Czy fuzja programów Tempest i FX przekonała Niemcy do wznowienia FCAS?

Kilka dni temu firma Dassault Aviation potwierdziła, że ​​negocjacje z Airbus DS na temat współdzielenia przemysłu w ramach programu FCAS rzeczywiście zakończyły się sukcesem i że program jest teraz gotowy do rozpoczęcia fazy 1B projektowania demonstratora. O ile ta zapowiedź została jak należy przyjęta przez Paryż, Berlin i Madryt, to jest ona wynikiem oczywistego złagodzenia stanowiska Niemiec, co nagle zaakceptował czerwone linie wytyczone przez Dassault Aviation, szczególnie w zakresie pilotowania pierwszego filaru, który musi precyzyjnie zaprojektować samolot myśliwski NGF i jego sterowanie lotem. Na pierwszy rzut oka można by tak pomyśleć presji politycznej wywieranej przez oba rządyi agencje zbrojeniowe po obu stronach Renu były źródłem tego rozwoju. Ale ostatnie wydarzenia ujawniły inną hipotezę, bynajmniej nie bezsensowną.

Rzeczywiście, przez kilka miesięcy Londyn i Rzym podejmowały poważne wysiłki, aby połączyć program FCAS i myśliwiec Tempest podczas FCAS i NGF z programem FX opracowanym przez Japonię. Umowy zostały już zawarte kilka miesięcy temu o ster strumieniowy japońskiego samolotu, który miał pożyczyć silnik turboodrzutowy opracowany przez Rolls-Royce'a dla Tempesta, a także inne mosty technologiczne między tymi dwoma programami. Ale w ostatnich tygodniach pojawiła się nowa hipoteza, która staje się coraz bardziej paląca, połączenie dwóch programów, dzięki czemu japoński FX i włosko-brytyjski Tempest są tym samym urządzeniem. Podczas gdy Paryż, Berlin i Madryt ogłosiły porozumienie zezwalające na ponowne uruchomienie FCAS, Londyn, Rzym i Tokio ogłosiły tego samego dnia, że ​​wkrótce, być może w tym tygodniu, zostanie podpisana umowa dotycząca połączenia dwóch programów FCAS i FX .

Jednak od niemal równoczesnego ogłoszenia uruchomienia programów FCAS i FCAS w 2017 roku podniosło się wiele głosów, czy to w Luftwaffe, czy w Bundestagu, opowiadających się za Żałuję, że program jest powszechny, a nawet nowego partnerstwa z Wielką Brytanią i Włochami, jak miało to miejsce w przypadku Tornado i Typhoon, a nie z Francją. Hipoteza ta była systematycznie oficjalnie wykluczana przez władze niemieckie, Berlin nie chcąc po brexicie budować swojego nowego aparatu z Londynem, ale nawet na najwyższym szczeblu państwa regularnie pojawiała się hipoteza przejścia Berlina w stronę włosko-brytyjskiego, jeśli program FCAS z Francją miał się załamać. Innymi słowy, dla Berlina FCAS był doskonałym planem B w stosunku do FCAS i pozwolił niemieckim firmom zająć silną pozycję podczas negocjacji z francuskimi odpowiednikami.

Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.

Subskrypcja biuletynu