Dochodzimy do konkluzji tej serii artykułów poświęconych zagadnieniom, zagrożeniom i możliwościom, które stanowią ramy projektu następnej ustawy o programowaniu wojskowym. W ostatnich dniach głosem Ministra Sił Zbrojnych Sebastiena Lecornu ujawniono pewne tropy co do priorytetowych celów tego LPM, takich jak podwojenie rezerwy operacyjnej (Hipoteza 1 artykułu „Armia na rozdrożu”) i jak reorganizacja wysiłków przemysłowych w celu wzmocnienia strategicznej autonomii kraju. Oczywistym jest, że największą dotychczas niewiadomą pozostaje organizacja, finansowanie i zakres tego wysiłku, tematy, które w najbliższych tygodniach i miesiącach wywołają liczne debaty i komentarze. Jednak poza tym trwającym z biegiem czasu globalnym wysiłkiem, we francuskich armiach istnieją możliwości technologiczne, które umożliwiłyby znaczne zwiększenie zdolności bojowych w kontekście o wysokiej intensywności, przy zmniejszonych kosztach i opóźnieniach. że prawdopodobnie będą mieli.
W tym artykule przeanalizujemy 5 z tych możliwości zakwalifikowanych jako szybkie wygrane, próbując ocenić ich skuteczność za pomocą jednego wskaźnika, współczynnika mnożnika operacyjnego, czyli CMO, będącego podsumowaniem oczekiwanych korzyści operacyjnych w odniesieniu do wymaganych inwestycji: niezawodna ochrona system dla czołgu Leclerc, system CIWS dla okrętów francuskich, a Rafale broń elektroniczna, podwodny dron bojowy, a także ewolucja systemu pionowego wyrzutu rakiet SYLVER.
System ochrony Hard-Kill dla czołgu Leclerc CMO x3
Czy nam się to podoba, czy nie, jest więcej niż prawdopodobne, że armia będzie miała ograniczoną liczbę czołgów bojowych w ciągu najbliższych 15 lat. W najlepszym przypadku, jak wspomniano powyżej, może liczyć na wystawienie 270 takich pojazdów opancerzonych, czyli alokacja prawie 3 razy mniejsza na dywizję niż w armii polskiej czy amerykańskiej. Wobec braku programu przejściowego lub gotowego przejęcia zagranicznego modelu, nie ma oczywistej alternatywy dla tej wymiarowej słabości w zakresie intensywnego zaangażowania, co dobitnie pokazały walki na Ukrainie. Jednakże, jak Niemcy ou Wielkiej Brytanii W obliczu tych samych ograniczeń armia może sięgnąć po skuteczne rozwiązanie technologiczne, aby zrekompensować tę słabość, czyli twarde systemy aktywnej ochrony, takie jak słynne izraelskie trofeum i żelazna pięść czy niemieckie ADS i TAPS. System ten umożliwia z dużą skutecznością przechwytywanie bezpośrednich zagrożeń wymierzonych w czołg, takich jak rakiety i pociski przeciwpancerne, a także pocisków o małej prędkości początkowej, takich jak pociski kumulacyjne. Tak więc podczas pierwszego rozmieszczenia bojowego w 2011 roku na okupowanych terytoriach Palestyny izraelskie czołgi Merkava wyposażone w system Trophy nie odnotowały strat bojowych, mimo że ich SOA przechwyciły dziesiątki rakiet i pocisków przeciwpancernych, które mogłyby poważnie uszkodzić lub zniszczył namierzone pojazdy opancerzone.
Obecne SOA, takie jak Trophy czy Iron Fist, nie są jednak w stanie przechwycić wszystkich zagrożeń. Tym samym pociski o opadającej trajektorii, wędrująca amunicja, ciężkie pociski artyleryjskie i pociski strzał wystrzeliwane przez inny czołg pozostają poza zasięgiem tych SOA, przynajmniej w ich obecnej wersji. Jednak najważniejszy konflikt o wysokiej intensywności ostatnich 30 lat, wojna na Ukrainie, pokazała, że większość czołgów i bojowych wozów piechoty, zarówno rosyjskich, jak i ukraińskich, została zniszczona przez pociski przeciwpancerne i rakiety w napiętym ogniu. , te same, przeciwko którym SOA Hard Kill są najskuteczniejsze. Ponadto nowsze wersje Twardego SOA oferują możliwości ochrony przed spadającymi zagrożeniami, takimi jak pocisk przeciwpancerny Javelin lub amunicja włóczęga. Takie jak, prototyp KF51 Panther przez Rheinmetalla zawiera APS Hard-kill Active Defense System przed ostrzałem dystansowym i zagrożeniami kinetycznymi (w tym pociskami strzał), a także hard-kill Top Attack Protection System (TAPS) do atakowania zagrożeń. Tak wyposażony czołg znacznie zwiększa swoją przeżywalność.
