Jakie będą priorytety następnej francuskiej ustawy o programowaniu wojskowym?

Do początku rosyjskiej interwencji na Ukrainie władza francuska miała jedno hasło przewodnie i tylko jedno dotyczące prowadzenia działań obronnych: Cała ustawa o programowaniu wojskowym 2019-2025, ale to LPM 2019-2025. Zaprojektowany na podstawie Przeglądu Strategicznego z 2017 r., mocno ograniczony przez Białą Księgę z 2013 r., LPM na lata 2019-2025 miał na celu naprawienie znacznych szkód wynikających z dwóch dekad niedoinwestowania francuskich armii, mimo że presja operacyjna pozostawała bardzo wysoki. Widać, że w ciągu 5 lat sytuacja armii znacznie się poprawiła, przy rocznym budżecie zwiększonym o 8,5 mld euro, czyli ponad 25%, kilku szanowanych krytycznych programach, takich jak SCORPION dla Armii, odnowienie fregat i okrętów podwodnych dla francuskiej marynarki wojennej lub przybycie tankowca A330M Phoenix i samolotu transportowego A400M dla Sił Powietrznych i Kosmicznych. Jednak ten LPM pozostał inspirowany doktryną opartą na połączeniu dwuskładnikowego odstraszania, sił ekspedycyjnych, które można szybko rozmieścić w operacjach zewnętrznych, oraz ograniczonej siły konwencjonalnej zdolnej do interweniowania jedynie w koalicji. Wojna na Ukrainie, ale także rosnące napięcia na Pacyfiku, w Afryce i na Bliskim Wschodzie sprawiły, że to obronne podejście, jeśli nie przestarzałe, to przynajmniej nieprzystosowany do wyzwań, na które armie francuskie będą musiały odpowiedzieć w nadchodzących miesiącach i latach.

Si kwestie obronne zostały całkowicie pominięte w debacie publicznej podczas kampanii prezydenckiej i ustawodawczej, wiadomości międzynarodowe i względna presja wywierana przez wszystkich europejskich sąsiadów Francji, z których wszyscy ogłosili poważne wysiłki na rzecz zwiększenia inwestycji w obronność, skłoniły nowo wybranego prezydenta Macrona do odejścia zambicja zrewidowania LPM w toku, w związku z ogłoszeniem nowego LPM, który mógłby zostać uruchomiony przed końcem obecnego, tj. już w 2023 roku. Ale jakie będą priorytety tej nowej ustawy o programowaniu wojskowym, która będzie częścią szczególnie napiętego międzynarodowego i europejskiego kontekst geopolityczny, ze znacznym wzrostem ryzyka konfliktu, w tym na gruncie krajowym, zarówno metropolitalnym, jak i zamorskim, powrót zagrożenia nuklearnego na dużą skalę, a europejskie programy współpracy są w stanie konania, żeby nie powiedzieć bardzo zagrożone? W tym artykule przyjrzymy się głównym programom, które mogłyby stanowić czołówkę tego nowego LPM, zgodnie z dwiema hipotezami, jedną konserwatywną i prawdopodobną, drugą zoptymalizowaną pod kątem skuteczności armii, konkurencyjności eksportowej przemysłu obronnego, a zatem średniej. - i długoterminowa stabilność budżetu.

Siła Lądowa

Spośród 3 armii francuskich armia była tą, która zapłaciła największą cenę za profesjonalizację sił, widząc jej format operacyjny podzielony przez prawie 3 w ciągu 30 lat i tracąc przy tej okazji większość swoich możliwości. intensywność. Nowy LPM będzie więc niewątpliwie wiązał się z szybką odbudową tych zdolności, a także ze wzrostem personelu i wyposażenia.

Prawdopodobna hipoteza

Jeśli program SCORPION, z transporterami opancerzonymi VBMR Griffon i Serval, wozami rozpoznawczymi EBRC Jaguar i modernizacją 200 czołgów Leclerc, pozwala Armii na znaczne wzmocnienie jej zdolności manewrowych, także w kontekście dużej intensywności, to cierpi na brak siły ognia, zwłaszcza w dziedzinie ciężkiej artylerii, a także zdolności do samoobrony przed zagrożeniami z powietrza i dronów. Co więcej, nawet zmodernizowane Leclerc, a także bojowe wozy piechoty VBCI nie mają zdolności obronnych do takiego starcia. Wreszcie wydaje się, że konieczne jest zwiększenie personelu operacyjnego dostępnego dla armii, aby móc zwiększyć siły, które mogą być projektowane w ramach NATO.

