Czy południowokoreański myśliwiec KF-21 Boramae popełnił pierwszy błąd?

Od chwili uruchomienia południowokoreański program samolotów bojowych średniej generacji KFX i samolotów bojowych KF-21 Boramae wzbudza podziw wielu specjalistów.

Pierwszy samolot bojowy opracowany przez Seul, od chwili premiery był realizowany na pełnych obrotach, zarówno w fazie projektowania, jak i podczas produkcji prototypów. To samo dotyczyło kampanii prób w locie samolotu.

Pozornie wzorowy program, śpiewająco prowadzony przez Koreę Południową

Tym samym niecały rok po pierwszym locie prototypu 01, w lipcu 2022 roku, urządzeniu przyznano pierwsza kwalifikacja operacyjnai 120 jednostek zamówionych przez południowokoreańskie siły powietrznez dostawami rozpoczynającymi się w 2025 r., a wprowadzenie do użytku od 2026 r.

Wydawało się, że nic nie jest w stanie powstrzymać południowokoreańskiego myśliwca dwusilnikowego i jego programu o bardzo południowokoreańskim rygorze. Nic ? Może z wyjątkiem rzeczywistości. Rzeczywiście, południowokoreańska agencja ds. sprzętu obronnego DAPA właśnie ogłosiła, że ​​pierwsza partia KF-21 zamówiona przez siły powietrzne tego kraju w 2024 r. z 40 planowanych samolotów do zaledwie 20 sztuk.

Jak wynika z krótkiego komunikatu prasowego opublikowanego na ten temat, to tymczasowe odroczenie, zrekompensowane na przyszły rok dodatkowym zamówieniem na 20 brakujących urządzeń, umożliwiłoby przeprowadzenie dodatkowych testów radaru, ale także integracji systemów powietrzno-powietrznych rakiety na powietrze na urządzeniu. Oraz doprecyzować, że należy przeprowadzić kontrolę wykonalności.

Liczba samolotów pierwszej partii KF-21 Boramae zmniejszona o połowę przez DAPA

To, że tak ambitny program napotyka pewne opóźnienia, nie jest niczym zaskakującym. Przypomnijmy, że w ramach programu F-35 kumulowały się ponad pięcioletnie opóźnienia w stosunku do pierwotnego programu dostawy pierwszego samolotu dla sił powietrznych oraz że kumulują się dodatkowe opóźnienia, co budzi obawy pełną zdolność operacyjną, związaną z pojawieniem się standardu Bloku IV.

Niepokój może jednak budzić fakt, że termin wykonalność pojawia się tak późno w programie, aby uzasadnić zmniejszenie zamówień, a nie zwykłe odroczenie dostawy. Rzeczywiście zakłada to, że pewne oczekiwane zdolności dotyczące samolotu i jego systemu walki mogą napotkać pewne złożone trudności, które mogą uniemożliwić ich wdrożenie.

Zapowiedź ta jest całkowicie sprzeczna z komunikatami Korei Południowej w tej sprawie od chwili jej uruchomienia, przedstawiona jako przykład programu kontrolowanego i skutecznie realizowanego. W związku z tym zmienia sposób, w jaki ludzie patrzą na pewne informacje, które ich dotyczą.

Dziwne zachowanie Indonezji w programie KFX

Zatem w momencie uruchomienia program KFX został zaprojektowany jako współpraca między Seulem a Dżakartą, przy czym Indonezja miała ponieść, podobnie jak w przypadku samolotów szkolno-szturmowych i szturmowych T-50, 20% inwestycji i wyprodukować 20%. prac projektowych i produkcyjnych.

Jednak od chwili jego uruchomienia Dżakarta, nigdy oficjalnie nie opuszczając programu, nigdy nie wpłaciła swojej składki na rzecz Seulu, a jej zadłużenie wynosi obecnie ponad 800 milionów dolarów. Taka postawa jest tym bardziej zaskakująca, że ​​w tym samym czasie Indonezja zamówiła i zapłaciła 42 samolotów bojowych Rafale francuski.

Władze Indonezji zawsze zapewniały, że pozostają zaangażowane w program KF-21 Boramae, nie uczestnicząc w nim przemysłowo, a tym bardziej wpłacając swój udział. Teraz, gdy badania i projekty zostały w pełni ukończone, szanse na ponowne uczestnictwo Dżakarty w programie są nikłe.

Brak ochotników do zastąpienia Dżakarty pomimo wyposażenia KF-21 Boramae

Świadomy tej sytuacji i dowodzący braku 1 miliarda dolarów w planie finansowym programu, Seul rozpocząłby rozmowy z innymi potencjalnymi partnerami. Jako potencjalnych partnerów wymieniono Polskę i Zjednoczone Emiraty Arabskie.

Jednak pomimo atrakcyjnych obietnic operacyjnych i przemysłowych żaden z nich nie chwycił ręki wyciągniętej przez Seul. Abu Zabi po prostu temu zaprzeczyło, natomiast polski rząd A.Dudy zapowiedział, że może do niego przystąpić po zakończeniu fazy projektowania i testów. Teraz, gdy stery kraju objął proeuropejski Donald Tusk, jest mało prawdopodobne, aby Warszawa ponownie zwróciła się w tej sprawie do Seulu.

Możemy się zastanawiać, teraz, gdy KF-21 Boramae napotkał pierwszą przeszkodę na scenie publicznej, co powstrzymuje te dwa kraje, skądinąd bardzo chętne do rozwoju swojej odpowiedniej bazy przemysłowej i technologicznej w dziedzinie obronności, do wykorzystania przestrzeni uwolniony przez Dżakartę, aby spieszyć się z szansą?

Dopiero teraz okaże się, jaki jest rzeczywisty zakres tego pierwszego zadania zapisanego w aktach, jak dotąd pozornie doskonałego, dla południowokoreańskiego samolotu bojowego. Może się zdarzyć, że będzie to jedynie niewielkie opóźnienie, czego doświadcza większość ambitnych programów zbrojeniowych. Możliwe jest również, że to odroczenie jest w istocie drzewem skrywającym las trudności, mniej lub bardziej maskowanych przez komunikację w Korei Południowej, a które obecnie trudniej zamaskować.

Artykuł od 27 marca w pełnej wersji do 11 maja 2024 r