Chiny testują ulepszony dron bojowy

Podczas gdy wydajność obrony przeciwlotniczej i systemów wykrywania wciąż rośnie, czy to dzięki zwiększeniu wydajności sensorów, systemów przetwarzania i analizy danych, jak również wydajności samych pocisków rakietowych, stealth, czy to aktywny poprzez zagłuszanie i Systemy maskujące, czyli pasywne zmniejszające radarową powierzchnię równoważną lub promieniowanie podczerwone urządzenia, stają się poważnym problemem krytycznym dla sił powietrznych. Rzeczywiście, w przypadku technologii hipersonicznych stanowi to jak dotąd jedyną możliwą odpowiedź na nadzieję na wykorzystanie energii powietrznej nad sporną przestrzenią. W ciągu ostatnich 30 lat nastąpił znaczny postęp w tej dziedzinie, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, pionierach w tej dziedzinie ze słynnym F-117 Nighthawk, który zademonstrował potencjał tej technologii podczas pierwszej wojny w Zatoce Perskiej.

Ponieważ technologia pasywnego stealth ewoluowała, umożliwiając wprowadzenie do służby wszechstronnych samolotów bojowych, takich jak F-22 Raptor i F-35 Lightning II, a także stała się bardziej popularna na planecie, Chiny z J-20 i przyszłym J-35, i Rosja z Su-57, która również wykazała się know-how w tej dziedzinie, nawet jeśli charakterystyka tych urządzeń pod względem stealth nadal jest przedmiotem dyskusji. Jednak wszystkie te samoloty mają pewne ograniczenia, ich niewidzialność jest przez większość czasu kierunkowa i skoncentrowana w przedniej części i szybko się pogarsza, gdy samolot przenosi dodatkową amunicję, zbiorniki lub ciężar pod czaszą. Ruchome strefy myśliwców, które umożliwiają sterowanie urządzeniem, również obniżają tę niewidzialność, nie tylko podczas ruchu, tworząc strefy odbicia radaru, ale także tworząc wgłębienia i wystające krawędzie umożliwiające podróżowanie po powierzchni sterującej.

Aby przezwyciężyć ten problem, uruchomiono DARPA, agencję Pentagonu zajmującą się innowacjami technologicznymi program CRANE do sterowania rewolucyjnymi samolotami z nowatorskimi efektorami, który ma na celu zastąpienie ruchomych powierzchni sterowych przepływami powietrza pod ciśnieniem odtwarzającymi ich efekty aerodynamiczne, bez narzucania ograniczeń, szczególnie w zakresie niewidzialności. Program przeszedł do fazy 2 pod koniec ubiegłego roku, w celu zaprojektowania technologii potrzebnych do zaprojektowania demonstratora technologicznego. Do tej misji wybrano Aurora Flight Sciences, spółkę zależną Boeinga, i prawdopodobnie do opracowania 3,5-tonowego demonstratora planowanego do fazy 3, którego pierwszy lot spodziewany jest w 2025 roku. Aerodynamics Research and Development z siedzibą w prowincji Syczuan, w artykule opublikowanym 19 stycznia w recenzowanym czasopiśmie Acta Aeronautica i Astronautica Sinica, prawdopodobnie wykonał efekt bomby po drugiej stronie Atlantyku. W efekcie, ten zespół latałby już na demonstratorze wyposażonym w tę samą technologię.

Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.

Subskrypcja biuletynu