Przemawiając na dorocznym sympozjum Stowarzyszenia Marynarki Wojennej w zeszłym tygodniu, szef operacji morskich lub CNO, Admirał Mike Gilday określił priorytety nadane głównym programom na lata 2025-2040.
Tym samym dla NOC pierwszym poważnym sprzętem, który wejdzie do służby prawdopodobnie na samym początku następnej dekady, będzie zamiennik dla myśliwca bombowego F/A-18 Super Hornet, oznaczony kodem programowym F/A -XX i wynikające z programu Next Generation Air Dominance lub wersji NGAD US Navy (i różnej od NGAD Sił Powietrznych USA).
Następnie do służby wejdą niszczyciele DD(x), które przejmą od niszczycieli Arleigh Burke Flight III na liniach produkcyjnych amerykańskich stoczni, a wreszcie, po połowie lat 2030. XXI wieku, nowe okręty podwodne SSN(X) o napędzie atomowym zaatakować marynarzy, zastępując obecnie produkowane SSN klasy Virginia.
Bardzo niewiele wiadomo o programie NGAD US Navy, podmiot oznaczony pieczęcią tajemnicy przez Pentagon, w tym jego wymiar budżetowy na trzy lata.
Dalej przybycie dronów-tankowców MQ-25 Stingray stealth, który powinien osiągnąć pełną zdolność operacyjną w 2025 roku i który powinien umożliwić samolotom Super Hornet i F-35C Lighting II amerykańskich grup lotniczych przewoźników znaczne zwiększenie autonomii i zasięgu działania, program ten opiera się na nowym myśliwcu bombowym prezentowanym jako należące do przyszłej generacji 6ᵉ, takie jak NGAD Sił Powietrznych USA i europejski FCAS, a także flota dronów bojowych i innych zdalnych przewoźników, które charakteryzują tę nową generację.
Urządzenie w sercu tej ambicji, Program F/A-XX, powinien posiadać atrybuty tej nowej generacji, a mianowicie rozszerzony pasywny i aktywny stealth, wysoce współpracujący cyfrowy system walki, a także ulepszone osiągi, szczególnie pod względem zasięgu i ładowności, w porównaniu z urządzeniami poprzedniej generacji.
To nowe urządzenie, a także jego środowisko operacyjne i drony pozwolą Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych znacznie zwiększyć wydajność i możliwości grup bojowych lotniskowców, czyli Carrier Group, poprzez zwiększenie efektywnego zasięgu, ale także dyskrecji, gęstości i skuteczność rozmieszczonych środków powietrznych.
Ta konfiguracja jest odpowiedzią na symulacje wokół potencjalnego konfliktu wokół Tajwanu z Armią Ludowo-Wyzwoleńczą, z których każda wykazała, że wszystkie amerykańskie i sojusznicze bazy lotnicze na zachodnim Pacyfiku, w Guam i Japonii, zostanie silnie uderzony prewencyjnie przez siły chińskie, czyniąc je niesprawnymi przez znaczny okres czasu.
W tej hipotezie grupy lotniskowców i grupy lotnicze, które je uzbrajają, będą zatem stanowić główną krótkoterminową amerykańską siłę odpowiedzi na powstrzymanie chińskiej ofensywy. Scenariusz ten, przypominający ten, który stał u podstaw narracyjnej podstawy książki „Czerwona burza” Larry'ego Bonda i Toma Clancy'ego, wydanej w 1986 roku, zakładał utratę Islandii przez NATO w konflikcie z Sowietami. Unii i Układu Warszawskiego.
Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień
[…] […]