Czy podczas spotkania w Ramstein byliśmy świadkami strategicznego zwrotu?

Temat wszelkich nadziei i oczekiwań Ukraińców i ich najbliższych zwolenników, takich jak Polska czy kraje bałtyckie, spotkanie, które odbyło się dzisiaj w amerykańskiej bazie lotniczej Ramstein w Nadrenii-Palatynacie, ostatecznie przyniosło bardzo niewiele konkretnych wyników, niezależnie od zapowiedzi, które zostały już dokonane przez różnych jego uczestników. A jeśli Stany Zjednoczone ogłoszą wysłanie 50 nowych wozów piechoty Bradley i 80 transporterów opancerzonych Stryker, to ani nie ogłoszą długo oczekiwanej dostawy ciężkich czołgów Abrams, ani nawet nie przybędą, aby skłonić Niemcy do dostarczenia czołgów Leopard 2, lub po prostu pozwolić krajom europejskim, które je posiadają, na zrobienie tego.

Jeśli, jak można się było spodziewać, cała krytyka Berlina i kanclerza Olafa Scholza zlewa się teraz, jasne jest, że niemieckie stanowisko nie zmieniło się ani na jotę od początku konfliktu. Rzeczywiście, Berlin zawsze i systematycznie czekał, aż Waszyngton ogłosi dostawę nowego typu sprzętu, aby zrobić to samo. Tak było na początku konfliktu z bronią przeciwpancerną po ogłoszeniu wysłania amerykańskich Javelinów, później z transporterami opancerzonymi po ogłoszeniu wysłania M113, ponownie po ogłoszeniu wysłania na Ukrainę IRIS -T i dział przeciwlotniczych Cheetah po wysłaniu amerykańskich NASAMS, a nawet dział samobieżnych Pzh2000 po przybyciu na Ukrainę amerykańskich M109 i M777. Jeszcze niedawno Berlin czekał na wspólne oświadczenie ze Stanami Zjednoczonymi potwierdzające wysłanie do Kijowa 40 bojowych wozów piechoty Marder wraz z 50 amerykańskimi Bradleyami.

W rzeczywistości władze niemieckie odmawiają dostawy Leopard 2 na Ukrainę bez ogłoszenia przez Stany Zjednoczone dostawy M1 Abrams, nie jest w żadnym wypadku zaskoczeniem, a tym bardziej krokiem wstecz. Dopiero rygorystyczne stosowanie doktryny przyjętej od początku konfliktu, której podporządkowała się także zdecydowana większość innych krajów wspierających Ukrainę, w tym Francja i Wielka Brytania, aż do „epizodu AMX-10RC i Challenger 2. Jednak Paryż, podobnie jak Londyn, w razie potrzeby może polegać na własnym działaniu odstraszającym, aby stawić czoła potencjalnym zagrożeniom ze strony Rosji, podczas gdy Niemcy ze swojej strony nie mogą polegać wyłącznie na osłonie NATO i Ameryki. O wiele bardziej zaskakująca jest odmowa amerykańskiego wydania Abramsowi wszczęcia dynamiki, a tym bardziej wyjaśnienia udzielane przez urzędników w tej sprawie. Rzeczywiście wyjaśnienia złożone na ten temat przez szefa sztabu amerykańskiego gen. Miley oraz sekretarza obrony Lloyda Austina są bardzo nieprzekonujące.

Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.

Subskrypcja biuletynu