Francuska marynarka wojenna chce oprzeć swoją strategię zdolności na programach lotniczych

Kiedy wszedł do służby w 2002 roku w ramach flotylli 12F aeronautyki morskiej, aby zastąpić przedpotopowy F-8F Crusader, był to pierwszy Rafale Marine zostały dostarczone w standardzie F1, który wówczas umożliwiał jedynie loty powietrze-powietrze. Jednak od początku programu skalowalność urządzenia i planowanie wersji leżały w centrum strategii realizowanej przez Ministerstwo Obrony Narodowej i Zespół Rafale. W ten sposób w 2005 roku Siły Powietrzne zaczęły otrzymywać swoje pierwsze Rafale B i C do standardu F2, specjalizujące się w uderzeniach powietrzno-naziemnych w celu zastąpienia wycofania francusko-brytyjskich Jaguarów SEPECAT, a następnie w 2009 r. Rafale F3, zdolny do wykonania obu misji, zarówno dla Rafale B i C Sił Powietrznych, że Rafale M francuskiej marynarki wojennej, nadając mu status samolotu wielozadaniowego. Od tego czasu pojawiły się 3 kolejne wersje, F-3O4T, a następnie słynny F-3R, skutecznie wszechnirolowy i zdolny do jednoczesnego wykonywania misji powietrze-powietrze, powietrze-ziemia, powietrze-ziemia i rozpoznanie, do którego 144 Rafale dostarczone już francuskim siłom powietrznym były przewożone od 2018 roku. Od teraz Dassault Aviation i zespół Rafale opracowują wersję F-4, która powinna pojawić się w 2024 r. i która zapewni samolotom możliwości zapożyczone ze słynnych samolotów bojowych 5. generacji, a następnie w 2030 r. wersję F5, która powinna umożliwić Rafale kontrolować i rozwijać się wraz z dronami bojowymi.

To zarządzanie skalowalnością w elastyczny i zaplanowany sposób oferuje liczne korzyści, zarówno z operacyjnego punktu widzenia, jak iz przemysłowego i komercyjnego punktu widzenia. Po pierwsze, skutecznie pozwala to uniknąć starzenia się urządzeń, dzięki regularnym udoskonaleniom co pięć lat oferującym nowe możliwości dostosowane do zmieniających się zagrożeń i potrzeb. W ten sposób Rafale Nadchodzący F4 otrzyma nową wersję systemu samoobrony SPECTRA, a także nowy pocisk powietrze-powietrze MICA NG, tak aby dostosować przeżywalność i skuteczność urządzenia do zmian w środkach dostępnych potencjalnym przeciwnikom. Francja i jej klienci. Nic dziwnego, że pierwsi zagraniczni operatorzy Rafale, Egipt i Katar, również zmieniły swoje Rafale F3 w kierunku wersji F-3R, podczas gdy wszyscy obecnie celują w wersję F4, co potwierdza trafność tej strategii przemysłowej i operacyjnej stosowanej przez firmę Dassault i francuskie siły powietrzne.

Ponadto takie podejście daje wiele korzyści zarówno z punktu widzenia budżetu, jak i konkurencyjności oferty międzynarodowej. Rzeczywiście, chociaż większość użytkowanej floty musi ewoluować co 5 lat, to rozwiązanie pozwala producentowi i jego podwykonawcom zapewnić trwałość narzędzia produkcyjnego w czasie. Podczas gdy zmiana wersji stanowi inwestycję przemysłową odpowiadającą 20% produkcji nowego urządzenia, flota 450 urządzeń w perspektywie długoterminowej wygeneruje w skali pięcioletniej aktywność produkcyjną odpowiadającą rocznej produkcji 18 nowe urządzenia, tj. tempo przemysłowe w dużej mierze wystarczające do utrzymania narzędzia przemysłowego przez cały okres eksploatacji floty od 30 do 40 lat. Ta widoczność pozwala również producentom w bezpieczny sposób zaplanować amortyzację swoich inwestycji w zakresie infrastruktury, sprzętu produkcyjnego i robocizny w czasie, poprawiając w ten sposób wyniki budżetowe programu. Przemawiając w ramach ustawy finansowej 2023 przed Zgromadzeniem Narodowym, szef sztabu marynarki wojennej admirał Pierre Vandier ogłosił, że zamierza w przyszłości zainspirować się tym powtarzającym się ewolucyjnym podejściem do własnych statków.

75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.

Subskrypcja biuletynu