Sprzedaż francuskich okrętów podwodnych do Australii: hipoteza bardziej wiarygodna, niż się wydaje

Kiedy we wrześniu 2021 r. władze Australii ogłosiły anulowanie programu SEA 1000 dotyczącego projektowania i lokalnej produkcji 12 szturmowych okrętów podwodnych klasy Attack z napędem konwencjonalnym przez francuską Grupę Marynarki Wojennej, stosunki między Paryżem a Canberrą wydawały się od dłuższego czasu pogarszać . Jednak niecały rok później prasa francuska i australijska wspomniała, co prawda bez większego przekonania, o możliwości zaoferowania Australii przez Francję sprzedaży 4 okrętów podwodnych, tak aby Royal Australian Navy miała tymczasowe rozwiązanie między wycofaniem 6 okrętów podwodnych typu Collins w służbie od ponad 20 lat oraz przybycie pierwszych australijskich okrętów podwodnych do ataku nuklearnego, które muszą zostać opracowane w ramach sojuszu Aukus zrzeszającego Canberrę, Waszyngton i Londyn. Hipoteza ta, która na pierwszy rzut oka może wydawać się szalona, ​​może mieć jednak znacznie większą wartość, niż się wydaje.

Nie ma potrzeby omawiać wydarzeń, które nastąpiły między ogłoszeniem przez australijskiego premiera Scotta Morrisona anulowania kontraktu, a spotkaniem jego następcy Anthony'ego Albanese'a z prezydentem Francji Emmanuelem Macronem pod koniec czerwca, aby z okazji odnowienia stosunków francusko-australijskich. Brutalna decyzja Morrisona rzeczywiście doprowadziła do niechlubnej wymiany zdań między Paryżem a Canberrą, która skrystalizowała opinię publiczną, którą już od wielu miesięcy karmiono mniej lub bardziej fałszywymi informacjami. Jednak ledwo Scott Morrison opuścił Lożę, jego następca zaczął rozwiązywać trudną kwestię odszkodowania należnego Grupie Naval za zakończenie programu. Miesiąc później przybył na spotkanie ze swoim francuskim odpowiednikiem, aby dokładnie ogarnąć to wydarzenie, podczas gdy Emmanuel Macron ma oficjalną wizytę w Australii przed końcem roku.

Nawet jeśli Paryż i Canberra normalizują swoje relacje, pozyskanie francuskich okrętów podwodnych jako rozwiązanie tymczasowe może wydawać się niestosowne, zwłaszcza że australijska opinia publiczna była zasypywana krytyką prowadzenia programu Attack przez Naval Group od 2015 roku, ze szczególnym uwzględnieniem faraonów. szeroko komentowane przekroczenia budżetu, m.in. w australijskim parlamencie, przedłużające się terminy i niespełnione zobowiązania w zakresie produkcji lokalnej. W rzeczywistości wybór Francji i Naval Group do produkcji okrętów podwodnych w stanie gotowości wydaje się mało prawdopodobny, a nawet bardzo ryzykowny politycznie dla nowego premiera, zwłaszcza że Canberra proponuje inne rozwiązania, pochodzące z Niemiec, Szwecji, a ostatnio z Korei Południowej. Właśnie w tym kontekście a Poufna notatka napisana przez byłego zastępcę sekretarza obrony Australii Kim Gillisa została potajemnie wydana. A ta opisuje zupełnie inną rzeczywistość niż te, które wydestylowano australijskiej opinii publicznej w ciągu 4 lat.

Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.

Subskrypcja biuletynu