Obecny izraelski system Trofeum zapewnia minimalny wzrost przeżywalności wynoszący 2, ponieważ co najmniej jeden na dwa czołgi na Ukrainie został zniszczony przez amunicję, przeciwko której Trofeum byłoby skuteczne. Co więcej, instalacja trofeum na istniejącym pojeździe opancerzonym kosztuje średnio 4 miliony dolarów, zarówno w przypadku Leopard 2A7 niż w przypadku Challengera 3. W przypadku Leclerca współczynnik mnożnika operacyjnego, czyli CMO, wyniósłby zatem 2 (przyrost przeżywalności) x 12 (cena jednostkowa zbiornika w m$)/(12 (cena jednostkowa zbiornika w m$)+4(zainstalowana cena Trophy), czyli mnożnik 1,5, 1 czołg wyposażony w Trofeum jest więc równoważny 1,5 czołgu bez niego. Z drugiej strony, ta wizja dotyczy tylko różnicy między nowym czołgiem wyposażonym w Trofeum a nowym czołgiem, który nie byłby w nie wyposażony. W przypadku armii francuskich, które zostały już zbudowane i sfinansowane, nie ma mowy o dwukrotnym sfinansowaniu tego samego czołgu. Innymi słowy, wyposażenie 200 francuskich czołgów Leclerc przeznaczonych do konwersji MLU w systemy Hard-Kill dałoby równoważną flotę bojową 400 czołgów (+200 czołgów / przeżywalność x2) w cenie 66 dodatkowych zbiorników (200×4/12) lub CMO 200/66.66 = 3.
System ochrony przeciwrakietowej okrętów bojowych CIWS – CMO x4
Systemy ochrony bliskiej statków bojowych (CIWS) są morskim odpowiednikiem opancerzonych systemów typu hard-kill. Mogą to być systemy rakietowe bardzo krótkiego zasięgu, takie jak SeaRam, automatyczne systemy lekkiej artylerii, takie jak Falanga, lub systemy mieszane, takie jak rosyjskiej marynarki Pantsir. Systemy te pełnią funkcję przechwytywania zagrożeń, które przełamałyby obronę okrętów bojowych dalekiego i średniego zasięgu, w szczególności do zwalczania pocisków przeciwokrętowych. Wszystkie główne marynarki wojenne na planecie wyposażają swoje główne okręty bojowe w tego typu ochronę, od Stanów Zjednoczonych po Chiny, od Rosji po Grecję. W związku z tym 3 greckie BIZ zamówione w Naval Group różnią się od wersji francuskiej w dwóch aspektach: dodanie 2 systemów Sylver 50, aby otrzymać 16 dodatkowych pocisków przeciwlotniczych Aster 30, oraz system CIWS SeaRam na tylnej części dachu. Bo rzeczywiście, do tej pory budynki francuskiej marynarki wojennej nie mają systemów CIWS.
75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień
[…] nowe wersje Hard-kill SOA o […]
[…] Kilka krytycznych słabości wpływających na armię francuską było wielokrotnie opisywanych w Meta-Defence. Z informacji, które przedostały się do publicznej wiadomości, wynika, że w ramach prac nad ustawą o programowaniu wojskowym na lata 2024-2030 wydaje się, że obecnie bierze się pod uwagę kilka z nich, z rozwiązaniami przewidzianymi w stosunkowo krótkim terminie. Dotyczy to w szczególności zdolności niszczenia obrony przeciwlotniczej wroga i środków walki elektronicznej Rafale, po ogłoszeniu przez Szefa Sztabu Sił Powietrznych i Kosmicznych podczas przesłuchania przed komisją obrony Zgromadzenia Narodowego, że zdolność ta, pierwotnie planowana w ramach FCAS, ma zostać przyspieszona w ramach kolejnego LPM . Dotyczy to również systemu wyrzutni SYLVER VERtical Launch System, służącego do uzbrojenia fregat francuskiej marynarki wojennej. Naval Group ogłosiła, że podjęto prace nad zapewnieniem większej elastyczności systemu, aby w razie potrzeby móc przenosić różne rakiety. Jeśli chodzi o szefa sztabu armii, ogłosił on w tym samym kontekście, co jego odpowiednik z AAE, że celem jest teraz wyposażenie pojazdów opancerzonych, takich jak Griffon i Jaguar, w aktywny system ochrony twardej, podczas gdy na tym obszarze , Thales i Nexter ogłosiły w zeszłym roku rozwój systemu PROMETHEUS. […]