IRIS-T SLM vs Aster 15/30: Czy Diehl przejmie europejską obronę powietrzną?

Jeszcze dwa lata temu europejskie systemy obrony powietrznej, w szczególności seria Aster francuskiej MBDA i IRIS-T SLM niemieckiej firmy Diehl, były często postrzegane na scenie międzynarodowej jako systemy o niższych osiągach niż ich odpowiedniki amerykańskie, rosyjskie czy systemy izraelskie.

Tak naprawdę cała trójka mogła polegać na mniej lub bardziej udanych doświadczeniach bojowych, czasami sprytnie prezentowanych, aby uczynić je bardziej atrakcyjnymi i konkurencyjnymi, niż są w rzeczywistości.

Jednak w ostatnich miesiącach ten pogląd znacznie się zmienił ze względu na bardziej niż przekonujące wyniki uzyskane przez zaprojektowane w Europie systemy przeciwlotnicze, czy to na Ukrainie dla Iris-T SLM i SAMP/T Mamba, czy na morzu Red, dla rakiet Aster 15 i 30, otwierając drogę do szaleńczej rywalizacji między tymi dwoma systemami w Europie.

Rywalizacja Iris-T SLM vs Aster 15/30 w Europie

Obydwa systemy europejskie spotykają się dziś z odnowionym i nieustannym zainteresowaniem zarówno na scenie międzynarodowej, jak i w Europie. Jednak niemiecki Iris-T SLM wydaje się być znacznie wydajniejszy pod względem komercyjnym niż francusko-włoska Mamba i Aster 15/30.

Rzeczywiście, choć jest oferowany dopiero od 2019 r., już zarejestrował sześć zamówień międzynarodowych, w tym pięć w Europie: Niemcy, Austria, Estonia/Łotwa, Słowenia i Szwecja. I odwrotnie, francusko-włoski SAMP/T Mamba, oferowany od 2009 roku, służy wyłącznie w Europie w armiach swoich dwóch projektantów, podczas gdy tylko Singapur zakupił ten system na arenie międzynarodowej.

Francuski rakieta ze znacznie większą skutecznością przeniknęła jednak inny rynek, rynek morskich rakiet ziemia-powietrze. Rzeczywiście, dziś wyposaża nie mniej niż 46 jednostek wielkopowierzchniowych, lotniskowców, niszczycieli, fregat i korwet w ramach dziewięciu sił morskich, w tym trzech najpotężniejszych flot wojskowych w Europie (Francja, Włochy i Wielka Brytania).

Ta przewaga morska „Aster” może wkrótce zostać podważona, podczas gdy Diehl ogłosił, że pracuje nad morską wersją swojego SLM średniego zasięgu i jego dalekiego zasięgu SLX, bezpośredniego konkurenta Aster 30.

Oczywiście, dzisiaj szykuje się potężna wojna handlowa pomiędzy Asterem firmy MBDA a IRIS-T SL firmy Diehl i wydaje się, że kilka elementów daje przewagę niemieckiemu systemowi, szczególnie w Europie.

Linia Aster MBDA: pionier technologiczny wstrząsający amerykańską hegemonią

Jednak w tej konkurencji Aster MBDA może polegać na wielu atutach. Pierwszą z nich jest po prostu sprawdzona wydajność systemu i zasięgu rakiet, które go uzbrajają. O ile Aster 15 o zasięgu od 30 do 45 km, w zależności od źródeł, jest bezpośrednim konkurentem IRIS-T SLM i jego 40 km, o tyle Aster 30 przekracza 120 km i dlatego jest przedstawiany jako alternatywa dla Amerykański patriota.

Dodatkowo Aster jak już wspomniano, posiada kompletną wersję morską z systemem PAAMS, posiadającą własny system pionowego startu SYLVER oraz kompatybilną z licznymi radarami i systemami naprowadzania.

Gama Aster obejmuje również wersje przeznaczone do walki przeciwbalistycznej w atmosferze endoatmosferycznej, Aster Block 1 i Block 1NT, przy czym ten ostatni wejdzie do służby w tym roku. W ostatnich miesiącach wykazano skuteczność Astera przeciwko wszystkim typom celów powietrznych, w tym rakietom balistycznym, przy bardzo wysokim współczynniku skutecznego przechwytywania.

