Czy powinniśmy ponownie rozważyć potencjał artylerii morskiej dla walczących okrętów nawodnych?

Na początku XXI wieku Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych rozpoczęła projektowanie nowej klasy ciężkich niszczycieli, programu DD-2000, oznaczonego jako „Niszczyciele ataku lądowego”, opartego na nowym systemie artylerii morskiej. Program spowoduje powstanieklasa Zumwalta, statek o długości 190 metrów i wyporności prawie 16.000 XNUMX ton, charakteryzujący się dużą niewidocznością i szczególnie niską linią na wodzie, aby zmniejszyć jego podatność na rakiety przeciwokrętowe.

Oprócz 20 systemów pionowego wyrzutu Mk47, składających się z 4 silosów, każdy mieszczący 4 rakiety przeciwlotnicze krótkiego i średniego zasięgu ESSM lub rakietę manewrującą Tomahawk, główne uzbrojenie okrętu opierało się na 2 nowych armatach kal. 155 mm, oznaczonych jako Advanced Gun System, i systemie artyleryjskim. ma wystrzelić około dziesięciu pocisków na minutę i mieć zasięg prawie 150 km w przypadku nowego pocisku kierowanego Long Range Land Attack Projectile (LRAP).

Jednak, jak to często bywało w przypadku wielu głównych programów amerykańskich po zakończeniu zimnej wojny, klasa Zumwalt i system AGS dobiegły końca, pierwszego, gdy koszty jego rozwoju eksplodowały do ​​tego stopnia, że ​​flota składająca się z 32 niszczycieli została zredukowana do 3 okrętów za kwotę 21 miliardów dolarów, czyli cenę dwóch lotniskowców klasy Nimitz, a także porzuceniem drugiego, już zamontowanych na Zumwalcie, a cena każdego pocisku LRAP przekraczała pół miliona dolarów, co znacznie odbiegało od celów pierwotnie zamierzonych przez Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych.

1950: Pociski zaczynają zastępować artylerię morską

Oprócz tej nieudanej inicjatywy artyleria morska utraciła od końca lat pięćdziesiątych swoją centralną rolę w uzbrojeniu jednostek bojowych nawodnych, fregat, niszczycieli i krążowników.

I tak, tam gdzie krążownik Colbert, uzbrojony w 1957 r. i ostatni okręt tego typu zaprojektowany w Europie, miał w chwili wodowania 8 podwójnych wież kal. 127 mm i 10 dwururowych dział przeciwlotniczych kal. 57 mm, a niszczyciele to zastąpiły we Francji jak wszędzie na świecie, opowiadał się za użyciem rakiet przeciwlotniczych, przeciwokrętowych i przeciw okrętom podwodnym, ze szkodą dla artylerii morskiej, którą najczęściej ograniczano do jednego lub dwóch stanowisk 127 mm.

Zjawisko to narastało przez dziesięciolecia i obecnie siła ognia statku ogranicza się najczęściej do samej nośności rakietowej, szczególnie od czasu pojawienia się systemów wyrzutni pionowej i nowych rakiet rozszerzających możliwości tych okrętów, zarówno w tradycyjnych obszarach, jak w walce przeciwlotniczej, przeciwokrętowej i przeciw okrętom podwodnym, a także w nowych, takich jak przechwytywanie balistyczne i uderzenie na ląd za pomocą rakiet manewrujących lub balistycznych w nadchodzących latach.

Tak naprawdę dzisiaj nawet najbardziej imponujące i najsilniej uzbrojone okręty, takie jak chiński Typ 055, południowokoreański Sejong le grand czy amerykański Arleigh Burke Flight III, używają tylko pojedynczych dział 127 lub 130 mm, a także niektórych małych kalibrów. elementy przeznaczone do samoobrony krótkiego zasięgu.

Z wyjątkiem niektórych krajów, takich jak Włochy, szczególnie dynamicznych w dziedzinie kierowanych pocisków o zwiększonym zasięgu, takich jak Leonardo Vulcano, artyleria morska stała się uzbrojeniem dodatkowym, wykorzystywanym głównie do gradacji sił i ewentualnie wsparcia taktycznego w sytuacjach o niskiej lub średniej intensywności.

Najnowsze osiągnięcia artylerii lądowej

Paradoksalnie, w tym samym czasie nastąpił znaczący postęp w dziedzinie artylerii lądowej, która na początku lat pięćdziesiątych XX w. wprowadziła nowe działa i nowe pociski zdolne nie tylko razić cele tego samego kalibru dwa razy dalej, jak to było możliwe, ale także także z precyzją zbliżoną do osiąganej przez rakiety, przy znacznie niższych kosztach.

Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.

Subskrypcja biuletynu