W obliczu zaostrzającego się zagrożenia Pentagon zmienia swoją doktrynę dotyczącą systemów autonomicznych

Jedna z głównych osi obranych przez Pentagon w celu utrzymania przewagi operacyjnej nad potencjalnymi przeciwnikami, dysponującymi wspólnie znaczącymi środkami militarnymi i technologicznymi, opiera się na wykorzystaniu dużej liczby autonomicznych systemów, niezależnie od tego, czy są one kontrolowane przez jeden czy więcej sztucznych systemów. inteligencje. Jednak w obliczu wyzwania, jakie stanowi rozwój Chin, ich przemysłu i 1,4 miliarda mieszkańców, zdefiniowana w 2012 roku doktryna dotycząca wykorzystania systemów autonomicznych nie wydaje się już odpowiednia. Dlatego od 2021 r. podjęto jego rewizję w celu uwzględnienia rozwoju technologicznego, takiego jak zagrożenie. Nowa doktryna została przedstawiona w tym tygodniu przez Michaela Horowitza, dyrektora Biura ds. Polityki Wschodzących Zdolności w Pentagonie, i pod pewnymi względami stanowi to znaczący wstrząs w rzeczywistości użycia tych systemów uzbrojenia, które mają stać się ostoją amerykańskich działań wojskowych. chodź.

Te doktrynalne zmiany dotyczące bardzo drażliwego tematu, obserwowane przez media, na pierwszy rzut oka mogą wydawać się powierzchowne, zwłaszcza że najczęściej opierają się na subtelnej ewolucji używanego słownictwa. Tym samym w doktrynie z 2012 roku regulującej wykorzystanie tych autonomicznych lub półautonomicznych systemów pojęcie sztucznej inteligencji nie pojawiło się, podczas gdy w nowym dokumencie jest ono zintegrowane na tym samym poziomie co pozostałe systemy. w sprawie wykorzystania sztucznej inteligencji musi zatem szanować tę doktrynę w taki sam sposób, jak inne. Ale najważniejszy zaobserwowany rozwój jest o wiele bardziej znaczący niż proste wyjaśnienie technologiczne.

Rzeczywiście, w 2012 r. autonomiczne lub półautonomiczne systemy, takie jak drony, musiały pozostawać pod kontrolą człowieka w odniesieniu do określonych działań, takich jak użycie śmiercionośnej broni, ale także uruchamiać działanie niektórych urządzeń monitorujących. W rzeczywistości nie tylko człowiek musiał być w stanie przejąć kontrolę nad autonomicznym sprzętem, ale ten ostatni nie mógł sam inicjować poważnych działań bez bezpośredniego działania człowieka. Podejście to skutecznie odpowiadało aktualnej rzeczywistości technologicznej, ale przede wszystkim rzeczywistości operacyjnej, ponieważ autonomicznych lub półautonomicznych systemów jest wystarczająco mało, aby można było przypisać do ich kontroli stały zasób ludzki. Zaimplementowanie dziesiątek, a nawet setek autonomicznych systemów na teatrze działań, co jest celem Pentagonu na najbliższe lata, takie podejście nie było już oczywiście możliwe.

Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.

Subskrypcja biuletynu