Zaledwie kilka dni po rozpoczęciu rosyjskiej ofensywy na Ukrainę kanclerz Niemiec Olaf Scholz przedstawił Bundestagowi, niemieckiemu parlamentowi, plan zainwestowania koperty o wartości 100 miliardów euro, przeznaczonej na naprawę niektórych z najbardziej krytycznych uwag w Bundeswehrze, przy jednoczesnym zaangażowaniu dynamiczny, aby do 2 r. doprowadzić wysiłek obronny kraju do wymaganego przez NATO progu 2025% PKB. Od tego czasu zdecydowana większość krajów Europejczyków, niezależnie od tego, czy są członkami NATO, zapowiedziała znaczny wzrost własnego wysiłki obronne, wszystkie zobowiązujące się, w mniej lub bardziej bliskich terminach, do przestrzegania lub przekraczania progu 2% PKB, który stał się niejako wyznacznikiem spójnego wysiłku obronnego w obliczu zachodzącej w Europie strategicznej rekompozycji, ale także na świecie.
Władze francuskie zachowały w tym zakresie szczególną dyskrecję.. To prawda, że już w 2017 roku kraj podjął próbę odwrócenia krzywej inwestycji w obronność, wprowadzając przegląd strategiczny i ustawę o programowaniu wojskowym (LPM) liniowo zwiększając budżet armii 1,7, 2022 mld euro rocznie do 3 r., a następnie 2023 mld euro rocznie w 2024 i 2022 r. Ponadto kwestie obrony nie były częścią głównych tematów kampanii w wyborach prezydenckich ani w wyborach parlamentarnych, które nastąpiły po nich , ani ze strony dotychczasowego prezydenta, ani opozycji, tworząc przez cały ten okres nieprzejrzystą jastrę wokół tego tematu. Z okazji wystawy Eurosatory XNUMX w czerwcu ubiegłego roku nowo wybrany prezydent Macron zapowiedział jednak, że aktualizacja LPM będzie konieczna, aby sprostać nowym wyzwaniom obronnym, potwierdzając, że kraj powinien w nadchodzących latach zwiększyć wysiłki obronne. Tydzień temu minister sił zbrojnych Sebastien Lecornu potwierdził, że budżet na siły zbrojne rzeczywiście wzrośnie o 3 mld euro w 2023 r., odpowiadając tym samym na opublikowany niedawno raport Trybunału Obrachunkowego, który ostrzegał przed stabilność budżetową takiego wysiłku.
Przy okazji wystąpienia przed Parlamentem na temat polityki ogólnej premier Elizabeth Borne wyjaśniła zarys tego wysiłku, wskazując, że Prezydent Macron miał wkrótce określić zarys nowej ustawy o programowaniu wojskowym, bez wyszczególniania harmonogramu ani konspektu. Jednak, a nawet jeśli armie francuskie rzeczywiście mają wielką potrzebę zobaczenia ich zdolności budżetowe stopniowo rosną, aby reagować na kwestie bezpieczeństwa, nie tak nowe, ale dotychczas ignorowane z obawy przed koniecznością odpowiedzi na nie, cierpią, podobnie jak Bundeswehra, z powodu pewnych krytycznych deficytów zdolności, którymi należy się zająć osobno i natychmiast, jak Olaf Scholz 27 lutego przed Bundestagiem. W tym artykule przyjrzymy się możliwości oparcia się armii francuskiej, ale także narodowemu przemysłowi obronnemu na podobnym planie inwestycyjnym w wysokości 100 miliardów euro, ale także tym, jak sfinansować taki wysiłek przy poszanowaniu ograniczeń budżetu państwa.
Armie zaprojektowane na podstawie dawnej doktryny
Jeśli armie francuskie cierpią z powodu wielu krytycznych niedociągnięć, bardzo często różnią się one od tych, które dotykają armie niemieckie. Tam gdzie Bundeswehra bardzo ucierpiała z powodu źle pomyślanych i nieodpowiednich arbitraży politycznych, zmniejszając jego ogólną skuteczność, armiom francuskim udało się utrzymać większość zdolności, jakie posiadały pod koniec zimnej wojny, ale w ograniczonym zakresie. Faktem jest, że armie francuskie odpowiadają dziś na doktrynę zdefiniowaną w Białej Księdze z 2013 roku, której główne linie zostały utrzymane podczas Przeglądu Strategicznego z 2017 roku. Dzięki temu były w stanie utrzymać globalny format armii i zostały zmuszone do odpowiedzi do doktryny, która w tamtym czasie mogła mieć sens, a mianowicie polegania na odstraszaniu w celu zachowania i ochrony terytorium i interesów strategicznych kraju, na zdolnych do rozmieszczania siłach ekspedycyjnych do operacji zewnętrznych oraz na ograniczonej, ale spójnej sile do interwencji koalicyjnych . Aby utrzymać i zrealizować wszystkie swoje wymagania przy budżecie nieco ponad 32 miliardów euro rocznie (2016), Siły Zbrojne musiały zredukować format niektórych zdolności, stopniowo zmniejszając flotę myśliwców do 185 samolotów dla Sił Powietrznych (wobec ponad 450 w 1995 r.) oraz 40 samolotów dla Lotnictwa Marynarki Wojennej (75 w 1995 r.), które również straciło swój drugi lotniskowiec.
75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień
[…] […]
[…] Do początku rosyjskiej interwencji na Ukrainie egzekutywa francuska miała jedno i tylko jedno hasło przewodnie dotyczące prowadzenia działań obronnych: Cała ustawa o programowaniu wojskowym 2019-2025, ale LPM 2019-2025. Zaprojektowany na podstawie przeglądu strategicznego z 2017 r., który sam w sobie był mocno ograniczony białą księgą z 2013 r., LPM na lata 2019-2025 miał na celu naprawę znacznych szkód wynikających z dwóch dekad niedoinwestowania armii francuskiej, mimo że presja operacyjna pozostawała bardzo wysoki. Oczywiste jest, że w ciągu 5 lat sytuacja armii znacznie się poprawiła, a roczny budżet wzrósł o 8,5 miliarda euro, czyli o ponad 25%, kilka szanowanych programów krytycznych, takich jak SCORPION dla armii, odnowienie fregat i łodzi podwodnych dla francuskiej marynarki wojennej, czy przylot samolotów tankowców A330M Phoenix i samolotów transportowych A400M dla sił powietrznych i kosmicznych. Jednak ten LPM pozostał inspirowany doktryną opartą na powiązaniu dwuskładnikowego odstraszania, siły ekspedycyjnej, którą można szybko rozmieścić do operacji zewnętrznych, oraz zmniejszonej siły konwencjonalnej, zdolnej do interwencji tylko w koalicji. Wojna na Ukrainie, ale także rosnące napięcia na Pacyfiku, w Afryce i na Bliskim Wschodzie sprawiły, że to podejście obronne, jeśli nie stało się przestarzałe, to przynajmniej nie odpowiada wyzwaniom, którym armie francuskie będą musiały sprostać w miesiące i lata Do…. […]
[…] i na Bliskim Wschodzie sprawiły, że to podejście obronne, jeśli nie przestarzałe, to przynajmniej niedostosowane do wyzwań, którym armie francuskie będą musiały sprostać w miesiącach i latach do…. Gdyby kwestie obronne były całkowicie ignorowane w debata publiczna podczas kampanii […]