Prędkości hipersoniczne są od kilku lat priorytetowym obszarem badań wszystkich głównych armii świata. Ogłoszenie w 2017 roku wejścia do służby rosyjskiego hipersonicznego pocisku powietrznodesantowego Kinzhal, a kilka miesięcy później szybowca hipersonicznego Avangard wywołało na Zachodzie, podobnie jak na świecie, efekt porażenia prądem, podczas gdyżaden istniejący system przeciwrakietowy nie był wówczas w stanie przeciwstawić się wektorom poruszającym się z taką prędkością i zdolnym do manewrów. Od tego czasu byliśmy świadkami eksplozji programu, Stany Zjednoczone, Europejczycy, Chińczycy i Hindusi ogłosili znaczące postępy w tej dziedzinie. Kilka systemów hipersonicznych jest już w użyciu, takich jak Kinzhal i Cirkon Rosyjski lub chiński DF-17, podczas gdy systemy amerykańskie mają wejść do służby od 2024 roku.
Aby osiągnąć te prędkości powyżej Mach 5 i zachować zdolności manewrowe, samą definicję broni hipersonicznej, stosuje się dwie technologie napędowe. Pierwsza, najbardziej klasyczna, opiera się na silniku rakietowym dużej mocy i trajektorii balistycznej lub półbalistycznej, jak w przypadku rosyjskiego Kinżala wywodzącego się z pocisku balistycznego krótkiego zasięgu Iskander-M, lub Nowy chiński pocisk powietrzny YJ-21 zaprezentowany po raz pierwszy na ostatnim pokazie Zhuhai. Drugi wariant opiera się na zastosowaniu silnika aerobowego, czyli wykorzystaniu do spalania powietrza atmosferycznego. Niestety, tradycyjny silnik nie jest w stanie pracować z prędkością zbliżoną do Mach 3, ponieważ prędkość przepływu powietrza w nim musi pozostać poddźwiękowa, aby kontrolować spalanie paliwa. Alternatywa pojawiła się dzięki Scramjet, silnikowi turboodrzutowemu zdolnemu do spowalniania i chłodzenia powietrza atmosferycznego oraz kontrolowania spalania przy prędkościach naddźwiękowych, ale poniżej Mach 2, umożliwiając mu działanie z prędkościami przekraczającymi Mach 5.
Scramjet, czyli superstatoreaktor, jest dziś używany przez rosyjski hipersoniczny pocisk przeciwokrętowy Tzirkon, a kilka krajów aktywnie pracuje nad rozwojem tej technologii, aby wyposażyć w nią swoje pociski manewrujące. Ale inna technologia pojawiła się około dziesięć lat temu, aby sprostać hipersonicznemu wyzwaniu, a mianowicie silnikom o ukośnej detonacji, które zastępują klasyczne spalanie mieszanki paliwowo-powietrznej sekwencją detonacji tej samej mieszanki, generując znacznie większe uwolnienie energii, będąc jednocześnie mniej wrażliwym na prędkość powietrza, pozwalając teoretycznie osiągnąć znacznie wyższe prędkości niż Scramjet, przy wydajności energetycznej, a tym samym autonomii, znacznie wyższej. To podejście nie jest, ściśle mówiąc, nowe, pierwsze urządzenie wyposażone w silnik impulsowej fali detonacyjnej, które wykazało swoją skuteczność w 2008 roku. Jednak — poinformowała Chińska Akademia Nauk, według którego taki silnik, zasilany paliwem lotniczym, z powodzeniem zostałby przetestowany w tunelu hipersonicznym JF-12 w Pekinie, zasługuje na szczególną uwagę, zwłaszcza że chińscy inżynierowie zapowiadają, że silnik byłby w stanie osiągnąć prędkość 9 Mach .
Pozostało 75% tego artykułu do przeczytania. Zasubskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam.
Meta-Defense świętuje swoje 5-lecie!
- 20% w ramach subskrypcji Classic lub Premium z kodem Metanniv24
Oferta ważna od 10 do 20 maja na subskrypcję online nowej subskrypcji Classic lub Premium, roczną lub tygodniową na stronie Meta-Defense.
[…] […]
[…] osoba. Ostatnio Istituto di Meccanica dell'Accademia della Scienze di Pechino ha affermato di essere riuscito a testare con sukceso un motore aeronautico capace di sviluppare velocità che […]