Fransa neden savunma teçhizatı ihracatının bir kısmına “sponsorluk yapmakla” ilgilensin ki?

Atina, 2018 yılında, artan hava ve Türk savunma kuvvetleri karşısında Yunanistan'ın caydırıcılık yeteneklerini geliştirmek amacıyla F-84 C/D Blok 16'nin bir kısmını Blok 52 standardına getirmek için 72 modernizasyon kiti siparişini duyurdu. -uçak silahları. 1,6 milyar dolar değerindeki bu sözleşme, yeni cihazların Yunanistan'da HAI tarafından monte edilmesini ve AESA AN/APG-80 radarı, yeni bir elektronik harp paketi ve yeni bir radar gibi tüm bileşenlerin ABD tarafından teslim edilmesini sağladı. IRST (Kızılötesi Arama ve Takip), 90'larda edinilen bu savaş uçaklarına yeni, mükemmel derecede modern yetenekler kazandırıyor. Daha az bilinen ise, bu sözleşmeyle birlikte Pentagon'un, programın finansmanını kolaylaştırmak amacıyla Atina'ya 650 milyon dolarlık askeri bütçe yardımı da sağladığıdır. Savunma teçhizatı ihracatını desteklemeye yönelik bu strateji, müttefik ülkelerin savunma teçhizatlarını modernleştirmelerine yardımcı olmak için her yıl 4 ila 5 milyar dolar ayıran ABD'nin yanı sıra Rusya, Çin ve Türkiye gibi diğer ülkeler tarafından da özellikle Afrika ülkeleri tarafından sıklıkla kullanılıyor. .

Avrupa'da ve özellikle Fransa'da böyle bir süreç uzun zaman önce terk edilmiş, Soğuk Savaş sonrası dinamiğinde savunma ihracatını desteklemeye çok az eğilimli, özellikle de saygıyla parlamayan bazı Afrika ülkelerine yönelik. demokratik kurallar. O zamandan bu yana jeopolitik ve güvenlik durumu önemli ölçüde gelişirken, Avrupa da dahil olmak üzere pek çok müttefik ülke bazı ekipman programlarının finansmanını tamamlamakta zorlanırken, silah piyasasının jeopolitiği tüm hızıyla devam ediyor. ile ilgili Güney Kore'nin yapabildiği gibi verimli ve ekonomik ekipman sunan yeni oyuncularTürkiye, İsrail'in yanı sıra Çin'e de bazen finansman, yerli üretim ve teknoloji transferi açısından çok cazip koşullar eşlik ediyor. Bu bağlamda Fransa da savunma sanayi ihracatını desteklemek için böyle bir sistemi hayata geçirebilir mi? Bu soruyu cevaplamak için bütçe sürdürülebilirliği, siyasi ve hukuki uygulanabilirlik gibi çeşitli hususları incelemek ve bunun yanı sıra Paris için endüstriyel ve siyasi faydaları değerlendirmek önemlidir.

Doğası gereği sezgilere aykırı olduğu için bütçe boyutu açıkçası en belirleyici faktördür. Aslında, doğrudan ordulara yönlendirilebilecek kamu kredileri yoluyla, tam olarak orduların yararına endüstriyel dinamikleri körüklemeyi amaçlayan savunma teçhizatı ihracatını desteklemek saçma görünüyor. Ancak örneğin Washington tarafından uygulanan böyle bir sistemin detayına indiğimizde, bu yönlerin göründüğünden çok daha dengeli olduğu ortaya çıkıyor. Aslında Amerika Birleşik Devletleri'nde, ülkenin mali ve sosyal özellikleri nedeniyle, savunma sanayiine yapılan bir yatırımın, ihracat amaçlı olsun ya da olmasın, kamu maliyesi (federal ve eyalet) için bütçe getirisi %35'tir. yatırılan tutarlar. Ancak yüzde 35 tam olarak Pentagon'un Yunanistan'ın F-16V sözleşmesi kapsamında Atina'ya iade ettiği miktar. Başka bir deyişle Washington için bu, bütçe açısından ulusal ölçekte “beyaz” bir operasyondur.

Bu makalenin geri kalanı yalnızca aboneler içindir

Klasik abonelikler erişim sağlamak
reklamsız tüm makaleler1,99 €'dan başlayan fiyatlarla.

Bülten aboneliği