzięki powtarzaniu zaczyna przynosić owoce.
Burmistrz Beauvoir od 2008 roku, działający pod marką UMP, a następnie LR, Jean-Louis Thériot dyskretnie startował w Zgromadzeniu Narodowym, wybrany jako zastępca Yves Jego. Poseł w III okręgu wyborczym Seine et Marnes objął w 2018 r., kiedy ten ogłosił odejście z życia politycznego. Ten prawnik pasjonujący się historią wojskową i polityczną, o którym opublikował kilka książek, dołączył do Komisji Obrony w podejściu ponownie konstruktywnej opozycji. Jest jednak bezsprzecznie jego znakomity raport parlamentarny na temat działań wojennych o wysokiej intensywności, którego współautorem jest Patricia Miralles, posłanka z pierwszego okręgu wyborczego Herald i opublikowano na kilka dni przed rozpoczęciem rosyjskiej ofensywy na Ukrainie, co dało mu władzę parlamentarną w kwestiach obronnych i od tamtej pory dobrze wykorzystano nagłośnienie w mediach. Podobnie jak F. Gouttefarde i JC Lagarde, Jean-Louis Thèriot popiera zwiększenie zasobów, ale także formatu armii, przedstawiając kilka istotnych propozycji, szczególnie w zakresie eksploatacji Rezerwy, ponownie polegając na efektywności ekonomicznej Obrony. Przemysł, aby zapewnić jego zrównoważony rozwój.
Podczas gdy zbliżające się wybory parlamentarne zapowiadają bliskie głosowanie, niewątpliwie byłoby bardziej niż korzystne dla sił zbrojnych i Obrony Narodowej, gdyby tych 3 posłów zostali ponownie wybrani przez swoich wyborców, tak aby stanowili, na podstawie wspólnych przekonań, bardziej niż przynależności politycznej , baza parlamentarna pozwalająca na skuteczną realizację nowej polityki obronnej, w której Parlament, aw szczególności Komisja Obrony Narodowej i Sił Zbrojnych, odgrywałyby bardziej strukturalną rolę niż w przypadku poprzednich mandatów.
[…] […]