Rosja, właśnie ogłaszając kolejne rozpoczęcie prac nad dwoma ostatnimi Boreï SSBN, jest dziś jedynym krajem, któremu udaje się zwodować i dostarczyć każdego roku więcej okrętów podwodnych niż niszczycieli i fregat.
Co więcej, rosyjska marynarka wojenna otrzyma w ciągu najbliższych sześciu lat zaledwie sześć fregat klasy Admirał Gorszkow, statek ważący zaledwie 5 ton, będący jednak największą nawodną jednostką bojową wyprodukowaną przez przemysł poradzieckiej rosyjskiej marynarki wojennej siła.
W tym samym okresie dopuści do służby pięć, a może siedem SSGN klasy Iassen o powierzchni 8 ton oraz sześć SSBN klas Boreï-A i Boreï-AM o pojemności 600 15 ton każdy. na powierzchni lub co najmniej 000 dużych łodzi podwodnych o napędzie atomowym.
streszczenie
Budowa dwóch ostatnich SSBN Borei-AM rozpocznie się w 2024 roku dla Marynarki Wojennej Rosji
To właśnie budowa dwóch ostatnich SSBN klasy Boreï, która rozpocznie się w 2024 r., – podaje agencja Tass, powołując się na źródło w Ministerstwie Obrony Rosji.
Okręty te będą trzecią i czwartą jednostką trzeciej partii rosyjskich SSBN klasy Borei. Pierwsza partia trzech okrętów klasy Borei została dostarczona do Floty Północnej (jeden statek) i Floty Pacyfiku (dwa statki) w latach 2012–2014 w ilości jednego okrętu podwodnego rocznie.
Druga partia obejmowała 5 okrętów podwodnych zaawansowanej wersji, zwanej Boreï-A, z nowocześniejszym sprzętem komunikacyjnym i wykrywającym, a także przeprojektowaną hydrodynamiką, aby zapewnić im większą prędkość, większą zwrotność i większą dyskrecję.
Podobnie jak pierwszy Boreï, Boreï-A jest uzbrojony w 16 rakiet balistycznych RSM-56 Bulava SLBM o szacunkowym zasięgu ponad 10 000 km, które mogą przenosić do 10 głowic nuklearnych MIRV o niezależnej trajektorii. Pierwszy z Borei-A, tzw Kniaź Włodzimierz, wszedł do służby w 2020 roku, natomiast ostatnia jednostka drugiej partii, tj Kniaź Pożarski, muszą nastąpić w 2024 r., dwa dla Floty Północnej, pozostałe trzy dla Pacyfiku.
Trzecia i w tej chwili ostatnia partia SSBN Borei składa się z czterech statków. Budowa dwóch pierwszych, tj Kniaź Potiomkin i Dmitrij Donskoj, rozpoczęło się w 2021 r. Oba okręty mają dołączyć do Floty Północnej w 2026 i 2028 r.
Trzeci i czwarty Boreï z tej partii, a zarazem ostatnie statki tej klasy, zgodnie z obecnym planem, powinny zostać dostarczone – według źródła cytowanego przez Tassa – w latach 2029 i 2030 w tempie jednego statku na flotę.
6 SSBN dla Floty Północnej i 6 dla Floty Pacyfiku w 2030 r
W rzeczywistości według tego źródła dwie główne floty rosyjskiej marynarki wojennej, Flota Północna stacjonująca w Murmańsku i Flota Pacyfiku we Władywostoku, będą w 6 r. posiadać po 2030 Borei SSBN.
Format ten powinien pozwolić każdemu z nich na utrzymanie dwóch statków w stałym patrolu i jednego statku w pogotowiu, dając Moskwie potencjał 6 SSBN na morzu w czasach kryzysu, być może więcej, niż Stany Zjednoczone, oraz 50% większa niż europejska flota SSBN.
Za pośrednictwem tej floty rosyjska marynarka wojenna będzie miała również od 576 do 960 głowic nuklearnych gotowych do wystrzelenia, czyli o wiele więcej, niż jest potrzebne do udziału w światowym dialogu strategicznym, pomimo PKB o 30% niższego niż we Francji i zrujnowanego morza pełnego flota powierzchniowa.
Ostatnie cztery okręty podwodne będą należeć do nowej wersji Borei-AM
Agencja Tass nie odnosi się w swoim artykule do okrętów podwodnych klasy Boreï-A, jak 5 statków tworzących drugą partię, ale do nowej podklasy zwanej Boreï-AM. Litera M odnosi się do zmodernizowanej (модернизированный) wersji sprzętu i pojawia się również w nomenklaturze programu Projekt 955AM.
Charakter modernizacji wprowadzonych na tych nowych statkach nie został jeszcze ujawniony. Można sądzić, stosując logikę stosowaną dotychczas w tym programie przez Admiralicję Rosyjską, podobnie jak stocznie Siewmasz, które zbudują statki, że dwa poprzedzające je statki również będą należeć do tej podklasy.
Więcej rosyjskich numerów SSBN po 2030 r.?
Dwa ostatnie SSBN, których budowę właśnie zapowiedziano, powinny według obecnych rosyjskich planów być ostatnimi okrętami tego typu, które zostaną wprowadzone do służby. Może się jednak zdarzyć, że Moskwa liczy na większą flotę SSBN, przewyższającą flotę Stanów Zjednoczonych, planując 12 SSBN klasy Columbia.
Rzeczywiście, ogłoszone zakończenie programu P955-A-AM Boreï z jednej strony do 2030 r., ale także programu P885-M Iassen pozostawi rosyjskie narzędzie produkcyjne w dziedzinie atomowych okrętów podwodnych bez wystarczającej aktywności przez prawie dwa lata dziesięcioleci, po dokonaniu kolosalnego wysiłku, aby odzyskać swoje umiejętności i zmodernizować rosyjską flotę okrętów podwodnych, w ciągu zaledwie 20 lat.
Na razie Moskwa nie ogłosiła na ten okres żadnego programu budowy okrętów podwodnych o napędzie atomowym, ani połączenia SSN w celu zastąpienia Akuli i wzmocnienia SSGN Yassen i Anteï ani rozbudowy floty SSBN.
Prawdopodobne jest jednak, że nowe zapowiedzi pojawią się w trakcie prac nad kolejną, wieloletnią ustawą o programowaniu wojskowym, czyli GPV, obecną kończącą się w 2027 roku.
Hipoteza ta jest tym bardziej prawdopodobna, że w wywiadzie udzielonym RIA Novosti Igor Vilnit, dyrektor generalny Rubina, wskazał, że jeśli klasa Arktur, który ma zastąpić Anteï i Iassen, wejdzie do służby dopiero w 2050 r., Natomiast „wymiana Borei” powinna rozpocząć się od 2037 roku.
Wiedząc, że w tamtym czasie najstarszy z Borei, Jurij Dołgorukij, będzie miał zaledwie 25 lat, a poprzedzające go rosyjskie Delta IV pływają od ponad 40 lat, można przypuszczać, że Moskwa planuje na początku następnej dekady zwiększyć swoją flotę SSBN, być może do 16 statków , aby zmaksymalizować swoją strategiczną przewagę w tym obszarze, naprzeciwko Stanów Zjednoczonych, ale także wobec Chin, i w ten sposób zagwarantować sobie swoją pozycję w koncercie światowych superpotęg militarnych, jeśli nie gospodarczych,.
Artykuł od 28 marca w pełnej wersji do 12 maja 2024 r