Dron Kızılelma, myśliwiec T-FX, czołg Altay: przemysł turecki pod presją ze względu na programy nowej generacji

Od tureckiej interwencji lądowej w północnej Syrii w 2018 r., militarnego zaangażowania Ankary w libijską wojnę domową w 2019 r. oraz napięć między turecką i grecką flotą powietrzną i morską na Morzu Egejskim w 2020 r., a zwłaszcza dostawy pierwszego S-400 baterii przeciwlotniczej w lipcu 2020 r. turecki przemysł obronny, dotychczas bardzo dynamiczny pod wpływem prezydenta Erdogana, który uczynił z niej kluczowy wyznacznik swoich działań politycznych, przeżywał bardzo trudne czasy pod połączonymi skutkami sankcji europejskich i amerykańskich. W rzeczywistości wiele kluczowych programów, takich jak czołg bojowy nowej generacji Altay, śmigłowiec bojowy Atak czy samolot bojowy nowej generacji T-FX, napotkało poważne trudności, pozbawione kluczowych elementów do uzupełnienia, takich jak silnik i skrzynia biegów dla Atlaya, turbiny dla Atak i silniki turboodrzutowe dla T-FX.

Pomimo pewnych prób zniesienia sankcji przez Ankarę w drodze negocjacji, zdecydowana większość z nich została utrzymana, co doprowadziło do znacznych opóźnień, utraty kontraktów eksportowych i pewnych impasów, a te główne programy charakterystyczne dla działań publicznych reżimu przyniosły efekt przeciwny do zamierzonego z politycznego punktu widzenia punkt widzenia. W związku z tym Ankara zwielokrotniła inicjatywy mające na celu znalezienie alternatyw, krajowych rozwiązań zastępczych, niegdyś przedstawianych jako bliskie dostawy, nie mogących dotychczas zapewnić wydajności i niezawodności wymaganych do wyposażenia systemów uzbrojenia. W ten sposób specjalista od dronów Baykar, stojący za słynnym już TB2 Bayraktar, podszedł do ukraińskich rozwiązań w zakresie zasilania swoich nowych dronów, takich jak Akinci. W przypadku układu napędowego czołgu Altay Ankara zbliżyła się do Korei Południowej, pożyczając rozwiązanie czołgu K2 Black Panther, natomiast w przypadku prototypu T-FX TAI zwróciło się ku reaktorowi F110, który napędza już tureckie F-16, a który ponadto jest w całości produkowany i utrzymywany przez przemysł turecki.

W rzeczywistości w ostatnich dniach mnożyły się zapowiedzi z Ankary, aby pokazać dynamikę i technikę jej przemysłu obronnego. W ten sposób pod koniec października br. producent Atlay BMC poinformował o rozpoczęciu produkcji pierwszej partii 100 czołgów, a pierwsze egzemplarze zostaną dostarczone władzom tureckim w 2023 r. 3 tygodnie później, 21 listopada, przyszła kolej na Baykara, który opublikował film przedstawiający jazdę próbną swojego nowego, wysokowydajnego drona bojowego Kızılelma, sugerujący, że pierwszy Lot urządzenia odbędzie się w najbliższych tygodniach. Wreszcie 23 listopada producent samolotów TAI opublikował zdjęcia pokazujące postępy montażu prototypu T-FX, precyzując, że urządzenie opuści hangar w 2023 roku. Wiele innych programów, z zakresu rakiet, dronów morskich , a nawet różne modele pojazdów opancerzonych, prezentowane w ostatnich tygodniach, dają radykalnie odmienne niż w ostatnich latach postrzeganie dynamiki tureckiego przemysłu obronnego. I nie bez powodu: 18 czerwca 2023 roku w kraju odbędą się kolejne wybory prezydenckie.

75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.

Subskrypcja biuletynu