Tayvan'a saldırı: Çin ne zaman ve nasıl harekete geçecek?

Birkaç yıldır Washington ile Pekin arasındaki, Pekin'in Tayvan'a karşı bir saldırı başlatmasını görme korkusu gibi gerilimler artmaya devam etti. Artık temsil ediyorlar sürekli casus belli ile flört eden bir konuAmerikan ve müttefik donanma ve hava kuvvetlerinin Güney Çin Denizi ve Tayvan Boğazı'na saldırıları, Halk Kurtuluş Ordusu'nun ada çevresindeki müdahaleleri ve deniz ve hava saldırıları ile birbirini izleyen ve karşılıklı tepkiler arasında Washington Taipei'ye yeni bir silah, parlamenter veya hükümet üyesi sevkiyatı gönderir göndermez.

Savaş dinamiği öyle ki, artık her iki ülkenin silahlı kuvvetleri, giderek kaçınılmaz bir çatışma gibi görünen bir şekilde, düşmanı alt etmek için bir silahlanma yarışına giriyor.

Ancak şu anda hiç kimse önümüzdeki aylarda veya yıllarda bir düşmanlık patlaması öngörmüyor ve Pentagon, tehlike döneminin 2027'de başlayacağını tahmin ediyor.

Pekin, Taipei ve Washington'da yürütülen endüstriyel programlar, jeopolitik gelişmeler ve büyük dünya güçlerinin liderlerinin hırsları göz önüne alındığında, Çin'in Tayvan'ı yeniden ele geçirmesi için en olası tarih ne olurdu ve o zaman ne olurdu? Bunu başarmak için Pekin'in seçtiği strateji nedir?

Büyük bir aero-amfibi saldırı yerine ablukaya doğru

Çoğu zaman, Tayvan'a yönelik bir Çin saldırısı senaryosu incelendiğinde, bu senaryo şuna dayanmaktadır: adaya karşı büyük bir havadan amfibi saldırıbalistik ve seyir füzelerinin kullanıldığı yoğun bir bombardımanın ardından, ve hatta dronlaradanın savunma altyapılarının üstesinden gelmek.

Ancak böyle bir hipotez, Pekin'in hazırlık düzeyi ve kullandığı araçlar ne olursa olsun, Halk Kurtuluş Ordusu için son derece riskli bir strateji olacaktır.

Gerçekte, tarihte başarılı bir şekilde gerçekleştirilen nadir büyük hava-amfibi operasyonları, zayıf savunulan kıyılara karşı (1942'de Meşale Harekatı, 1956'da Silahşör Harekatı) veya saldırganın tartışılmaz hava ve deniz üstünlüğüne sahip olduğu ve savunmayı zayıflatacak önemli araçlara sahip olduğu zamanlardı. düşmanın savunması ve lojistik hatları Derebeyi operasyonları et zulmetmek 1944 yılında, Iwo Jima ve Okinawa'nın çıkarılması 1945 yılındaki operasyon Kromit (Incheon çıkarma) 1950'de veya San Carlos 1982 yılında).

Bununla birlikte, Rus donanması ve Ukrayna'daki hava kuvvetlerinin yaşadığı aksaklıkların mükemmel bir şekilde gösterdiği gibi, yoğun kullanımda bile bir düşmanı hava, hava ve gemi karşıtı savunma yeteneklerinden mahrum bırakmak istemek çok riskli. seyir ve balistik füze saldırıları.

Aslında büyük bir deniz ve hava filosunun Tayvan'a saldırı düzenlemek üzere seferber edilmesi ancak hava kuvvetleri, uçaksavar savunmaları, kıyı savunmaları ve Tayvan Donanması'nın tamamen etkisiz hale getirilmesinden sonra gerçekleşebilirdi. Yalnızca nispeten uzun süreli bir ilk savaş aşamasından sonra müdahale edecek.

O zaman böylesi bir hava, balistik ve siber savaşın ABD ve müttefiklerinin müdahalesine yol açma riski yüksek olacak, ancak aynı zamanda Ukrayna'da olduğu gibi Tayvanlı sivil nüfusun radikalleşmesi de söz konusu olacak. Tayvan kuvvetleri yenildikten sonra adanın olası yönetimi.

Ancak Pekin için başka bir olasılık da var: Tayvanlıların kararlılığını zamanla zayıflatmak ve çatışmaları sınırlamak için havadan amfibi bir saldırıya değil, adanın geçirimsiz deniz ve hava ablukasına güvenmek. PLA ile Tayvan güçleri arasında, en azından onların sivil nüfusu ve altyapıyı aşırı derecede etkilemesini engellerken.

J. F. Kennedy'nin 1962'de Küba çevresinde, Sovyet orta menzilli balistik füzelerinin adaya teslim edilmesinin ardından uyguladığı deniz ve hava ablukası gibi, böyle bir ablukanın amacı, Amerikan ve Batı askeri ve teknolojik desteğinin adaya olan mesafesini korumak olacaktır. ABD Deniz Kuvvetleri ve ABD Hava Kuvvetlerini uluslararası ilişkiler açısından karmaşık bir duruma sokuyor.

Uzun vadede, abluka aynı zamanda adanın ve aynı zamanda ülkede üretilen yarı iletkenlere oldukça bağımlı olan tüm gezegenin ekonomisine de zarar verecektir.

Aslında böyle bir senaryoda Tayvanlı ve Çin güçleri arasında çatışmalar kaçınılmaz olsa bile, Rusya'nın bugün karşı karşıya olduğu durumun aksine, çatışma kamuoyunu ve Batılı siyasi liderleri harekete geçirmeyecek bir eşiğin altında kalacaktır. Rus ordularının Ukraynalı sivillere yönelik saldırıları ve tacizleri.

Ablukanın kamuoyunda ve uluslararası alanda yeterince gerekçelendirilmesi ve bunun etkili olmasını sağlayacak araçların birkaç ay gibi yeterli bir süre boyunca fiilen uygulanması koşuluyla, bunun Pekin için en iyi strateji meselesi olması kuvvetle muhtemeldir. Tayvanlıların sivil direnişini kontrol altında tutarak ve uluslararası sahnede adanın birçok potansiyel müttefikini terhis edecek bir anlatı sunarak 23. eyaletin kontrolünü yeniden ele geçirmek.

ABD Donanmasına karşı deniz ablukasını sürdürmenin yolları nelerdir?

Bu makalenin geri kalanı yalnızca aboneler içindir

Klasik abonelikler erişim sağlamak
reklamsız tüm makaleler1,99 €'dan başlayan fiyatlarla.

Bülten aboneliği