Strzałka 3, KF-51 Panther, F-35...: Niemcy bez słowa odwracają się od Francji

Programy francusko-niemieckiej współpracy przemysłowej w zakresie obronności od kilku miesięcy cierpią na głęboką rozbieżność przemysłową, jak w przypadku opozycji między Dassault Aviation i Airbus DS w zakresie nowego programu samolotów bojowych generacji FCAS, czy między Nexter i Rheinmetall w programie czołgów bojowych przyszłego MGCS. Ponadto Berlin zdystansował się, a nawet wycofał z niektórych kooperacji, takich jak program morskich samolotów patrolowych MAWS, zaprzepaszczony przejęciem amerykańskich P-8A Poseidonów, programu ewolucji śmigłowca bojowego Tiger 3, który będzie produkowany wyłącznie przez Paryż i Madryt (ale w których wezmą udział niemieckie kompanie), czy nierozerwalny program artyleryjski przyszłości CIFS, oficjalnie zepchnięty na greckie kalendarze, wiedząc, że jest teraz bardzo mało prawdopodobne, aby mógł kiedyś się pojawić. Poza przemysłowymi opozycjami pojawił się subtelny, ale coraz wyraźniej zaznaczony ruch odwrotu zainicjowane przez władze niemieckie 2 lata temui zaakcentowane od czasu odejścia Angeli Merkel z Kancelarii. Jednak deklaracje złożone w ostatnich dniach, podobnie jak decyzje ogłoszone przez Berlin, stanowią dziś kolejny krok naprzód w tym prawdopodobnym rozwodzie Paryża i Berlina w dziedzinie obronności.

Rzeczywiście, za Renem mnożyły się wypowiedzi, które kwestionowały znaczenie tej współpracy w szerszym znaczeniu tego słowa. Najbardziej spektakularny był bez wątpienia sam szef sztabu Bundeswehry gen. Eberhard Zorn. Przemawiając 12 września przed Federalną Radą Spraw Zagranicznych, DGAP, ta ostatnia oświadczyła, że ​​dziś potrzebuje sprzętu, który toczy się, pływa i lata, faktycznie dostępnego i działającego, a nie niejasnych projektów europejskich w przyszłości o niepewnej wydajności. I dodać, że ostatnie przykłady akredytują jego rezerwy, precyzując, że nie chciał dawać przykładu, aby nie atakować niektórych przemysłowców. Ta deklaracja wywołała bombę w niemieckiej prasie, wielu ekspertów potępiło w szczególności brak postępów w programach FCAS i MGCS i nie omieszkało zaproponować alternatywnych rozwiązań, takich jak brytyjski program FCAS. KF-51 Panther przez Rheinmetalla.

Deklaracja ta nadeszła, gdy oficjalnie Berlin nadal opowiada się za współpracą europejską, jak powtórzył 30 sierpnia w Pradze Olaf Scholz. Nie jest to jednak zapewne dzieło generała Zorna zirytowanego brakiem postępów w pewnej współpracy. Przypomnijmy, że kiedy jego odpowiednik w Luftwaffe wyraził swoje preferencje dla amerykańskiego F-35 Typhoon oraz Super Hornetowi za modernizację swojej armii, temu ostatniemu gorąco podziękowała Angela Merkel za nieprzestrzeganie oficjalnej doktryny. I odwrotnie, dzisiejsze oświadczenia generała Zorna wydają się jednoczyć wiele głosów za Renem, zarówno ekspertów, jak i polityków, którzy uważają w szczególności, że Berlin jest jedynym europejskim podmiotem zdolnym do finansowania programów takich jak FCAS/FCAS i MGCS. Najnowsze szokujące ogłoszenie chociaż przewidywanywładze niemieckie ogłosiły wczoraj, że wybrały system antybalistyczny Arrow 3 izraelskiego IAI, zaprojektowany we współpracy z Boeingiem, aby uzbroić europejska tarcza przeciwlotnicza i antyrakietowa zaproponowana przez Olafa Scholza dwa tygodnie temui to podczas gdy Francja i Włochy rozwijają po swojej stronie pocisk antybalistyczny Aster Block 1NT, prawdziwie europejski i zdolny do przechwytywania pocisków o zasięgu ponad 1500 km, czyli zasadniczej części rosyjskiego arsenału taktycznego.

75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.

Subskrypcja biuletynu