Te 7 technologii, które zmienią wojnę do 2030 r

Od początku rosyjskiej agresji na Ukrainę wiele analiz, w tym na tej stronie, koncentrowało się na różnych lekcjach, jakie wypłynęły z tych bardzo intensywnych walk, takich jak niepodważalna obecnie rola czołgów, ale także artylerii, obrony przeciwlotniczej i oczywiście drony, mówiąc tylko o kwestii technologicznej. W rzeczywistości wiele armii rozwinęło swoje planowanie wojskowe w ostatnich miesiącach właśnie po to, aby odpowiedzieć na te lekcje. W ten sposób Polska podjęła bezprecedensowy wysiłek odbudowy bardzo potężnych sił lądowych składających się z 6 dywizji, 1250 czołgów ciężkich, co najmniej 1400 bojowych wozów piechoty, 700 dział samobieżnych i kolejnych 500 wyrzutni rakiet dalekiego zasięgu. Jednak pewna liczba obecnie rozwijanych lub rozpowszechnianych technologii nie jest lub jest wykorzystywana w bardzo niewielkim stopniu przez Ukrainę lub Rosję w tej wojnie, mimo że mają one potencjał, by dogłębnie zmienić sposób prowadzenia operacji wojskowych od 2030 r. W niniejszym artykule przedstawiamy zbada 7 z tych pojawiających się krytycznych technologii i ich potencjalny wpływ na działania wojenne po 2030 r.: masowe pojawienie się dronów, aktywne systemy obronne, broń hipersoniczna, systemy stealth i pasywne, ukierunkowana broń energetyczna, wielodomenowe systemy C2 i sztuczna inteligencja.

1- Drony i robotyzacja, częściowa odpowiedź na masy

Drony i do pewnego stopnia roboty są już wykorzystywane w tym konflikcie zarówno przez Rosję, jak i Ukrainę. To także pierwszy konflikt (i nie pierwszy), w którym drony są wykorzystywane jako broń strategiczna do niszczenia instalacji i celów cywilnych. Jednak większość sprzętu jest tam używana indywidualnie, na potrzeby jednego teatru taktycznego, często do prowadzenia rozpoznania, kierowania uderzeniem artyleryjskim lub uderzenia przeciwnika, co jest dalekie od doktryn użycia dronów w toku dyfuzji w wielkim armii świata, w szczególności w Stanach Zjednoczonych i Chinach. Rzeczywiście, w nadchodzących latach użycie dronów będzie się upowszechniać na wszystkich poziomach operacyjnych, oferując szeroki zakres usług, od rozpoznania po logistykę, w tym uderzenia nasycenia lub ukierunkowaną eliminację. Dlatego też, jeśli drony są dobrze wykorzystywane na Ukrainie, skala, w jakiej są, ale także osiągi maszyn jako ich zdolności operacyjne, są nadal bardzo dalekie od opracowywanych materiałów, takich jak zdalny przewoźnik i Loyal Wingmen w siły powietrzne, autonomiczne statki i łodzie podwodne w domenie morskiej, a nawet autonomiczne roboty i roje dronów w domenie lądowej. Oprócz specjalizacji dronów będą one oferować również znaczące możliwości współpracy i integracji z systemami sojuszniczymi na polu walki, znacznie wykraczające poza ich obecne zastosowanie.

Robotyzacja również wkroczyła na pole bitwy, nie tylko poprzez różne w pełni autonomiczne systemy, ale także w ramach systemów pilotowanych, aby tam, gdzie to możliwe, zastąpić działanie człowieka. Powtórzę: nie jest to nic nowego. Tym samym automatyczne systemy ładowania rosyjskich czołgów T-72, T-80 i T-90, ale także Leclerca czy południowokoreańskiego K2, pozwoliły zredukować załogę pojazdu opancerzonego do zaledwie 3 członków w porównaniu do 4 na skraju Abramsa lub Leopard 2, które są jej pozbawione, poprzez precyzyjną wymianę stacji ładującej. Robotyzacja umożliwi zatem nie tylko redukcję załóg pojazdów opancerzonych czy wsparcia, ale także okrętów bojowych i wielu innych systemów. Niezależnie od tego, czy chodzi o drony, czy o zastosowania robotyczne, chodzi o systematyczne zastępowanie technologią misji, za które do tej pory odpowiadali żołnierze, i tym samym zapewnienie częściowej odpowiedzi na problem masowy, zwłaszcza jeśli chodzi o zasoby ludzkie, w tym poprzez zmniejszenie skutków wyczerpania tego, co w nadchodzących latach będzie najcenniejszym elementem armii, czyli samego żołnierza, którego rekrutacja, szkolenie i utrzymanie staje się coraz trudniejsze.

W rzeczywistości w 2030 roku drony będą stanowić serce wielu krytycznych misji, takich jak przewaga powietrzna, rozpoznanie, głębokie uderzenia, stłumienie obrony, a nawet wsparcie ogniowe, i to w 4 elementach (ziemia, powietrze, morze i przestrzeń kosmiczna). ). Z drugiej strony systemy robotyczne będą działać jako mnożnik siły, umożliwiając wyrównanie większej liczby urządzeń na tej samej podstawie siły ludzkiej. Opanowanie technologii robotycznych i dronów będzie zatem warunkować nie tylko skuteczność sił, ale także masę dostępnych sił, częściowo rekompensując słabość rekrutacji w armiach.

2- Aktywne systemy ochrony Soft i Hard-Kill dla przywrócenia przewagi ofensywnej

Od końca Pierwszego Świata i jednoczesnego przybycia pojazdów opancerzonych i lotnictwa taktycznego wojny o dużej intensywności najczęściej dawały wyraźną przewagę ofensywie i manewrom nad postawami czysto obronnymi. Poza kilkoma konfliktami, zwłaszcza wojną irańsko-iracką w latach 1980-1988, tej ofensywnej przewadze bardzo rzadko odmawiano przez cały XX wiek w przypadku starć o dużej intensywności, nawet jeśli wojna hybrydowa i powstańcza z pewnością stwarzała bardzo poważne problemy z armie amerykańskie w Wietnamie i sowieckie w Afganistanie. Początek XXI wieku wydawał się być częścią tej samej dynamiki, co podczas drugiej wojny w Zatoce Perskiej, czy w Górskim Karabachu. Odtąd wielkim zaskoczeniem dla wielu sztabów i strategów było, gdy rosyjska inwazja na Ukrainę przekształciła się wiosną 2022 roku w wojnę pozycyjną, oznaczającą wyraźny powrót do przewagi obronnej w tego typu konfliktach.

Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.

Subskrypcja biuletynu