Rodzina rakiet Aster wkrótce się powiększy wraz z pojawieniem się Aster 15 EC. Wchodzące do służby od 2001 roku rakiety przeciwlotnicze stanowiły prawdziwą rewolucję kulturową w obronie powietrznej. Tak naprawdę po raz pierwszy mieszkańcy Zachodu mogli polegać na systemie innym niż amerykański (lub radziecki), aby zapewnić obronę powietrzną średniego i dalekiego zasięgu swoim obiektom lub statkom.
Zasięg Aster składał się z dwóch rakiet. Aster 30, wyposażony we wzmacniacz dalekiego zasięgu, pozwolił pociskowi osiągnąć zasięg większy niż 120 km i wysokość 20 km.
Aster 15 był bardziej kompaktowy, 4,2 m w porównaniu do 4,9 m, i lżejszy, 310 kg w porównaniu do 450. Chociaż zachował wyjątkową zwrotność rodziny Aster i aktywny radar poszukiwawczy o bardzo wysokiej wydajności, dano mu jedynie mieć zasięg większy niż 30 km, przy czym w prasie specjalistycznej często wspomina się o 45 km.
W tym czasie inne rakiety średniego zasięgu osiągały jedynie niższy zasięg, 42 km dla rosyjskiego 9M37 Buk, 40 km dla amerykańskiego ESSM i 30 km dla norweskiego NASAMS.
Od tego czasu systemy te znacznie się rozwinęły i wszystkie osiągają zasięg 50 km, w tym ESSM, NASAMS i niemiecki Iris-t SLM, czasem większy, 70 km w przypadku rakiety 9M37 Buk-M3. Dlatego konieczna była ewolucja Aster 15, podobnie jak Aster 30 w przypadku Block 0, Block 1 i Block 1NT. Właśnie temu obecnie poświęca się MBDA.
streszczenie
Meta-Defense świętuje swoje 5-lecie!
- 20% w ramach subskrypcji Classic lub Premium z kodem Metanniv24
Oferta ważna od 10 do 20 maja na subskrypcję online nowej subskrypcji Classic lub Premium, roczną lub tygodniową na stronie Meta-Defense.
Doskonałe zachowanie rodziny Aster w obliczu dronów i rakiet Houthi
Choć rakieta Aster weszła do służby w 2001 roku, nigdy nie miała doświadczenia bojowego, aż do rozpoczętych pod koniec 2023 roku starć na Morzu Czerwonym przeciwko dronom i rakietom przeciwokrętowym Houthi oraz na Ukrainie przeciwko rakietom i dronom Rosjan.
Do tego czasu europejski pocisk wykazywał niezwykłe właściwości, ale podczas próbnych strzelań i ćwiczeń, w tym międzynarodowych, w szczególności dotyczących wersji morskich na pokładach fregat i niszczycieli marynarki francuskiej, włoskiej, a nawet brytyjskiej.
Jednak nie mogąc polegać na etykiecie „Combat Proven” ani na pierwszeństwie europejskiego producenta rakiet w dziedzinie rakiet przeciwlotniczych dalekiego zasięgu, Aster miał duże trudności z ugruntowaniem swojej pozycji w międzynarodowych konkursach, zwłaszcza przeciwko amerykańskiemu Patriotowi, SM-2 i ESSM.
W związku z tym intensywne użycie fregat Aster należących do Królewskiej Marynarki Wojennej, Marynarki Wojennej Narodowej i Marina Militare przeciwko dronom i rakietom manewrującym Houthi, przy doskonałym wskaźniku skuteczności, oznacza radykalną zmianę wizerunku rakiety na scenie międzynarodowej .
Jest to szczególnie prawdziwe, ponieważ francuska fregata Alsace stała się pierwszy europejski statek, który skutecznie przechwycił nie jeden, ale trzy rakiety balistyczne przeciwokrętowe, napędzając Aster do tego samego poziomu, co amerykański Patriot PAC i SM-6.
