Estoński szef sztabu daje sobie 2–3 lata na powstrzymanie rosyjskiej ofensywy.

Dwa, trzy lata! Taki jest termin podany dzisiaj przez estońskiego szefa sztabu, podobnie jak jego szwedzkiego odpowiednika, na modernizację i przygotowanie swoich sił zbrojnych do stawienia czoła rosyjskiej ofensywie przeciwko swoim krajom.

Tak w każdym razie wynika z analizy opublikowanej przez amerykański portal breakdefense.com i która pokazuje prawdziwe podekscytowanie przywódców tych armii możliwością przewidywania tego, co wspólnie postrzegają jako zagrożenie zarówno dla bardzo wrażliwych, jak i bardzo wrażliwych potencjalnie zabójcze dla ich kraju.

Jednocześnie analiza pokazuje, że w miarę oddalania się od granic Rosji pozostali członkowie NATO, w tym Stany Zjednoczone i Wielka Brytania, są znacznie mniej panikarscy i zaniepokojeni, a nawet wskazują na kwestionowanie realności rosyjskiego zagrożenia w mediach kadencji przeciwko krajowi członkowskiemu Sojuszu Atlantyckiego.

Jak możemy wyjaśnić te różnice w postrzeganiu w samym NATO, sojuszu, który mimo to dzieli się dużą ilością informacji, zwłaszcza dotyczących Rosji? Przede wszystkim, jeśli uda nam się ustalić, które z tych dwóch spostrzeżeń wydaje się dziś bardziej wiarygodne?

Szefowie sztabów Estonii i Szwecji szacują, że zagrożenie rosyjskie na ich granicy osiągnie poziom krytyczny w ciągu 2–3 lat.

Zdaniem generała Martina Herema, który do 1 lipca 2024 r. był szefem sztabu armii estońskiej, ryzyko rozpoczęcia przez Rosję ofensywy przeciwko jego krajowi w nadchodzących latach można wzorować na uproszczone wyrażenie matematyczne, mając za parametr moment zakończenia walk na Ukrainie, uproszczenie rosyjskich zdolności do produkcji sprzętu i wyszkolenia sił niezbędnych do osiągnięcia tego celu, sumę czynników wewnętrznych i zewnętrznych odnoszących się do Rosji oraz sytuacji Estonii i Estonii Gotowość NATO.

Jeśli wypowiedź estońskiego generała może wydawać się niejasna, a nawet wątpliwa w sformułowaniu, parametry te odpowiadają dokładnie tym, które zidentyfikowano w artykule opublikowanym w Meta-defense w styczniu 2024 r., zatytułowanym „ Czy NATO może zostać zaatakowane przez Rosję w 2030 roku?”.

Jednak w tym wyrażeniu wydaje się, że jedynym parametrem opóźniającym lub nawet uniemożliwiającym ostateczny termin rosyjskiego ataku w rękach Tallina jest stan przygotowania armii estońskiej i, w mniejszym stopniu, armii NATO.

Z tej perspektywy rozumiemy, dlaczego Estonia, podobnie jak jej bałtyccy sąsiedzi, którzy podzielają tę samą interpretację, ponieważ ten sam los ma jeden z najwyższych wysiłków obronnych w NATO, z 3,2% swojego PKB, ale także dlaczego kraj ten wspiera Ukrainę tak gorąco, właśnie po to, aby odsunąć w czasie rozpoczęcie odliczania do śmiercionośnej odbudowy wojsk rosyjskich.

W każdym razie, biorąc pod uwagę znane dotychczas parametry, generał Herem szacuje, że jego kraj ma dziś 2–3 lata przed sobą na przygotowanie się do absorpcji rosyjskiego szoku, co podzielają także szwedzcy szefowie sztabów, i które również wydają się bliskie tym, które stworzyły inne kraje bałtyckie i Polska.

Mieszkańcy Zachodu są znacznie mniej pesymistyczni, jeśli chodzi o rosyjskie zagrożenie dla NATO

Z drugiej strony, kilku innych zachodnich analityków i szefów sztabów nie wydaje się mieć takiego samego odczytania obecnej dynamiki w Europie Wschodniej. W związku z tym niemieckie służby wywiadowcze oszacowały niedawno, że okno wysokiego ryzyka w przypadku Rosji może rozpocząć się w ciągu 4–5 lat, co ponadto doprowadziło od tego czasu do oczywistego przyspieszenia wysiłków w zakresie przygotowania operacyjnego Bundeswehra.

Pozostało 75% tego artykułu do przeczytania. Zasubskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 1,99 €.