Dron Kızılelma, myśliwiec T-FX, czołg Altay: przemysł turecki pod presją ze względu na programy nowej generacji

Od tureckiej interwencji lądowej w północnej Syrii w 2018 r., militarnego zaangażowania Ankary w libijską wojnę domową w 2019 r. oraz napięć między turecką i grecką flotą powietrzną i morską na Morzu Egejskim w 2020 r., a zwłaszcza dostawy pierwszego S-400 baterii przeciwlotniczej w lipcu 2020 r. turecki przemysł obronny, dotychczas bardzo dynamiczny pod wpływem prezydenta Erdogana, który uczynił z niej kluczowy wyznacznik swoich działań politycznych, przeżywał bardzo trudne czasy pod połączonymi skutkami sankcji europejskich i amerykańskich. W rzeczywistości wiele kluczowych programów, takich jak czołg bojowy nowej generacji Altay, śmigłowiec bojowy Atak czy samolot bojowy nowej generacji T-FX, napotkało poważne trudności, pozbawione kluczowych elementów do uzupełnienia, takich jak silnik i skrzynia biegów dla Atlaya, turbiny dla Atak i silniki turboodrzutowe dla T-FX.

Pomimo pewnych prób zniesienia sankcji przez Ankarę w drodze negocjacji, zdecydowana większość z nich została utrzymana, co doprowadziło do znacznych opóźnień, utraty kontraktów eksportowych i pewnych impasów, a te główne programy charakterystyczne dla działań publicznych reżimu przyniosły efekt przeciwny do zamierzonego z politycznego punktu widzenia punkt widzenia. W związku z tym Ankara zwielokrotniła inicjatywy mające na celu znalezienie alternatyw, krajowych rozwiązań zastępczych, niegdyś przedstawianych jako bliskie dostawy, nie mogących dotychczas zapewnić wydajności i niezawodności wymaganych do wyposażenia systemów uzbrojenia. W ten sposób specjalista od dronów Baykar, stojący za słynnym już TB2 Bayraktar, podszedł do ukraińskich rozwiązań w zakresie zasilania swoich nowych dronów, takich jak Akinci. W przypadku układu napędowego czołgu Altay Ankara zbliżyła się do Korei Południowej, pożyczając rozwiązanie czołgu K2 Black Panther, natomiast w przypadku prototypu T-FX TAI zwróciło się ku reaktorowi F110, który napędza już tureckie F-16, a który ponadto jest w całości produkowany i utrzymywany przez przemysł turecki.

W rzeczywistości w ostatnich dniach mnożyły się zapowiedzi z Ankary, aby pokazać dynamikę i technikę jej przemysłu obronnego. W ten sposób pod koniec października br. producent Atlay BMC poinformował o rozpoczęciu produkcji pierwszej partii 100 czołgów, a pierwsze egzemplarze zostaną dostarczone władzom tureckim w 2023 r. 3 tygodnie później, 21 listopada, przyszła kolej na Baykara, który opublikował film przedstawiający jazdę próbną swojego nowego, wysokowydajnego drona bojowego Kızılelma, sugerujący, że pierwszy Lot urządzenia odbędzie się w najbliższych tygodniach. Wreszcie 23 listopada producent samolotów TAI opublikował zdjęcia pokazujące postępy montażu prototypu T-FX, precyzując, że urządzenie opuści hangar w 2023 roku. Wiele innych programów, z zakresu rakiet, dronów morskich , a nawet różne modele pojazdów opancerzonych, prezentowane w ostatnich tygodniach, dają radykalnie odmienne niż w ostatnich latach postrzeganie dynamiki tureckiego przemysłu obronnego. I nie bez powodu: 18 czerwca 2023 roku w kraju odbędą się kolejne wybory prezydenckie.

Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.

Subskrypcja biuletynu