Pocisk Aster 15 EC zastąpi Aster 15 w 2030 roku
Aby odpowiedzieć na ewolucję zagrożeń i konkurencji, MBDA zobowiązała się zatem w 2023 r. nowa wersja Aster 15. Pocisk ten, nazwany Aster 15 EC, musi wejść do służby w 2030 roku, początkowo na pokładzie 4 systemów SYLVER 43 francuskiego lotniskowca Charles de Gaulle, przy okazji trzeciego i ostatniego poważnego przestoju technicznego statku, zanim zostanie rozmieszczony na francuskich fregatach .
Dane dotyczące osiągów nowego pocisku są na razie fragmentaryczne. Według MBDA będzie miał zasięg dwukrotnie większy niż Aster 15, przekraczający 60 km, co plasuje rakietę z powrotem w górnym zasięgu rakiet średniego zasięgu. Inne możliwości pocisku, w szczególności jego wyszukiwarka, również będą ewoluować, aby reagować na zmieniające się zagrożenia i możliwości obronne.
Możemy również pomyśleć, że jeśli Aster 15 zwiększy swój zasięg, może to również mieć miejsce w przypadku przechodniości, z Asterem 30tak samo jak rozwój, jaki nastąpi u poszukiwacza jednego, będzie dotyczył drugiego.
Z drugiej strony, jeśli zasięg Aster 15 EC zostanie podwojony w porównaniu do Aster 15, możemy założyć, że tak będzie również w przypadku jego sufitu, który w tym przypadku powinien z łatwością sięgać 18 km, potencjalnie pozwalając pocisku, który ma zostać użyty przeciwko celom znajdującym się na dużych wysokościach, a być może w końcowej fazie nawet przeciwko rakietom balistycznym, ponownie korzystając z doświadczeń zdobytych w tym obszarze na Aster 30.
MBDA przewiduje ponowne zainteresowanie Asterem po występach na Morzu Czerwonym
Niezależnie od tego, czy chodzi o zaspokojenie potrzeb Ukrainy, wzrost potęgi armii francuskiej i utworzenie rezerw operacyjnych, czy też zaspokojenie popytu eksportowego, MBDA wzywana jest dziś do znacznego zwiększenia produkcji swoich rakiet, w szczególności Aster, Mistral 3 i przeciwpancerny Akeron.
Kilka dni temu francuski minister obrony Sébastien Lecornu zagroził nawet rekwizycją, aby francuski producent rakiet, a zwłaszcza jego sieć podwykonawców, zwiększyła produkcję rakiety Aster oraz wielkość zapasów produkcyjnych, aby gwarantują trwałą i nieprzerwaną działalność przemysłową.
Ten wzrost produkcji jest tym bardziej istotny, że władze francuskie, podobnie jak producent rakiet, spodziewają się ponownego zainteresowania tym systemem uzbrojenia w obliczu wzrostu światowego popytu i zagrożeń związanych z produkcją amerykańską, a także wykazanymi wynikami na Morzu Czerwonym i na Ukrainie, w tym przed zagrożeniem balistycznym.
Ten aspekt nie umknął Raytheonowi i Lockheedowi Martinowi, którzy produkują Patriota, ale także ESSM oraz SM-2 i SM-6. W rzeczywistości przemysłowcy opublikowali w krótkim odstępie czasu dwa artykuły na stronie DefenseNews.com, wychwalając Patriota, pierwsza dotyczyła jego wykonańW tym przeciwko rosyjskiemu Kinzhalowi, drugi dla zachwala amerykańskie możliwości produkcyjne w przemyśle wokół tego systemu.
Rynek europejski zablokowany przez niemiecką inicjatywę European Sky Shield
Obaj amerykańscy giganci tak naprawdę wiedzą, że systemy Aster, czy to lądowy SAMP/T Mamba, czy morski PAAMS, do tego czasu cierpiały na deficyt wizerunkowy w porównaniu z konkurencyjnymi systemami amerykańskimi, skutecznie obsługiwanymi przez producentów i przekaźniki opinii w USA , w tym w Europie.