Z punktu widzenia zainstalowanej bazy Aster opiera się na 22 systemach SAMP/T Mamba i 46 okrętach nawodnych je realizujących, natomiast 20 innych statkach (5 francuskich i trzy greckie FDI, 8 PPA i 2 DDx Włosi, 2 indonezyjskie PPA ) z pewnością będą je mieć w nadchodzących miesiącach i latach.

Jeśli chodzi o przyszły rozwój, MBDA ogłosiła niedawno, że: rozwój Aster 15 EC, którego zasięg wzrósł do ponad 60 km, co pozwoli utrzymać rakietę pod względem osiągów w czołówce rakiet przeciwlotniczych średniego zasięgu.

4 zalety Iris-T SL firmy Diehl, aby zadomowić się w Europie

Znacznie nowsze systemy Iris-T SL firmy Diehl nie są w stanie polegać na tak rozległym asortymencie i zainstalowanej bazie, jak rodzina Aster. Jednak choć w ofercie dopiero od 2019 roku, rodzina IRIS-T SLS/M już się pojawia solidny portfel zamówień i jest finalizowany na 35 systemów, z czego tylko sześć przeznaczono dla wojsk niemieckich.

Przewaga Iris-T SL nad Asterem nie ma jednak charakteru technologicznego ani operacyjnego, oba systemy wykazały porównywalną skuteczność w walce, podczas gdy Aster ma znacznie większy zasięg. Można je znaleźć w niezwykłej niemieckiej strategii handlowej, zaprojektowanej w celu ugruntowania swojej pozycji najpierw w Europie, a następnie poza nią, i zbudowanej na czterech filarach.

Kompletna i zintegrowana gama, począwszy od SHORAD Canon po hipersoniczne pociski przeciwrakietowe

Chociaż dzisiaj rodzina Iris-t SL składa się tylko z dwóch rakiet, Iris-T SLS krótkiego zasięgu (12 km) i Iris-t SLM średniego zasięgu (40 km), Diehl aktywnie pracuje nad jej szybkim rozbudową, wykorzystując rozwój dalekiego zasięgu IRIS-T SLX (80 km) oraz IRIS-T HYDEF o zasięgu 100 km, a przede wszystkim pułapie 50 km.

Zaprojektowany w ramach europejskiego programu HYDEF prowadzonego przez Hiszpanię, Iris-T HYDEF będzie przeznaczony do przechwytywania szybowców hipersonicznych w fazie manewrowania w atmosferze.

Ponadto pułap pocisku wynoszący 50 km umożliwi mu przechwytywanie w tranzycie rakiet o trajektorii półbalistycznej, takich jak rosyjski Iskander-M czy Kinzhal, które stanowią dziś problem dla obrony przeciwlotniczej i przeciwbalistycznej .

Ponadto Diehl ogłosił, że pracuje nad morską wersją Iris-T SLM, podczas gdy przyszłe rakiety, w tym Iris-T SLX i prawdopodobnie Iris-T HYDEF, będą systematycznie odrzucane, i one również, w przyszłości -wersja tablicowa.

Wreszcie niemiecki producent rakiet, podobnie jak specjalista od radarów Hensoldt, który produkuje radar 3D TRML-4D dla Iris-T SLM, uczestniczy wraz z Rheinmetallem w projektowaniu wieży przeciwlotniczej Skyranger uzbrojonej w działo 30 lub 35 mm armata.

Jest to zatem bezpieczny zakład systemy Iris-T i Skyranger będą się uzupełniać i zintegrować, dzięki czemu możliwe jest zaoferowanie szczególnie szerokiego asortymentu, od armaty SHORAD, po wysoce endoatmosferyczny hipersoniczny pocisk antybalistyczny, w unikalnym na Zachodzie podejściu.

