W obliczu Chin amerykańskie zapasy amunicji precyzyjnej wystarczyłyby tylko na tydzień

Jeden tydzień ! To czas, jaki zajmie Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych i Siłom Powietrznym Stanów Zjednoczonych wyczerpanie zapasów amunicji precyzyjnej dalekiego zasięgu w przypadku konfliktu między Stanami Zjednoczonymi a Chinami o wyspę Tajwan.

Jest to w istocie obserwacja poczyniona przez najnowszy raport amerykańskiego think tanku Center for Strategic and International Studies, czyli CSIS, co również wskazuje na niemożność, aby przemysł amerykański w dzisiejszej formie był w stanie sprostać potrzebom wojny o dużej intensywności z wielkim mocarstwem, gdyby konflikt miał trwać tak długo. przeciwko Rosji.

I faktycznie, raport przedstawia dość niepokojącą sytuację dotyczącą realiów w zakresie zapasów amunicji amerykańskich sił zbrojnych, niezależnie od tego, czy chodzi o amunicję stanowiącą wyposażenie okrętów i samolotów bojowych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych i Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, ale także amunicję armii amerykańskiej. zapasów, w dużej mierze uszczuplonych przez wsparcie udzielone Ukrainie w ciągu ostatniego roku, przy czym – i w tym przypadku – amerykański BITD nie jest w stanie dynamicznie odbudować tych zapasów.

Choć niniejszy raport nie jest w żaden sposób zaskoczeniem dla amerykańskiej armii, która od kilku lat nieprzerwanie podnosi alarm w tej sprawie przed Kongresem w związku z potencjalnym powrotem konfliktów o dużej intensywności, zachęca nas również do spojrzenia na tę sytuację z odpowiedniej perspektywy. niedawne debaty, takie jak szeroko dyskutowane wyczerpywanie amunicji tego samego typu przez rosyjskie siły powietrzne i morskie na Ukrainie, w związku z czym te ostatnie polegają albo na amunicji niekierowanej, takiej jak gładkie bomby grawitacyjne, albo na przestarzałych rakietach.

W rzeczywistości bardzo realne wyczerpanie się rosyjskiej amunicji precyzyjnej od początku tego konfliktu w niczym nie różni się od tego, które dotknęłoby Stany Zjednoczone i ich sojuszników z NATO w przypadku konfliktu tego samego rzędu.

Wydaje się nawet, że rosyjskim producentom udaje się stosunkowo szybko wyprodukować nowe pociski, takie jak morski pocisk manewrujący Kalibr, w tempie 10–20 sztuk miesięcznie, co zresztą jest być może większe niż zachodnie możliwości produkcji równoważnej amunicji, takiej jak francuski MdCN czy amerykański Tomahawk.

Ponieważ jeśli raport CSIS zachęca sztab generalny, ale także Kongres i amerykańskich przemysłowców do zwiększenia swoich zdolności produkcyjnych w przemyśle, a także zapasów amunicji, aby stawić czoła poważnemu potencjalnemu konfliktowi, zachęca nas to również do zakwestionowania znaczenia modelu doktrynalnego używane przez armie zachodnie, oparte na bardzo wydajnych systemach uzbrojenia, ale jednocześnie drogie i przede wszystkim skomplikowane, przez co ich produkcja zajmuje dużo czasu.

Zasadne jest zatem porównanie zapowiadanych przez Rheinmetall możliwości modernizacyjnych w zakresie Leopard 1 i 2 potencjalnie możliwe do przekazania na Ukrainę, średnio jeden lub dwa pojazdy opancerzone tygodniowo, oraz 40 do 50 pojazdów opancerzonych produkowanych lub regenerowanych i modernizowanych każdego miesiąca przez rosyjską fabrykę Uralvagonzavod, natomiast dwie linie modernizacyjne T-62M czołgów budowanych obecnie w Rosji, umożliwi produkcję około pięćdziesięciu dodatkowych czołgów średnich miesięcznie.

Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.

Subskrypcja biuletynu