Do niedawna armia amerykańska opierała się na dwóch filarach, aby przygotować się na przyszłe wyzwania militarne. Z jednej strony był w pełni zaangażowany w doktrynę Joint All-Domain Command-and-Control (JADCC), mającą na celu zwiększenie interoperacyjności między swoimi jednostkami, ale także z innymi armiami amerykańskimi, takimi jak Siły Powietrzne USA czy Marynarka Wojenna USA. , a także ze swoimi sojusznikami. Z drugiej strony zobowiązała się w poprzedniej kadencji do rozwoju m.in superprogram o nazwie BIG-6, nawiązując do słynnego superprogramu BIG 5 z początku lat 70., z którego w szczególności zrodził się system Patriot, bojowy wóz piechoty Bradley czy śmigłowiec UH-60 Black Hawk. Jeśli zaangażowanie w doktrynę JADCC pozostaje priorytetem, wojna na Ukrainie i napięcia wokół Tajwanu stopniowo odeszły w zapomnienie BIG 6, zastąpiony przez klaster programów o nazwie 35 podpisów, priorytetowych programów modernizacji wielu urządzeń odziedziczonych po w większości z okresu zimnej wojny, w szczególności tych należących do BIG 5. Brakowało jednak osi strategicznej zapewniającej spójność tych wysiłków wokół precyzyjnych i ułożonych w czasie celów jakościowych. Właśnie to zrobiła Christine Wormuth., sekretarz armii, podczas wykładu wygłoszonego w Fort Benning w ramach Maneuver Warfighter Conference.
Jedno jest pewne, lekcje wojny na Ukrainie zostały oczywiście w dużej mierze uwzględnione w tej strategii, która opiera się na celach jakościowych do 2030 r., czyli kiedy Armia Ludowo-Wyzwoleńcza, jej marynarka wojenna i siły powietrzne będą miały moc potrzebna do ostatecznego przeprowadzenia działań zbrojnych przeciwko Tajwanowi. Celów tych jest sześć, począwszy od wywiadu po dowodzenie, od siły ognia po ukrycie oraz od koordynacji po logistykę, i skutecznie zapewniają ogólną spójność wysiłkom, które armia amerykańska będzie musiała zapewnić, aby sprostać wyzwaniom. jak również rosyjskie wyzwanie w Europie.
Po pierwsze, armia amerykańska będzie musiała dysponować szerszymi, skuteczniejszymi i gęstszymi zdolnościami wywiadowczymi i obserwacyjnymi, pozwalającymi na stałą obserwację ruchów przeciwników, składu sił i środków, jakimi dysponują. Filar ten będzie oparty na kilku programach mających na celu zapewnienie armii amerykańskiej wielodomenowych środków obserwacji w całym spektrum wizualnym i elektromagnetycznym, na wszystkich poziomach, ale także środków do analizy uzyskanych danych i przekształcenia ich w informacje, które można wykorzystać przez amerykańskie wojsko. Komponent ten wykazał się całą swoją skutecznością w ramach intensywnego zaangażowania na Ukrainie, odgrywając rolę, jak się sądzi, decydującą w ukraińskim oporze przeciw bardzo przewadze siły ognia armii rosyjskich.
Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień
[…] ers, aby przygotować się na przyszłe wyzwania militarne. Z jednej strony był w pełni zaangażowany w doktrynę Joint All-Domain Command-and-Control (JADCC), mającą na celu umożliwienie zwiększonej interoperacyjności między swoimi jednostkami, ale także z innymi armiami amerykańskimi, takimi jak Siły Powietrzne USA. Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, a także z jej sojusznikami. Z drugiej strony zobowiązała się w poprzedniej kadencji do opracowania superprogramu o nazwie BIG-6, nawiązując do słynnego superprogramu BIG 5 z początku lat 70. Patriot, bojowy wóz piechoty Bradley czy śmigłowiec UH-60 Black Hawk. Jeśli zaangażowanie w doktrynę JADCC pozostaje priorytetem, wojna na Ukrainie i napięcia wokół Tajwanu stopniowo spychały BIG 6 w niepamięć, zastępując je klastrem programów o nazwie 35 podpisów, priorytetowymi programami modernizacji szeregu […]