Asortyment zaprojektowany w celu uzupełnienia amerykańskiej oferty, bez wkraczania w nią

Diehl przywiązuje szczególną wagę do swojego rozwoju, a zwłaszcza komunikacji, aby nie naruszać granic amerykańskich systemów naziemno-powietrznych lub powierzchniowo-powietrznych. Co więcej, wszędzie tam, gdzie to możliwe, podkreślana jest komplementarność systemów niemieckiego i amerykańskiego.

W związku z tym planowane jest umieszczenie morskich Iris-T na pokładzie amerykańskiego Mk41 VLS, krótszego modułu taktycznego dla wersji M i S oraz modułu uderzeniowego, przeznaczonego do przenoszenia dłuższych rakiet, takich jak Tomahawk i LRASM. jak SM-3 i SM-6, dla IRIS-T HYDEF.

W tym obszarze jako alternatywę przedstawiany jest morski IRIS-T SLM/X, szczególnie w przypadku okrętów korzystających z nieprodukowanych już wersji rakiet SM-2 lub ESSM, jak ma to miejsce w przypadku Niemieckie fregaty klasy Hessen.

Dzieje się tak również w przypadku pojazdów lądowych, gdzie Iris-T jest systematycznie przedstawiany jako uzupełnienie amerykańskiego Patriota, a w szczególności Patriota PAC-3 MSE, wybranego w ostatnich latach przez kilka europejskich sił zbrojnych.

Oddolna strategia komercyjna oparta na rozszerzonej bazie

Aby zaznaczyć tę komplementarność, szczególnie skuteczną w przypadku armii europejskich, często wyposażonych w amerykańskie systemy przeciwlotnicze, oraz aby uniknąć życzliwy przeszkoda od przemysłowców, armii i Departamentu Stanu USA Diehl opracował strategię komercyjną, którą można określić jako oddolną.

W rzeczywistości ma to na celu pozycjonowanie IRIS-T SLM jako dostępnego systemu średniego zasięgu, a zatem uzupełniającego Patriota lub SM-2/SM-6, w celu późniejszego zapewnienia swoim klientom ekskluzywnego systemu , wraz z pojawieniem się SLX, a następnie HYDEF, ale także poprzez rozszerzenie bazy SHORAD o Skyrangera, a nawet SLS.

W rzeczywistości, gdy tylko armia wyposaży się w Iris-T SLM, będzie w pełni zainteresowana kwestiami współpracy między systemami, a co za tym idzie oszczędnościami w zasobach budżetowych i ludzkich, w celu rozszerzenia własnego Iris-T lub podobnego zasięgu, w tym stopniowo.

Ta strategia komercyjna jest także całkowitym przeciwieństwem tej realizowanej przez MBDA, Eurosam i francusko-włoską technosferę Aster, które zawsze przedstawiały systemy Aster jako alternatywę dla systemów amerykańskich (Patriot, SM-2, ESSM) czy rosyjskich (S-400, Buk).

Europejska inicjatywa Sky Shield mająca na celu uczynienie serii Iris-T standardem europejskiej obrony powietrznej, a Niemcom jej osią

I wreszcie, przede wszystkim, IRIS-T SL i Diehl mogą liczyć na szczególnie skuteczne wsparcie ze strony niemieckiego rządu federalnego za pośrednictwem europejskiej inicjatywy Sky Shield.

Uruchomiony przez Olafa Scholza w sierpniu 2022 roku, kilka miesięcy po rozpoczęciu wojny na Ukrainie, proponuje utworzenie połączonej europejskiej sieci obrony przeciwlotniczej i przeciwbalistycznej.

Aby przyciągnąć swoich europejskich partnerów, Berlin oparł swoją inicjatywę na trzech uzupełniających się systemach: IRIS-T SLM średniego zasięgu, Patriot PAC o zdolnościach antybalistycznych dalekiego zasięgu i endoatmosferycznych oraz izraelskim systemie Arrow 3, zaprojektowanym do celów antybalistycznych. przechwycenie.

Każdy z tych systemów pełni w tym modelu określoną rolę komercyjną. Zakupiony wyłącznie przez Niemcy za prawie 3 miliardów euro Arrow 5 powinien zapewnić egzoatmosferyczną ochronę antybalistyczną obejmującą wszystkie kraje europejskie uczestniczące w inicjatywie.

