Czy powinniśmy czerpać inspirację z południowokoreańskiej doktryny 3-osiowej, aby powstrzymać rosyjskie zagrożenie nuklearne w Europie?

Jeśli chodzi o odstraszanie, klasyczna doktryna stosowana od początku zimnej wojny opiera się na równowadze zdolności ataku nuklearnego i reagowania po obu stronach. Poza teatrem europejskim i konfrontacją między Układem Warszawskim a NATO w drugiej połowie XX wieku, zastosowano to również w innych miejscach na planecie, jak w starciu między Indiami a Pakistanem lub w kontroli Chin i Północy. Koreańskie zagrożenie nuklearne ze strony Stanów Zjednoczonych.

Główny potencjalny cel północnokoreańskich pocisków rakietowych, Korea Południowa, ze swojej strony, nie ma broni jądrowej. Ale w przeciwieństwie do Japonii czy większości krajów europejskich, które polegają na amerykańskim parasolu nuklearnym, aby kontrolować zagrożenie, Seul równolegle z nim opracował doktrynę mającą na celu umożliwienie krajowi zneutralizowania zagrożenia. , bez konieczności polegania na środkach zastosowanych przez Stany Zjednoczone w celu ochrony kraju.

Południowokoreańska doktryna 3 osi

Wyznaczony " Doktryna 3 osi„Opiera się to na 3 uzupełniających się komponentach, których celem jest pozbawienie Pjongjangu możliwości uderzenia nuklearnego. Po pierwsze, południowokoreańskie armie zdobywają środki zdolne do uderzenia i zniszczenia północnokoreańskich miejsc startowych w bardzo krótkim czasie, niezależnie od tego, czy są one stacjonujące na lądzie, czy na morzu, gdy władze Korei Południowej będą pewne nieuchronności ataku nuklearnego ze strony Pjongjangu.

Po drugie, kraj rozmieszcza ważną i gęstą sieć obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej do przechwytywania wektorów wystrzeliwanych przez armie Korei Północnej, które uniknęłyby uderzeń prewencyjnych.

Wreszcie trzeci komponent zakłada zniszczenie wszystkich strategicznych miejsc Korei Północnej przez konwencjonalne uderzenia precyzyjne, czy to centrów dowodzenia i łączności, węzłów logistycznych i wszystkich celów o dużej wartości dodanej, tak aby pozbawić Pjongjang zdolności dowodzenia, koordynacji i wsparcia swoją wielką armię.

Należy zauważyć w tym względzie, że ta doktryna „3 osi” jest prawdopodobnie źle zaprojektowana, ponieważ czwarta oś, warunkująca 3 pozostałe, jest niezbędna do jej wdrożenia. W rzeczywistości Seul i jego armie muszą mieć dostęp do bardzo znaczących i skutecznych zdolności wywiadowczych w stosunku do środków dostępnych przeciwnikowi, ponieważ wymagane jest nie tylko przewidywanie nadchodzących ataków nuklearnych, ale także lokalizowanie z precyzując, aby wszystkie zdolności dostępne Pjongjangowi zostały zniszczone w szczególnie krótkim czasie.

Ponadto Seul musi mieć niezwykle reaktywne środki uderzeniowe, zwłaszcza że Korea Północna ma teraz nowe pociski na paliwo stałe, które mogą być wystrzeliwane z systemów mobilnych z krótkimi opóźnieniami. W rzeczywistości, poza wojskowymi środkami przeprowadzania uderzeń prewencyjnych, Seul musi mieć również bardzo skuteczne zdolności wywiadowcze i skrócony łańcuch dowodzenia, aby móc go zastosować.

75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.

Subskrypcja biuletynu