W listopadzie 2019 roku na zlecenie brytyjskiego Ministerstwa Obrony think tank Royal United Services Institute sporządził jadowita obserwacja dotycząca środków, którymi dysponuje armia brytyjska, w szczególności w dziedzinie artylerii. Rzeczywiście, w tamtym czasie dysponował tylko 2 pułkami artylerii, każdy wyposażonymi w 24 działa samobieżne AS155 kal. 39 Brygady Powietrznodesantowej. Jeśli chodzi o 90. Pułk Królewskiej Artylerii, dysponował on 89 z 2 niezmodernizowanych wielokrotnych wyrzutni rakiet GMLRS, które think tank uznał wówczas za przestarzałe i bardzo podatne na zagłuszanie wroga. Zdaniem brytyjskich ekspertów brak mobilności, siły ognia i zasięgu brytyjskiej artylerii groził bardzo dużymi stratami w przypadku wybuchu poważnego konfliktu.
Pomimo wielu spektakularnych zapowiedzi Borisa Johnsona dotyczących ambicji obronnych Wielkiej Brytanii od 2020 r., dopiero w styczniu 2023 r. Sekretarz Obrony Ben Wallace zajął się tym tematem w przemówieniu parlamentarnym, podczas gdy wojna na Ukrainie uwydatniła kluczową rolę artylerii we współczesnej bardzo intensywnej konfliktów, ale także decydującą wartość dodaną nowoczesnych systemów reprezentowanych przez niemiecki Pzh-2000, polski Krab, a zwłaszcza francuski Cezar, aby zapewnić siłę ognia, rozbudowę i precyzję niezbędną do wsparcia sił, ale także do zrekompensowania przewaga liczebna rosyjskiej artylerii. Podczas tego przemówienia Ben Wallace obiecał uruchomić program Mobile Fires Platform, który pierwotnie miał zastąpić AS90 i L118 do 2032 r., w ciągu bieżącej dekady, zwłaszcza że Londyn obiecał Kijowowi kolejną dostawę 30 AS90. Ponadto 29 z 44 GMLRS miałoby zostać zmodernizowane do 2025 roku w celu wdrożenia nowych rakiet o zasięgu 150 km (wobec 80 km) i odpornych na zagłuszanie.
Jednak w obliczu presji operacyjnej i rosnących napięć, w Europie naprzeciw Rosji, ale także na Pacyfiku naprzeciw Chin, sytuacja armii brytyjskiej stała się krytyczna. Nie ma więc nic dziwnego w oświadczeniu wydanym wczoraj przez MON o awaryjne pozyskanie 14 samonośnych systemów artyleryjskich Archer kalibru 155 mm, zaprojektowany przez szwedzką firmę Bofors w latach 1995-2009, zwłaszcza od czasu wykupienia szwedzkiej firmy przez BAe w 2005 roku i przekształcenia jej w BAe Systems AB, jako tymczasowe rozwiązanie do krótkoterminowego budowania zdolności armii brytyjskiej, w oczekiwaniu na ostateczne arbitraż programu Mobile Fires Platform, który powinno nastąpić w najbliższych miesiącach. Według brytyjskiego ministerstwa przekazanie własności 14 systemów zostanie zakończone do końca marca, a 14 systemów zacznie skutecznie działać w Wielkiej Brytanii od kwietnia przyszłego roku.
Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień
[…] […]