Niemniej jednak SAMP/T Mamba miał bardzo atrakcyjne koszty, a możliwości przeciwlotnicze i przeciwbalistyczne porównywalne, a czasem lepsze niż Patriot, w tym radar zapewniający zasięg 360° w porównaniu do 120° w przypadku Patriota aż do nadchodzącego przylotu radaru AN/MPQ-65. System jednak nigdy nie znalazł nabywcy, przynajmniej poza Francją i Włochami, przynajmniej do tej pory.
Jednak przez kilka miesięcy system dostarczony Ukrainie przez Rzym i Paryż oraz europejskie fregaty i niszczyciele Aster 15 i 30 w dużej mierze wykazały swoją wielką skuteczność przeciwko ogromnej liczbie różnych celów, od dronów po ataki rakietami balistycznymi , w tym przeciwokrętowe lub naddźwiękowe pociski manewrujące.
MBDA, podobnie jak Eurosam, spółka joint venture utworzona przez MBDA, Thales i Leonardo, które budują Aster i Mambę, znajdują się obecnie w pozycji, w której mogą podjąć próbę narzucenia systemu, także w Europie.
Aby to jednak osiągnąć konieczne będzie uzyskanie od Berlina włączenia SAMP/T do programu European Sky Shield Initiative zapoczątkowanego przez Olafa Scholza w 2022 roku, który zrzesza już 20 krajów, a wkrótce wraz z przybyciem powinien obejmować 22 Grecji i Turcji.
W tym obszarze pojawienie się Aster 15 EC nie ułatwi zadania negocjatorom francuskim i włoskim. Rzeczywiście, przy zasięgu zwiększonym do ponad 60 km, rakieta wyraźnie przewyższa niemiecki IRIS-T SLM, który osiąga zaledwie 40 km, co powinno właśnie stać się filarem ESSI, podczas gdy Aster 30 wykazał swoją skuteczność antybalistyczną i że Aster Block 1NT prześcignie w tym obszarze Patriota PAC-3.
W tych warunkach mogłoby się zdarzyć, że francusko-włoska Mamba, po zatwierdzeniu przez ESSI, szybko stanie się europejskim standardem, ku wielkiemu przerażeniu Berlina i Stanów Zjednoczonych, dla których inicjatywa ta stanowiła bardzo skuteczny krok w kierunku przejęcia kontroli nad europejską obroną przeciwlotniczą.
W tych warunkach możemy sobie wyobrazić brak entuzjazmu Niemców i lobbing amerykański, aby zapobiec włączeniu Francji i Włoch, a zwłaszcza SAMP/T Mamba i Aster, do programu ESSI.
Artykuł od 11 kwietnia w pełnej wersji do 19 maja
Mała literówka na końcu to wina języka francusko-włoskiego, a nie niemieckiego. ^^
Mamba*
Literówka... czytaj Mamba francusko-włoska.
„W tych warunkach mogłoby się zdarzyć, że francusko-włoska (a nie francusko-niemiecka) Mamba, po zatwierdzeniu przez ESSI, szybko stanie się europejskim standardem, ku wielkiemu przerażeniu Berlina i Stanów Zjednoczonych , dla którego inicjatywa ta stanowiła bardzo skuteczną odskocznię do przejęcia kontroli nad europejską obroną przeciwlotniczą. »
Ale czy Francja ma zamiar zintegrować niemiecką inicjatywę? Ponieważ na początku nie była ona entuzjastycznie nastawiona, ale biorąc pod uwagę przytoczone argumenty, wyraźnie widać, że istnieje duże zainteresowanie zwróceniem niemieckiej inicjatywy przeciwko niej.
Wiem, że trwają dyskusje. Nie będzie to jednak proste, bo aby Francja (i Włochy) przystąpiły do ESSI, oczywiste jest, że Berlin będzie musiał zgodzić się na integrację SAMP/T, a także MICA VL NG. I jak powiedziano w artykule, to nie zadziała, ale wcale nie w interesie Berlina, ani Waszyngtonu. Moim zdaniem na realizację tego będziemy musieli poczekać do odejścia Scholza.