To, że Arrow 3 został zaprojektowany do przechwytywania irańskich MRBM i IRBM, podczas gdy Rosja używa wyłącznie SRBM i MRBM o trajektoriach półbalistycznych oraz międzykontynentalnych rakiet międzykontynentalnych i SLBM, a wszystko to poza oknem przechwytywania systemu, ma jedynie drugorzędne znaczenie.

Patriot PAC umożliwia przyciągnięcie pięciu krajów europejskich już wdrażających ten kosztowny, ale skuteczny system uzbrojenia, a przede wszystkim zapewnienie wsparcia Waszyngtonu i przemysłu amerykańskiego, który widzi w tym sposób na dalszą promocję swojego systemu przeciwlotniczego w Europie .

IRIS-T SLM ze swej strony stanowi technologiczny rdzeń ESSI, czyli jego najmniejszy wspólny mianownik, zatem aby skutecznie uczestniczyć w inicjatywie, kraje z pewnością będą musiały nabyć ten system. Ponieważ 22 kraje europejskie (+ Turcja) dołączyły już do ESSI, Berlin zapewnił firmie Diehl niezwykły rynek zmonopolizowany, co więcej, przy wsparciu Stanów Zjednoczonych.

Jak wspomniano powyżej, gdy armie europejskie zostaną wyposażone w IRIS-T SLM, będą one w pełni zainteresowane pozostaniem w tym zasięgu, rozszerzeniem swoich możliwości, czy to w domenie SHORAD za pomocą Skyrangera, czy w zakresie przechwytywania dalekiego zasięgu za pomocą IRIS -T SLX lub w przechwytywaniu endoatmosferycznym za pomocą IRIS-T HYDEF. Dopóki ESSI rozszerzy się technologicznie na systemy morskie, możemy oczekiwać, że to samo będzie dotyczyć większości europejskich flot.

Wnioski

Jak widzimy, jeśli rodzina IRIS-T SL firmy Diehl jest niewątpliwie skutecznym systemem uzbrojenia, to opiera się przede wszystkim na potężnej strategii podboju przemysłowego i handlowego, mającej na celu przejęcie kontroli nad obroną przeciwlotniczą i europejskim systemem przeciwrakietowym z Niemcami w centrum.

W obliczu tej nadchodzącej fali francusko-włoska rodzina Asterów z pewnością ma atuty, w szczególności szeroką i potwierdzoną skuteczność operacyjną, w tym w obszarze antybalistycznym.

Z pewnością jednak MBDA, Eurosam, a zwłaszcza Paryż, będą musiały zmienić swoją strategię handlową, mając nadzieję na powstrzymanie niemieckiej strategii, podczas gdy Berlin oczywiście nie jest absolutnie zainteresowany otwieraniem ESSI na inne systemy szczególnie w przypadku Aster, jego głównego rywala w Europie.

Ambitny i solidny zestaw prognoz, zamiast powtarzalnego rozwoju sytuacji na żądanie, współpraca międzynarodowa skupiająca, poza Francją i Włochami, inne kraje europejskie, takie jak Wielka Brytania i Polska, poprzez wzajemne połączenie ich systemów obronnych i integrację w ramach Aster zasięgu systemów SHORAD i krótkiego zasięgu (Rapid Fire, MICA VL NG, CAMM, Dragon Fire itp.) teraźniejszości i przyszłości, z pewnością umożliwiłyby reakcję na tę niemiecką strategię, a nawet, być może, zawinił.

Nadal musi istnieć wspólna wola polityczna, wola przemysłowa i wsparcie armii, wiedząc, że w grę wchodzi tu sam zrównoważony rozwój francuskiego sektora rakiet przeciwlotniczych.

W przypadku braku reakcji Niemcy mogły zobaczyć, że ich perspektywy słabną w obliczu bardziej skutecznej i dobrowolnej strategii handlowej ze strony Niemiec, jak miało to miejsce kilkadziesiąt lat temu w dziedzinie pojazdów opancerzonych i nie tylko ostatnio w sprawie rakiet przeciwpancernych.

Artykuł od 16 kwietnia w całości do 18 maja 2024 r