Czy istnieje pilotaż francuskiej strategii przemysłu obronnego?

Wraz z nawrotem wojny w Europie i gwałtownym zaostrzeniem napięć między głównymi potęgami militarnymi w Azji i na Bliskim Wschodzie francuski przemysł obronny znalazł się w ciągu kilku miesięcy w centrum zainteresowania zarówno mediów, jak i wielu polityków. osobistości, które zdają się odkrywać stan zapasów amunicji i części zamiennych armii lub opóźnienia w produkcji niektórych urządzeń, takich jak armata Cezara. Nie ma tygodnia, żeby w telewizji czy na pierwszych stronach głównych mediów ogólnopolskich nie było ogłoszenia dotyczącego przemysłu obronnego, armii czy kolejnej wojskowej ustawy programowej i związanych z tym komentarzy. Nadszedł czas, powiemy, wiedząc, że do tego czasu tematy te nie były widoczne publicznie.

Francuskie programy wojskowe, między odzyskanym spokojem a uporczywymi obawami

Oczywiste jest, że w czasie obowiązywania poprzedniej ustawy o programowaniu wojskowym na lata 2019–2025 sytuacja uległa znacznemu rozwojowi, ogólnie rzecz biorąc, w pozytywny sposób, co umożliwiło odwrócenie malejącej krzywej finansowania armii, a w konsekwencji francuskich producentów sprzętu obronnego, poprzez zwiększenie roczne kredyty armii o ponad 30% w latach 2016–2023. Nigdy nie będziemy w stanie wystarczająco powiedzieć, w jakim stopniu to odwrócenie trendu pozwala uniknąć nieuchronnego załamania się zdolności armii francuskiej, bez czego nie byłaby ona możliwa bez najmniejszych wątpliwości napotkały te same trudności, co dzisiejsza Bundeswehra. Jednocześnie wznowienie światowego popytu na sprzęt wojskowy pozwoliło francuskim producentom odzyskać pewne pole manewru, w szczególności dzięki pewnym znaczącym sukcesom eksportowym, takim jak samoloty bojowe. Rafale od Dassault Aviation czy armaty Caesar od Nexter, ale także poprzez wiele innych nowych kluczowych kontraktów, takich jak sprzedaż fregat FDI do Grecji oraz helikopterów NH90 i Caracal przez helikoptery Airbus, co logicznie doprowadziło do wzrostu zamówień producentów sprzętu, takich jak Safran, MBDA i Tales.

La finalizacja nowej ustawy o programowaniu wojskowym 2024-2030 ze swojej strony środki przeznaczone dla armii ponownie wzrosną o 30% w ciągu 7 lat, aby w 2,25 r. osiągnąć wysiłek obronny na poziomie 2030% PKB. W tym okresie zostanie zrealizowanych wiele nowych, dużych programów, takich jak standard F4 z Rafale dla Sił Powietrznych i Kosmicznych, helikoptery H160M Cheetah dla 3 armii, fregaty FDI i łodzie podwodne Suffren dla francuskiej marynarki wojennej oraz pojazdy opancerzone Scorpion i nowy Caesar NG dla armii francuskiej.Ziemia. Jednocześnie uruchomionych zostanie kilka programów rozwojowych, takich jak nuklearny lotniskowiec nowej generacji, nowy standard F5 Rafale, a nawet okręty podwodne z nuklearnymi rakietami balistycznymi trzeciej generacji. Wreszcie ukierunkowane wysiłki umożliwią usunięcie niektórych krytycznych braków, np. w przypadku amunicji, systemów dronów czy wywiadu. Jednakże pomimo sytuacji, która niewątpliwie będzie znacznie spokojniejsza niż dla armii i przemysłowców obronnych zaledwie kilka lat temu, istnieje bardzo wyraźne uczucie, choć często wyrażane półsłowami, niepokoju, a nawet irytacji tego ostatniego na temat programowania wojskowego. I to nie tyle brak kredytów, co brak strategicznego zarządzania francuską bazą przemysłowo-technologiczną sektora obronnego, czyli BITD, jest tu winny.

Wszechobecne państwo, które dzierży wszystkie dźwignie decyzyjne

Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.

Subskrypcja biuletynu