Francuska marynarka wojenna chce oprzeć swoją strategię zdolności na programach lotniczych

Kiedy wszedł do służby w 2002 roku w ramach flotylli 12F aeronautyki morskiej, aby zastąpić przedpotopowy F-8F Crusader, był to pierwszy Rafale Marine zostały dostarczone w standardzie F1, który wówczas umożliwiał jedynie loty powietrze-powietrze. Jednak od początku programu skalowalność urządzenia i planowanie wersji leżały w centrum strategii realizowanej przez Ministerstwo Obrony Narodowej i Zespół Rafale. W ten sposób w 2005 roku Siły Powietrzne zaczęły otrzymywać swoje pierwsze Rafale B i C do standardu F2, specjalizujące się w uderzeniach powietrzno-naziemnych w celu zastąpienia wycofania francusko-brytyjskich Jaguarów SEPECAT, a następnie w 2009 r. Rafale F3, zdolny do wykonania obu misji, zarówno dla Rafale B i C Sił Powietrznych, że Rafale M francuskiej marynarki wojennej, nadając mu status samolotu wielozadaniowego. Od tego czasu pojawiły się 3 kolejne wersje, F-3O4T, a następnie słynny F-3R, skutecznie wszechnirolowy i zdolny do jednoczesnego wykonywania misji powietrze-powietrze, powietrze-ziemia, powietrze-ziemia i rozpoznanie, do którego 144 Rafale dostarczone już francuskim siłom powietrznym były przewożone od 2018 roku. Od teraz Dassault Aviation i zespół Rafale opracowują wersję F-4, która powinna pojawić się w 2024 r. i która zapewni samolotom możliwości zapożyczone ze słynnych samolotów bojowych 5. generacji, a następnie w 2030 r. wersję F5, która powinna umożliwić Rafale kontrolować i rozwijać się wraz z dronami bojowymi.

To zarządzanie skalowalnością w elastyczny i zaplanowany sposób oferuje liczne korzyści, zarówno z operacyjnego punktu widzenia, jak iz przemysłowego i komercyjnego punktu widzenia. Po pierwsze, skutecznie pozwala to uniknąć starzenia się urządzeń, dzięki regularnym udoskonaleniom co pięć lat oferującym nowe możliwości dostosowane do zmieniających się zagrożeń i potrzeb. W ten sposób Rafale Nadchodzący F4 otrzyma nową wersję systemu samoobrony SPECTRA, a także nowy pocisk powietrze-powietrze MICA NG, tak aby dostosować przeżywalność i skuteczność urządzenia do zmian w środkach dostępnych potencjalnym przeciwnikom. Francja i jej klienci. Nic dziwnego, że pierwsi zagraniczni operatorzy Rafale, Egipt i Katar, również zmieniły swoje Rafale F3 w kierunku wersji F-3R, podczas gdy wszyscy obecnie celują w wersję F4, co potwierdza trafność tej strategii przemysłowej i operacyjnej stosowanej przez firmę Dassault i francuskie siły powietrzne.

Ponadto takie podejście daje wiele korzyści zarówno z punktu widzenia budżetu, jak i konkurencyjności oferty międzynarodowej. Rzeczywiście, chociaż większość użytkowanej floty musi ewoluować co 5 lat, to rozwiązanie pozwala producentowi i jego podwykonawcom zapewnić trwałość narzędzia produkcyjnego w czasie. Podczas gdy zmiana wersji stanowi inwestycję przemysłową odpowiadającą 20% produkcji nowego urządzenia, flota 450 urządzeń w perspektywie długoterminowej wygeneruje w skali pięcioletniej aktywność produkcyjną odpowiadającą rocznej produkcji 18 nowe urządzenia, tj. tempo przemysłowe w dużej mierze wystarczające do utrzymania narzędzia przemysłowego przez cały okres eksploatacji floty od 30 do 40 lat. Ta widoczność pozwala również producentom w bezpieczny sposób zaplanować amortyzację swoich inwestycji w zakresie infrastruktury, sprzętu produkcyjnego i robocizny w czasie, poprawiając w ten sposób wyniki budżetowe programu. Przemawiając w ramach ustawy finansowej 2023 przed Zgromadzeniem Narodowym, szef sztabu marynarki wojennej admirał Pierre Vandier ogłosił, że zamierza w przyszłości zainspirować się tym powtarzającym się ewolucyjnym podejściem do własnych statków.

Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.

Subskrypcja biuletynu