W rzeczywistości jest bardzo prawdopodobne, że nowy LPM zajmie się tymi aspektami, jednocześnie zachowując dążenie do SCORPION. Możemy zatem spodziewać się znacznego zwiększenia armii systemu CAESAR, prawdopodobnie z 60 do 80 sztuk, tak aby mieć 2 do 3 dodatkowych pułków artylerii, a także nabycia gotowych lub szybko zaprojektowanych zdolności artyleryjskich bardzo dalekiego zasięgu, zwłaszcza, że ​​francusko-niemiecki program CIFS wydaje się teraz, jeśli nie zaniechany, w każdym razie przełożony na terminy niezgodne z bezpośrednią presją operacyjną. Jest też bardzo prawdopodobne, że w najbliższym czasie zostanie uruchomiony program wyposażania jednostek naziemnych w systemy obrony przeciwlotniczej krótkiego zasięgu, przeciwdronowej i przeciwlotniczej. Aby poradzić sobie z realiami zagrożenia przeciwpancernego podczas potyczek o wysokiej intensywności, można się spodziewać, że realizowany już program modernizacji czołgów Leclerc, ale także planowany w przyszłości dotyczący modernizacji VBCI, będzie integrował samobój typu Hard-Kill. -ochrona. Wreszcie, jeśli liczebność sił zawodowych zostanie bez wątpienia zwiększona, z Lądowymi Siłami Operacyjnymi sprowadzonymi do 85.000 90.000 lub 24 XNUMX ludzi, jest przede wszystkim prawdopodobne, że w stosunku do Rezerwy Operacyjnej zostanie włożony duży wysiłek, z celem utworzenia bardziej autonomicznych jednostek rezerwowych, takich jak XNUMX. pułk piechoty.

Alternatywna hipoteza

Faktem jest, że nawet opierając się na wszystkich tych programach, które niewątpliwie przyniosłyby armii znaczną operacyjną wartość dodaną, wydaje się, że większość francuskich sił zmechanizowanych używałaby stosunkowo lekkich pojazdów opancerzonych na kołach, które w rzeczywistości mają niewielki potencjał rozwoju bez zagrażania ich mobilności powyżej 24 ton dla pojazdów 6×6, takich jak Griffon, CAESAR i Jaguar lub 32 ton dla pojazdów opancerzonych 8×8 dla VBCI. W rzeczywistości francuskie pułki będą miały w najbliższej przyszłości tylko 200 gąsienicowych pojazdów opancerzonych, czołgów Leclerc. Jednocześnie wydaje się mało prawdopodobne, aby program francusko-niemieckiego czołgu ciężkiego MGCS mógł zostać przyspieszony, o ile w ogóle uda mu się przezwyciężyć narastające przeszkody we francusko-niemieckiej współpracy przemysłowej. W związku z tym zasadne byłoby opracowanie przez Armię nowej rodziny gąsienicowych wozów opancerzonych, które będą pasować do lekkich i średnich pojazdów opancerzonych programu SCOPRION oraz ciężkich pojazdów opancerzonych programu MGCS, przy jednoczesnym wzmocnieniu siły ognia i skuteczności brakuje Leclerców.

Taki program, który miałby zatem na celu opracowanie gąsienicowej platformy pancernej nowej generacji w zakresie 40-50 ton, umożliwiłby w szczególności opracowanie niszczyciela czołgów średnich, który może być wyposażony w nowe działo ASCALON opracowane przez Nexter i pocisk przeciwpancerny Akeron, a także cięższy, lepiej chroniony i lepiej uzbrojony bojowy wóz piechoty niż VBCI. Pancerz mógłby również stanowić doskonale przystosowaną platformę do opracowania samobieżnego systemu artyleryjskiego pod pancerzem, a także systemu ochrony przeciwlotniczej na krótkim dystansie. Program umożliwiłby również zmniejszenie ryzyka związanego z programem MGCS, z mniejszą zależnością od jego harmonogramu i arbitrażu przemysłowego w zakresie trwałości know-how bazy przemysłu obronnego i jego łańcucha podwykonawców, przy jednoczesnym wyraźnym zwiększeniu możliwości eksportu i współpracy wokół tego tematu. W rzeczywistości kilka krajów byłoby niewątpliwie gotowych na przyjęcie takiej francuskiej inicjatywy, w Europie, jak Grecja, ale także na Bliskim Wschodzie, jak Zjednoczone Emiraty Arabskie.

National Marine

75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.

Subskrypcja biuletynu